Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2014

13ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ του ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΕΚ - Τροτσκιστές

Την αυλαία του ανοίγει, τη Παρασκευή 31/01/2014, το 13ο Συνέδριο του ΕΕΚ. 

Η ανοικτή εκδήλωση έναρξης θα πραγματοποιηθεί στο Κτίριο της ΕΣΗΕΑ ( Ακαδημίας 20, Αθήνα) στις 18:00.




Το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας έχει αναχθεί σε πολιτικό πρόβλημα και μάλιστα σε κρίση εξουσίας. Σε πρόβλημα κυβέρνησης, κοινωνικού καθεστώτος και πολιτικής εξουσίας με ευρωπαϊκές και διεθνείς διαστάσεις και ρίζες. 

Μόνον αντιμετωπίζοντάς το σαν τέτοιο η εργατική τάξη, επικεφαλής ενός μαζικού αντισυστημικού επαναστατικού λαϊκού κινήματος, μπορεί να το λύσει.

Ανατρέποντας το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα· παίρνοντας, με εργατική κυβέρνηση κι εξουσία, μια σειρά ριζικών κι όσο ποτέ αναγκαίων μέτρων που θα κόψουν τον γόρδιο δεσμό του χρέους και των μνημονίων και θα αναδιοργανώσουν την οικονομία σε νέες σοσιαλιστικές βάσεις· ανοίγοντας μια διεθνιστική διέξοδο από την κόλαση της καπιταλιστικής χρεωκοπίας· οικοδομώντας, πάνω στα ερείπια της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, μια σοσιαλιστική Ευρώπη.


Το ερώτημα που μπαίνει και κανείς δεν μπορεί πια να αποφύγει χωρίς συνέπειες είναι: 

με ποια κυβέρνηση, με ποια εξουσία και σε ποια Ευρώπη μπορεί να υπάρξει διέξοδος από την κρίση;


Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014

ΚΡΑΤΟΣ - ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΜΑΖΙ . ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ !

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

«...αλλά να ξέρετε ότι δεν είστε μόνοι. Σε κάθε γροθιά που μοιράζετε στις μούρες των αναρχικών και των κομμουνιστών, να ξέρετε ότι είναι το χτύπημα που σας συνδέει με τους συναδέλφους σας με τους συναγωνιστάς σας, τους συμμαχητάς σας στις υπόλοιπες ελληνίδες πόλεις….»
Από ομιλία του φασίστα Πετρόπουλου σε εκδήλωση στα γραφεία της Εθνικής Δράσης Ηλείας.



Το Αντιφασιστικό Μέτωπο Πύργου καλεί τους αντιφασίστες της Ηλείας, τους εργαζόμενους τους άνεργους και τους φοιτητές, τα εργατικά σωματεία, τις πολιτικές οργανώσεις της αριστερας, και τις αυτόνομες συλλογικότητες, την Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2014, στις 6 μμ, στο Εργατικό Κέντρο Πύργου.
Στόχος της σύσκεψης είναι η ενημέρωση - συζήτηση πάνω στις δίκες για τις επιθέσεις των φασιστών της ΕΔΗ ενάντια σε φοιτητές, τον Φεβρουάριο και το Σεπτέμβριο του 2013.
Τον Φεβρουάριο του 2013 ομάδα από νεοναζί της ΕΔΗ, μεταξύ των οποίων ο διαβόητος Νίκος Παπαδόπουλος και εν ενεργεία αστυνομικός στήνουν ενέδρα την νύχτα και χτυπάνε αντιφασίστες που στοχοποιήθηκαν εξ αιτίας της δημόσιας πολιτικής αντιφασιστικής δράσης τους. Ενθαρρυμένοι από την κάλυψη της αστυνομίας και την «ολιγωρία» των δικαστικών αρχών συνέχιζαν να εκφοβίζουν τους φοιτητές ώστε να αποσύρουν την μήνυση. Αποθρασυνόμενοι από την ατιμωρησία τον Σεπτέμβριο επιτίθενται και πάλι ενάντια σε αντιφασίστα έξω από το σπίτι του.

