Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2015

ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΙΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ



Το ΕΕΚ συμμετέχει και καλεί 
σε συγκέντρωση - πορεία ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, 
την Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου, 
στις 6μμ, στην πλατεία Αγ. Νικολάου. 






Τρεις δολοφονίες, δύο εισβολές των ΜΑΤ στην Αμυγδαλέζα και δύο ξυλοδαρμοί μεταναστών από τη Χ.Α. είναι ο απολογισμός των τελευταίων εβδομάδων γύρω από το ζήτημα των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Την Τετάρτη 11 Φλεβάρη αυτοκτόνησε στα κρατητήρια αλλοδαπών στη Θεσσαλονίκη 23χρονος Φατάλ Αμπντούλ από την Υεμένη.
Την επόμενη μέρα,ο Σαγιέντ Μεχντί Αχμπαρί, 23 χρονών από το Αφγανιστάν βρέθηκε επίσης νεκρός, από παθολογικά αίτια αυτή τη φορά, στο νοσοκομείο Σωτηρία, ενώ δύο μέρες μετά αυτοκτόνησε στο κελί του στην Αμυγδαλέζα ο 28χρονος Μοχάμεντ Ναντίμ από το Πακιστάν.

Με αφορμή την αυτοκτονία του Μοχάμεντ Ναντίμ, ξέσπασε στην Αμυγδαλέζα εξέγερση η οποία καταστάλθηκε άμεσα από τις δυνάμεις των ΜΑΤ, ενώ η Χ.Α. επέστρεψε στο κέντρο της πόλης κάνοντας δύο επιθέσεις το βράδυ του Σαββάτου στην Ομόνοια. Ενώ ο αρμόδιος υπουργός στέκεται με έκπληξη μπροστά στο κολαστήριο της Αμυγδαλέζας και μιλάει για το σταδιακό κλείσιμο των στρατοπέδων, το κράτος και το παρακράτος του παραφυλάνε στη γωνία για να τσακίσουν, ξερνώντας ρατσιστικό μίσος και φασισμό τα ταξικά μας αδέρφια, μέσα και έξω από τα στρατόπεδα.

Η Αμυγδαλέζα, μαζί και οι άλλοι 51 χώροι εγκλεισμού μεταναστών, που σύμφωνα με τη Migreurop καταγράφονται στην Ελλάδα, δεν είναι μια παραφωνία μέσα στην αστική δημοκρατία, αλλά η ουσία  της παρακμής και της χρεοκοπίας τόσο αυτής όσο και του καπιταλισμού. Στα σύγχρονα αυτά στρατόπεδα συγκέντρωσης κρατούνται χωρίς δίκη και χωρίς να έχουν διαπράξει κανένα έγκλημα χιλιάδες άνθρωποι, κατηγορούμενοι όχι για κάτι που έκαναν, αλλά για αυτό που είναι. Άλλωστε δεν είναι άγνωστες οι περιπτώσεις που στο κολαστήριο της Αμυγδαλέζας μεταφέρθηκαν άστεγοι, οροθετικοί, τοξικοεξαρτημένοι. Στο σώμα καθενός που πετιέται στο περιθώριο από τον σαπισμένο καπιταλισμό, εντοπίζεται η απειλή αυτής της διαφορετικότητας, με τους μετανάστες να γίνονται οι κύριοι στόχοι.

Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών είναι ένας μηχανισμός ελέγχου και επιτήρησης της ζωής σε όλες της της εκφάνσεις. Από τις Αμυγδαλέζες και τα υπόγεια των Α.Τ. το κράτος επιτηρεί και καταστέλλει προληπτικά κάθε μορφή αντίστασης στο δημόσιο χώρο, προειδοποιώντας όποιον αντιστέκεται για το τι τον περιμένει. Στοχεύοντας στον πιο αδύναμο κρίκο, τους μετανάστες, εξαπολύει μια απειλή για όλη την εκμεταλλευόμενη και καταπιεσμένη εργατική τάξη.