Οι δίκες αυτές δεν είναι προσωπικές υποθέσεις κάποιων φοιτητών, είναι μέρος του αντιφασιστικού αγώνα και στόχο έχει να ανάδειξη στην κοινωνία της Ηλείας, τη νεοναζιστική πρακτική της Εθνικής Δράσης Ηλείας. Οι δίκες στοχεύουν στο να μπει ένα τέλος στην δράση των νεοφασιστών, που χρησιμοποιούν τις μεθόδους της νύχτας με μπράβους και μαχαιροβγάλτες ώστε να τρομοκρατούν αγωνιστές.
Είναι πολιτικό βήμα για την καταγγελία των ηθικών αυτουργών που καλλιεργώντας τυφλό  μίσος ενάντια σε κάθε αριστερό ή αναρχικό αγωνιστή, δήθεν στο όνομα της πατρίδας, οπλίζουν το χέρι του κάθε μαχαιροβγάλτη Παπαδόπουλου και της πολιτικής συμμορίας.
Είναι η άλλη όψη του αγώνα ενάντια στα μνημόνια την κρατική καταστολή και αυθαιρεσία, που μας θέλει φοβισμένους και παθητικοποιημένους.

"Δεν πρόκειται να ανεχθούμε στον Πύργο Ηλείας να στεριώσουν φονιάδες, όπως οι δολοφόνοι του Παύλου Φύσσα και των δεκάδων ξένων εργατών. Δεν πρόκειται να ανεχθούμε πολιτικές τρομοκρατίας και φίμωσης όπως ενάντια στους αριστερούς αφισοκολλητές στο Πέραμα. Ο αγώνας της εργατικής τάξης ενάντια στα μνημόνια, τις απολύσεις, τα κλειστά μαγαζιά για την ανατροπή της καπιταλιστικής κοινωνίας δεν τρομοκρατείται. Η δικαστική συγκάλυψη με την παραγραφή των ναζιστικών εγκλημάτων δεν θα περάσει!

Κανένας μόνος απέναντι στους φασίστες!
Δεν χωράνε φασίστες σε μια ελεύθερη κοινωνία,
Έξω οι φασιστικές οργανώσεις από τον Πύργο

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΤΙΣ 6 ΜΜ!

ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΣΤΙΣ 7 ΤΟΥ ΦΛΕΒΑΡΗ!

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ, ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ!


ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΠΥΡΓΟΥ


ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΕΕΚ
ΚΡΑΤΟΣ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΜΑΖΙ 

Την Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2013 ομάδα 3 τουλάχιστον νεοναζί του Πύργου με επικεφαλής τον διαβόητο ναζιστή και μέλος της φασιστικής Εθνικής Δράσης Ηλείας, Νίκο Παπαδόπουλο, επιτέθηκε και τραυμάτισε φοιτητή του Πύργου Ηλείας γνωστό για την αντιφασιστική του δράση.

Οι φασίστες με ύπουλο τρόπο χτύπησαν πισώπλατα τον φοιτητή και ταυτόχρονα ο νεοναζί Παπαδόπουλος επιτέθηκε με μένος εναντίον του τραυματίζοντάς τον σοβαρά στο πρόσωπο και στο σώμα.

Ο συγκεκριμένος Νεοναζί έχει επανειλημμένα εμπλακεί σε επιθέσεις ενάντια σε αντιφασίστες αγωνιστές, λειτουργώντας πάντοτε με την κάλυψη της αστυνομίας Πύργου και απολαμβάνοντας απόλυτη ασυλία. Σε παλαιότερη επίθεση μάλιστα ενάντια σε αντιφασίστες φοιτητές του Πύργου τον Φεβρουάριο, συμμετείχε στη ομάδα του εν ενεργεία αστυνομικός, επίσης γνωστός για τις Νεοναζιστικές του αντιλήψεις στον Πύργο, όπως καταγγέλθηκε στην μήνυση που έγινε για την επίθεση εκείνη.

Το ΕΕΚ καταγγέλλει την συντονισμένη δράση των φασιστικών συμμοριών με την αστυνομία Πύργου ενάντια σε αγωνιστές. Απαιτεί την άμεση παραίτηση του αστυνομικού διοικητή του Πύργου Ηλείας και την ποινική δίωξη όποιων αστυνομικών εμπλέκονται με τις φασιστικές συμμορίες.

 Η κυβέρνηση του Σαμαρά - Βενιζέλου υλοποιώντας τα κανιβαλικά αντιλαϊκά μέτρα, με τις εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα και τις ιδιωτικοποιήσεις όλων των δημόσιων αγαθών, επιστρατεύει ενάντια στον λαό, στο πλαίσιο του κράτους έκτακτης ανάγκης, τις φασιστικές συμμορίες.

 Υποχρέωση των εργαζόμενων είναι να ανοίξουν δρόμο ενάντια σ’ αυτή την πολιτική τσακίζοντας τις φασιστικές συμμορίες και τους κρατικούς προστάτες τους.



ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ Ο ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΠΥΡΓΟΥ ΗΛΕΙΑΣ


ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΘΟΎΝ ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΠΟΥ ΕΜΠΛΕΚΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΕΣ

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΝΕΟΝΑΖΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ


ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ ΤΕΙ ΠΥΡΓΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ 
" ΕΘΝΙΚΗ ΔΡΑΣΗ " ΗΛΕΙΑΣ

Καταγγέλλουμε την τοπικιστική, νεοφασιστική, ρατσιστική και ακροδεξιά οργάνωση «ΕΔ»Η («εθνική δράση» Ηλείας).

Απρόκλητα επιτέθηκαν σε 3 μέλη του Συλλόγου Σπουδαστών, «τονίζοντας» μάλιστα πως σπουδαστής και αντιφασίστας «δεν πάνε μαζί». Ως Σύλλογος Σπουδαστών ΤΕΙ Πύργου απαιτούμε από την πολιτεία να επιληφθεί άμεσα του θέματος και να μαζέψουν τα νεοναζιστικά σκυλιά που γαβγίζουν στο οργανωμένο Σπουδαστικό Κίνημα. 

Επιπλέον, καλούμε την πολιτεία, την αστυνομική διεύθυνση Ηλείας και τον σύλλογο των αστυνομικών να απομονώσουν τον συνάδελφο τους που πήρε μέρος στην επίθεση αυτή, καθώς και όλους όσους συμμετέχουν σε παρακρατικές ομάδες. Όταν η κοινωνία μας δοκιμάζεται, πρέπει να περιφρουρηθεί ο δημοκρατικός ρόλος της αστυνομίας απ\' όλους.
Ο Σύλλογος Σπουδαστών είναι κύτταρο Δημοκρατίας και Ελευθερίας. Φασίζουσες συμπεριφορές και απόψεις δεν πέρασαν ποτέ, δεν θα περάσουν και σήμερα. Η παρακρατική δράση της ΕΔΗ πρέπει να καταδικαστεί απ\' όλο το Λαό του Πύργου. Η επίθεση στους Σπουδαστές την ώρα που κλιμακώνουμε τις κινητοποιήσεις μας ενάντια στο σχέδιο «Αθηνά», είναι επίθεση τρομοκρατίας και αφορμή για να φύγουν αρκετοί Σπουδαστές από τον Πύργο.

Απαιτούμε να απομακρυνθούν από κοντά μας όλοι όσοι θέλουν να καταστρέψουν τον Αγώνα μας. Δε θέλουμε καμία βοήθεια από κανέναν μαχαιροβγάλτη, πορτιέρη και άνθρωπο της νύχτας. Ο Αγώνας μας είναι πολιτικός με συγκεκριμένα αιτήματα και συγκεκριμένο σκοπό:
Απαιτούμε να τελειώσουμε αυτό που επιλέξαμε να σπουδάσουμε. Πληροφορική & ΜΜΕ, Μουσειλογία Μουσειογραφία και Σχεδιασμού Εκθέσεων.
Καμία εφαρμογή του Σχεδίου Αθηνά. Με παρουσιάσεις Power Point, δε μπορεί κανένας να «σχεδιάζει» το μέλλον μας.
Τα τμήματα μας να μείνουν εκεί που ανήκουν. Στην Πόλη του Πύργου. Όχι για τα μούτρα των τοπικών αρχόντων, αλλά για το Λαό της Ηλείας. 