Η πολιτική της Ε.Ε. γύρω από το ζήτημα της μετανάστευσης τις τελευταίες τρεις δεκαετίες έχει κλιμακωτά αναπτυχθεί γύρω από δύο πυλώνες: τον εγκλεισμό και τον έλεγχο. Τείχη, φράχτες, ελεγχόμενα σημεία εισόδου, προηγμένα συστήματα παρακολούθησης, συρματοπλέγματα,κελιά και στρατιωτικές ορδές ανθρωποφυλάκων στήνουν το σκηνικό μέσα στο οποίο η ευρωπαϊκή ταυτότητα χτίζεται, πάνω στην ετερότητα των ξένων ή των “βαρβάρων”. Η αγωνία της αστικής τάξης σε ολόκληρη την Ευρώπη να μείνει στη θέση της, ενώ τρίζει κάτω από τα πόδια της το έδαφος, είναι δεμένη άρρηκτα με τον εγκλεισμό και τον έλεγχο των ζωής των “ανεπιθύμητων”.

Η παγκόσμια, ιστορική, δομική κρίση του καπιταλισμού έχει συμπαρασύρει το οικοδόμημα της Ε.Ε. το οποίο αδυνατεί να επεκτείνει την επιρροή του στην Ανατολή. Στα απόνερα αυτής της καταστροφής συμπαρασύρονται οι πνιγμένοι της Λαμπεντούζας, του Φαρμακονησίου και οι  δολοφονημένοι των στρατοπέδων συγκέντρωσης.

Ακούμε τις αναγγελίες για το κλείσιμο των στρατοπέδων από τη νέα κυβέρνηση και τη μετατροπή τους σε κέντρα φιλοξενίας. Δεν ξεχνάμε όμως τις χιλιάδες ονομασίες που βρέθηκαν για να περιγράψουν ανάλογους χώρους εγκλεισμού. Η επιλογή του όρου της “επιβλεπόμενης ελευθερίας” από το νέο υπουργό Προ.Πο. είναι επικίνδυνη. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης πρέπει εδώ και τώρα να κλείσουν και οι έγκλειστοι να μεταφερθούν σε ανοιχτές δομές που ούτε θα φυλάγονται εσωτερικά ή εξωτερικά από την αστυνομία, ούτε θα βρίσκονται απομακρυσμένα έξω από την πόλη, αλλά μέσα στον αστικό ιστό κι αυτό να συνδυαστεί με την άμεση και χωρίς όρους νομιμοποίηση όλων των μεταναστών. Κάθε ολιγωρία είναι εγκληματική.

Η ενεργός επαναστατική κινητοποίηση των λαών της Ευρώπης για μια ενοποίηση πάνω σε σοσιαλιστικές βάσης είναι η μόνη εγγύηση για το τέλος της φρίκης των στρατοπέδων και των φασιστών που παραμονεύουν έξω από αυτά.
    
ΕΕΚ
26/02/2015
                                                                                                                                                                  

Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2015

Η ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥΣ.



Η εταιρεία MIGATO υπαναχώρησε σχετικά με την εργαζόμενη που είχε απολυθεί με το κόλπο της ανανέωσης της σύμβασης εργασίας. 
 
Η παρέμβαση που είχε οργανωθεί στη MIGATO Βόλου, Ερμού 137, δεν αναβάλλεται και θα πραγματοποιηθεί κανονικά όπως είχε προγραμματιστεί.

Ο χαρακτήρας της παρέμβασης αλλάζει και σκοπός πλέον είναι να ενημερώσουμε ότι μόνο ο μαζικός και οργανωμένος αγώνας μπορεί να νικήσει αλλά και για να ενθαρρύνουμε κυρίως τις εργαζόμενες να καταγγέλλουν ανάλογα περιστατικά γιατί είναι αναρίθμητα και δυστυχώς δεν δημοσιοποιούνται ποτέ.

Το ραντεβού μας είναι για Παρασκευή, 13/2, 5.45μμ στην πλ. Πανεπιστημίου επί της Ερμού.