Κοινό Αγώνα με τους Προϊσταμένους, τους Καθηγητές και το Σύλλογο Σπουδαστών.
Δημιουργία μετώπου απέναντι στις αντιδραστικές αλλαγές που προωθεί η Κυβέρνηση με το σχέδιο «Αθηνά». Καλλικράτης στην Παιδεία σημαίνει ουσιαστικό ακαδημαϊκό κενό.
Όσοι προσπαθήσουν να «καπελώσουν» τον Αγώνα μας, θα επισφραγίσουν και την καταδίκη τους από τους Σπουδαστές.

Τέλος καλούμε τον απλό Λαό, τα Σωματεία, τα Συνδικάτα και τις Αρχές του Πύργου να καταδικάσουν την παρακρατική δράση της «ΕΔ»Η. Μην έχει κανένας μετά την απαίτηση από τους Σπουδαστές να συνταχθούν με τον Πύργο, όταν στο όνομα του Πύργου και του «τοπικισμού», ακροδεξιά, νεοναζιστικά και χουντικά υποχείρια της Χρυσής Αυγής, χτυπάνε Σπουδαστές.
Η ακροδεξιά τρομοκρατία δεν θα περάσει. Όσο και αν γαβγίζουν τα σκυλιά του Χίτλερ του Μεταξά και του Παπαδόπουλου, δεν θα τους φοβηθούμε. Θα μας βρουν απέναντι τους με ειρηνικές και μαζικές κινητοποιήσεις.

Σύλλογος Σπουδαστών ΤΕΙ Πύργου
________________________________________________________________________
Παρακάτω παραθέτουμε ενδεικτικά άρθρα σχετικά με τα γεγονότα. Υπάρχουνε πολύ περισσότερα, αρκεί κάποιος να ψάξει λίγο για να καταλάβει για το οργανωμένο έγκλημα που επιτελείται ενάντια σε ολόκληρη τη κοινωνία από κράτος και παρακράτος προκειμένου να καμφθούνε οι αντιστάσεις του λαού ενάντια στην εξαθλίωσή του :
________________________________________________________________________




Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2014

ΔΙΚΕΣ ΔΙΟΔΙΩΝ: ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΔΙΩΞΕΩΝ & ΔΙΚΩΝ





Υπό καθεστώς καπιταλιστικής χρεοκοπίας και κοινωνικής καταστροφής


Η μόνη ανάπτυξη που εγγυάται η αστική κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου είναι η διαρκής αύξηση άνεργων, νεόπτωχων, κοινωνικά αποκλεισμένων, εισβολών σε κοινωνικούς και αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, συλλήψεων, διώξεων και δικών με σκοπό την απέραντη σιωπή των αμνών επί σφαγή. Με τη χώρα να φιγουράρει στη πρώτη εξάδα των χωρών υπό την απειλή κοινωνικής εξέγερσης, ο ανεκδιήγητος Στουρνάρας συνιστά στη τρόικα επιείκεια γιατί το πολιτικό σκηνικό θα καταρρεύσει. Ταυτόχρονα το πολιτικό δίδυμο Σαμαρά - Βενιζέλου υπόσχεται …έξοδο από τη κρίση.


Το κράτος έκτακτης ανάγκης που κυβερνά με νομοθετικά τερατουργήματα και διαλύει σε μια νύκτα πανεπιστήμια και δομές υγείας, απαγορεύει διαδηλώσεις για τη δημόσια ασφάλεια, δείχνει ότι χρειάζεται  το γκλομπ των δυνάμεων καταστολής και φρονηματικές δίκες για να συμμαζέψει κάθε κοινωνική αντίσταση. Χρειάζεται τους φασίστες για τις βρώμικες δουλειές για την εξάπλωση του φόβου σε ολόκληρη την εργατική τάξη, τους καταπιεσμένους, έλληνες και μετανάστες. 


Οι πολλαπλές δίκες δεκάδων αγωνιστών που αγωνίστηκαν κατά των διοδίων και της εκχώρησης των δρόμων στο εργολαβικό και τραπεζικό κεφάλαιο, με ανυπόστατες κατηγορίες για κοινωνικές και πολιτικές διαμαρτυρίες, δείχνουν τη συνεχιζόμενη πολιτική ανασφάλεια του αστικού κόσμου. Όμως κανένα κοινωνικό καθεστώς δεν μπορεί να νικήσει σε ένα απόλυτα εχθρικό κοινωνικό περιβάλλον, με ένα πληθυσμό χωρίς παρόν και μέλλον, με μια νεολαία χωρίς όνειρα κι επιδιώξεις.


Όσο ταχύτερα ανατρέψουμε τη δεξιά δικομματική κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και δημιουργήσουμε τα δικά μας όργανα εξουσίας με μια κυβέρνηση εργατών που θα εκφράζει τις ελπίδες και τους πόθους των καταπιεσμένων, τόσο πιο γρήγορα θα ξεμπερδέψουμε με αυτούς που καταδυναστεύουνε τη ζωής μας.



Να αποσυρθούν όλες οι κατηγορίες και διώξεις εναντίον όλων των αγωνιστών του κινήματος κατά των διοδίων.  Πλήρης αθώωση για όλους.



Να υπερασπίσουμε τα δημοκρατικά μας δικαιώματα με το όπλο της προλεταριακής επανάστασης.



14 Γενάρη 2014

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ

(ΚΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ)

Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2014

«Δεν είμαι τίποτα και θα έπρεπε να είμαι το παν»



Οι πραγματικοί κίνδυνοι της σημερινής κοινωνικής καταστροφής δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με θεωρητικά σχήματα αποσπασμένα από την υλική τους υπόσταση, εκλογικεύσεις και παραθέσεις τσιτάτων. Απαιτείται μια ανώτερη φιλοσοφική αντίληψη για να ειδωθεί η ιστορία σαν ένας αστερισμός κινδύνων κι επαναστατικών ευκαιριών όπως τόνιζε ο Βάλτερ Μπένγιαμιν, πολεμώντας τον αποστεωμένο μηχανιστικό υλισμό του σταλινισμού και το φορμαλισμό της προδοτικής σοσιαλδημοκρατίας.  



Γιατί σήμερα «Απαιτείται μια ιστορική πράξη μεταμόρφωσης των συνθηκών που υπάρχουν»[1] που οι καταπιεσμένοι δεν έχουν επιλέξει και γίνονται τα θύματα της. Αυτό είναι αναγκαίο να γίνει τώρα και όχι αύριο γιατί εκείνο που φαινόταν χαμένο μέσα από τις περιπέτειες της ιστορικής εξέλιξης είναι ξανά εδώ και μας καλεί. Το κεντρικό σύνθημα του Δεκέμβρη 2008 «Βάρκιζα Τέλος» συνοδεύεται όχι λίγες φορές σε συγκεντρώσεις, πορείες, συγκρούσεις και από το σύνθημα « σ΄ αυτούς τους δρόμους σ’ αυτή τη κοινωνία, η επανάσταση δεν είναι ουτοπία». Η επανεμφάνιση απαγορευμένων όρων (διαγραφή του χρέους, τα εργοστάσια στους εργάτες, γενική απεργία διαρκείας, επανάσταση, κυβέρνηση της αριστεράς, οι εργάτες στην εξουσία) μετά το φορτισμένο δόγμα του τέλους της ιστορίας δονεί και τα μυαλά των πάσης φύσης εμπειρογνωμόνων της κυρίαρχης καπιταλιστικής τάξης, τους ανησυχεί και τους φοβίζει.

Ο φόβος των κυρίαρχων υποδηλώνει ότι η πραγμάτωση της ουτοπίας της καθολικής ανθρώπινης χειραφέτησης δεν είναι ένας αφηρημένος ιστορικός σκοπός σε έναν άδηλο χρόνο φορτωμένος στα μυαλά … «άμυαλων» ανθρώπων. Αντίθετα, η δημιουργία ενός τέταρτου κόσμου μέσα στον πρώτο κόσμο αποτελεί την πιο έκδηλη ένδειξη ότι το νήμα του κόκκινου Οκτώβρη είναι παρόν και το φάντασμα της επανάστασης πλανιέται ξανά στην Ευρώπη.  Η κατάταξη και της χώρας μας στις ζώνες υψηλού κινδύνου εξεγέρσεων είναι κι αυτό μια ιστορική ένδειξη της δυνατότητας πραγμάτωσης της ουτοπίας.