Το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα χαιρετίζει τη νίκη της εργαζόμενης γυναίκας που η εταιρεία MIGATO είχε απολύσει παράνομα και καταχρηστικά, μόλις εκείνη ανακοίνωσε το ευχάριστο της εγκυμοσύνης της. Έπειτα από συνεχείς κινητοποιήσεις ταξικής αλληλεγγύης και διεκδίκησης του σωματείου της(Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών) και δεκάδων συμπαραστεκόμενων σωματείων και συλλογικοτήτων, η εταιρεία υποχρεώθηκε να αναγνωρίσει την εξαρτημένη σχέση εργασίας και να καταβάλλει άμεσα αποζημίωση για το διάστημα προστασίας λόγω εγκυμοσύνης και λοχείας.
Το ΕΕΚ καταγγέλλει την εταιρεία που υπέβαλλε την εργαζόμενη σε αυτό το βασανιστήριο για το αυτονόητο. Γνωρίζουμε καλά πως οι αρχές και το ήθος των καπιταλιστών ξεκινάνε και τελειώνουν στην αρπαγή του μόχθου της εργατικής τάξης, στην εκμετάλλευση, εξάντληση και απόρριψή μας σαν σκουπίδια, όταν η υγεία ή οι επιλογές στην προσωπική μας ζωή δεν συμφέρουν τα αφεντικά. Όπως αποδείχθηκε, το μόνο που κόβει τις ορέξεις τους είναι η ενεργή κινητοποίηση της εργατικής τάξης.
Η περίπτωση της εταιρίας υποδημάτων ΜΙGATO δεν ήταν εξαίρεση: Η εργαζόμενη μισθωτή τεχνικός δούλευε υπό το εκβιαστικό καθεστώς του δελτίου παροχής υπηρεσιών. Αμέσως μόλις δήλωσε την εγκυμοσύνη της, υποχρεώθηκε σε λύση της σύμβασής της με υποκριτικές υποσχέσεις της εταιρείας πως δήθεν θα προχωρήσει στην υπογραφή νέας. Με αυτή την άθλια τακτική του «στρίβειν δια της νέας σύμβασης», αναίσχυντα έπειτα της δήλωσαν πως πλέον… παραιτήθηκε οικειοθελώς(!).
Τα αντίστοιχα κρούσματα είναι αναρίθμητα και σπάνια καταγγέλλονται ή δημοσιοποιούνται. Νεαρές γυναίκες μόλις ανακοινώνουν ή μόλις γίνει αντιληπτό πως εγκυμονούν, δέχονται ψυχολογικό πόλεμο προκειμένου να εξαναγκαστούν σε παραίτηση. Αν δεν υποκύψουν στον φόβο και στην ντροπή, επιβαρύνονται οι βάρδιες και τα καθήκοντά τους. Για να προστατέψουν τη ζωή του παιδιού τους και να γλιτώσουν από αυτόν τον βασανισμό, συνήθως εγκαταλείπουν σιωπηλά τη δουλειά τους, προτιμώντας μια στερημένη παρά μια εξευτελισμένη ζωή.
Το σύνολο των συνθηκών εργασίας και το διάχυτο καθεστώς ανεργίας, δεν είναι πια ανεκτά από την εργατική τάξη και το φτωχό λαό. Κάθε μας βασική ανάγκη και κάθε μας χαρά κι επιθυμία βρίσκονται πια σε ευθεία σύγκρουση με το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα.
Απαιτούμε όλες οι γυναίκες να έχουν δικαίωμα να χαρούν την εγκυμοσύνη τους, να μεγαλώνουν ήρεμα τα μωρά τους, να απολαμβάνουν κοινωνική ζωή ως μητέρες και να επιστρέφουν ομαλά στην δουλειά τους. Το κράτος και το σύστημα που δεν μπορεί να προστατεύει αυτό το δικαίωμα, είναι ένα κράτος κι ένα σύστημα για τα σκουπίδια. Κάθε γυναίκα δικαιούται να ζει και να εργάζεται σε μια κοινωνία που δεν αντιμετωπίζει την εγκυμοσύνη σαν προβληματική παρένθεση.
-Απαιτούμε την πλήρη οικονομική και ηθική υποκατάσταση όλων των γυναικών που υποβάλλονται σε αυτό το βασανιστήριο.
-Απαιτούμε να αυστηροποιηθούν οι ποινές για όποιο αφεντικό επιχειρεί να κανιβαλίσει τη ζωή μας.
-Απαιτούμε να προστατεύεται εντελώς και πλήρως η μητρότητα.
Αυτό δεν μπορεί να γίνει με τον συνδικαλισμό των γραφειοκρατών που είναι δεμένος με το κράτος και τα αφεντικά. Ο μόνος τρόπος να εξασφαλίσουμε και να προστατέψουμε τη ζωή μας, είναι αν οι εργάτες δράσουν σε πολιτική ανεξαρτησία και πάρουν στα χέρια τους τον έλεγχο σε κάθε χώρο δουλειάς. 
Δεν έχουμε κανένα κοινό σκοπό και συμφέρον με τα αφεντικά μας, γι’ αυτό οι ταξικές συνεργασίες είναι απέναντι κι ενάντια στην εργατική τάξη κι οδηγούν στην καταστροφή της ζωής της. Το ΕΕΚ παλεύει για ένα Ενιαίο Ταξικό Μέτωπο που θα αναπτύξει ένα τολμηρό και μαζικό πολιτικό-διεκδικητικό κίνημα της -εργαζόμενης ή άνεργης- εργατικής τάξης και θα επιτρέψει σε όλο τον λαό να πάρει πίσω την κλεμμένη ζωή του. Δεν θα αφήσουμε να εξαϋλωθούν οι ελπίδες μας σε κακοφτιαγμένα σενάρια διαχείρισης. Θα πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας και θα ανοίξουμε τον δρόμο για να οργανώσουμε κομμουνιστική κοινωνική ζωή: αλληλεγγύης, ελευθερίας και συντροφικότητας στην Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο όλο.
Καλούμε εργαζόμενους και ανέργους να αγωνιστούμε ενωμένοι ενάντια στα αφεντικά και στο κράτος που μας καταστρέφουν τις ζωές. Καλούμε τις γυναίκες -κι ιδιαίτερα τις μέλλουσες μητέρες- κι όλους τους συντρόφους τους στη ζωή και στον αγώνα να πρωτοστατούν σε κάθε μικρό ή μεγάλο αγώνα ενάντια σε παρόμοιες επιχειρήσεις εργοδοτικής αυθαιρεσίας.