Είτε πρόκειται για την αυγή του καπιταλισμού, είτε για την εποχή της δύσης του, το όραμα της κοινωνικής απελευθέρωσης έχει τις δικές της υλικές ρίζες. Όμως και στις δυο περιπτώσεις «η ουτοπία εμφανίζεται μαζί με το χάσμα στη μορφή εμφάνισης της κοινωνικής πραγματικότητας από τη μια και τους ιστορικούς σκοπούς της σοσιαλιστικής χειραφέτησης, από την άλλη.»[2]
Όλες οι προσπάθειες της άρχουσας τάξης σε οικονομικό, πολιτικό και ιδεολογικό επίπεδο στοχεύουν στο να δημιουργηθούν φράγματα ανάσχεσης της ανάδυσής της, μιας διαρκούς προσπάθειας εκτροπής της ιστορικής αναγκαιότητας. Οι εξ αριστερών επαγγελματίες της σύγχυσης δουλεύουν στην ίδια κατεύθυνση πάντα με το πρόσχημα της αναζήτησης των όρων και των προϋποθέσεων.

Η ένταση που ενυπάρχει μεταξύ της σημερινής άθλιας κοινωνικής πραγματικότητας και της επίτευξης των ιστορικών σκοπών της καθολικής ανθρώπινης χειραφέτησης δεν επιτυγχάνεται με τη στράτευση στο ένα ή στο άλλο στρατόπεδο αλλά με την αλληλοδιείσδυση, το πέρασμα του ενός στο άλλο: «Αυτή η σχέση αλληλοδιείσδυσης ανάμεσα στον ιστορικό στόχο και το ενεργό σήμερα κίνημα που αρνείται και καταργεί την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων απορρίπτεται τόσο από τους ρεφορμιστές όσο και από τους οπαδούς της αφηρημένης ουτοπίας»[3].
Με ποιο τρόπο μπορεί κανείς να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα στη μαύρη και απελπιστική κοινωνική πραγματικότητα του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου με το σκοπό μιας καθολικά χειραφετημένης από την εκμετάλλευση κοινωνίας;
Πάντως όχι με ταχυδακτυλουργικά τρικ, παραθέσεις δεικτών και αριθμών, πρωτογενών πλεονασμάτων και τη προσαρμογή στους όρους αναπαραγωγής της καθολικότητας της εξαθλίωσης.
Απαιτείται μια επαναστατική πράξη μεταμόρφωσης του κόσμου που πρώτη του στιγμή υπήρξε η Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917. Οι αρνητές του ιστορικού σκοπού της κοινωνικής χειραφέτησης που έχουν δεμένη τη ζωή τους με τα συμφέροντα των κυρίαρχων έχουν κάθε λόγο να υποστηρίζουν ότι αυτός ο ιστορικός κύκλος έκλεισε. Δυστυχώς γι αυτούς είναι αναγκασμένοι να διδαχτούν την αλήθεια μέσα από την έκρηξη όλων των αντιφάσεων του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου που η εξάπλωσή του σε κάθε γωνιά και πέτρα της γης καθολικοποιεί τον αγώνα ενάντια στον ίδιο.

Η λογική της ιστορικής εξέλιξης και της σημερινής χρεοκοπίας, όπως και οι αντιστάσεις που αναπτύσσονται σε κάθε γωνιά του πλανήτη, μας επιτρέπει να διαγνώσουμε ότι το φως του κόκκινου Οκτώβρη δεν αποτελεί το ταξίδι ενός αστεριού που πέθανε και ταξιδεύει εξασθενημένο στο γήινο σύμπαν αλλά ότι είναι η πρώτη μεγάλη έκρηξη, το bing-bang της καθολικής χειραφέτησης που οδηγεί στο σχηματισμό νέων άστρων και γαλαξιών.

Η σημερινή κατάσταση εμφανίζεται ως μια τεράστια οπισθοδρόμηση με την απώλεια όλων των κοινωνικών εργατικών κατακτήσεων του προηγούμενου αιώνα και μοιάζει το ρολόι του χρόνου να γυρίζει προς τα πίσω.  Όμως κάθε τέτοια επιστροφή στο παλιό αναδύει το άρωμα του κρυστάλλου του όλου συμβάντος, τη ρήξη και το άλμα στις επαναστατικές δυνατότητες. Η πραγμάτωση των επαναστατικών δυνατοτήτων δεν είναι μια αυτόματη διαδικασία. Δίπλα στις παλιές, νέες πολύ πιο εκλεπτυσμένες διαδικασίες κοινωνικού ελέγχου έχουν αναπτυχθεί, που επιχειρούν να ενσωματώσουν κάθε μορφή αντίδρασης κι αμφισβήτησης.
Όσο οι κυρίαρχοι αναπτύσσουν τους μηχανισμούς ανάσχεσης της κοινωνικής έκρηξης, εμείς έχουμε το καθήκον να προτάξουμε το αναγκαίο πρόγραμμα της ιστορικής μεταμόρφωσης του κόσμου. Η αναγνώριση της φύσης της εποχής και η υιοθέτηση του αναγκαίου κομμουνιστικού προγράμματος που οδηγεί στην άρση της αντίφασης δεν είναι παρά η εκδήλωση της κατανόησης της ιστορικής εξέλιξης και η θέλησή μας να αλλάξουμε τον κόσμο. Κάθε τέτοια παραδοχή θέτει αναγκαστικά το ζήτημα της επαναστατικής οργάνωσης που οφείλει να είναι το μέρος μια απάντησης που οδηγεί στην πραγμάτωση μιας ουτοπίας που σήμερα παρά ποτέ έχει τη λογική της στο υλικό υπόβαθρο της κρίσης του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου.

Κάθε απόπειρα να υποκατασταθεί η αναγκαιότητα μιας μαζικής επαναστατικής κομμουνιστικής οργάνωσης της εργατικής τάξης με πλατιά αριστερά σχήματα πολλαπλών προσήμων, να αντικατασταθεί με πάσης φύσεως κινήματα και να υποκατασταθεί ο μπολσεβίκος μαχητής με τον ενεργό αριστερό ακτιβιστή, το δημοκράτη πλουραλιστή και τον φιλάνθρωπο μικροαστό, παραμένουν διαχρονικά οι μηχανισμοί ανάσχεσης της κοινωνικής επανάστασης και της κατάργησης του ιστορικού σκοπού στο όνομα των κινημάτων και της αφηρημένης ανθρωπότητας.

Μια ολόκληρη εποχή έχει φτάσει στο τέλος της και τα σημάδια της είναι ορατά όχι μόνο στους κυρίαρχους αλλά και στους καταπιεσμένους που απελπισμένα αναζητούν τη μεγάλη έξοδο. Όμως στις δεκαετίες της διευρυμένης αναπαραγωγής του αφηρημένου κεφαλαίου, η μαθητεία της εργατικής τάξης στη ρεφορμιστική και σταλινική αριστερά μετέτρεψε την ίδια την ουτοπία της καθολικής ανθρώπινης χειραφέτησης σε ένα αφηρημένο σκοπό. «Σ΄αυτή τη μαθητεία η εργατική τάξη ξέμαθε εξ ολοκλήρου το μίσος και τη θέληση της αυτοθυσίας. Αφού και τα δύο τα τροφοδοτούσε η εικόνα των υποδουλωμένων προγόνων και όχι βέβαια των απελευθερωμένων εγγονών».[4]
Το άστρο του Οκτώβρη αλλά και οι πρόσφατοι αγώνες υπενθυμίζουν σε όλους ότι για τη κοινωνική επανάσταση χρειάζεται εκείνο το επίπεδο της επαναστατικής τόλμης που να αυθαδιάζει κατάμουτρα στον αντίπαλο: «Δεν είμαι τίποτα και θά πρεπε να είμαι το παν»[5] 

6/1/2014
Γιάννης Χατζηγιάννης





[1]               Σάββας Μιχαήλ, «Γκόλεμ. Ή περί υποκειμένου και άλλων φαντασμάτων», σελ.154, Άγρα 2010
[2]               Σάββας Μιχαήλ, «Η Ουτοπία ως Λογική», δημοσίευση στο περιοδικό ΟΥΤΟΠΙΑ
[3]               Σάββας Μιχαήλ, «Γκόλεμ. Ή περί υποκειμένου και άλλων φαντασμάτων», σελ.162, Άγρα 2010
[4]               Michael Lowy, «Walter Banjamin: Προμήνυμα Κινδύνου», Πλέθρον  2004, σελ.140.
[5]               Karl Marx, «Κριτική της Εγελιανής φιλοσοφίας του κράτους και του Δικαίου», Παπαζήσης, 1978, σελ.28.