ΕΕΚ
13/02/2015

Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ, ΤΕΤΑΡΤΗ 11/02/2015, 5.30μμ στην ΕΡΑ ΒΟΛΟΥ



ΔΕΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΟΜΑΣΤΕ – ΤΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΛΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!

ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

ΑΚΥΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ

ΕΞΩ ΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ



Το ΕΕΚ καλεί σε συγκέντρωση συμπαράστασης και αλληλεγγύης στους απολυμένους εργαζόμενους της ΕΡΤ με το αίτημα να ανοίξει η ΕΡΤ τώρα με τους όρους που θέτουν οι εργαζόμενοι.



Η συγκέντρωση, παράλληλη με άλλες εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται εξαιτίας του Eurogroup, είναι τμήμα της αναγκαίας πάλης για την πλήρη ακύρωση των μνημονίων που συμπεριλαμβάνει και το άνοιγμα της ΕΡΤ και κομβικό σημείο σε όλες τις προεκλογικές και μετεκλογικές υποσχέσεις, κομβικό παραμένει το ζήτημα του χρέους. Η διαφορά του δικού μας καλέσματος δεν είναι για να υποστηριχτεί η κυβερνητική πολιτική που σχετικά γρήγορα ξέχασε το αίτημα της διαγραφής του χρέους που πρόβαλλε το 2012, της βαθιάς διαγραφής του που πρόβαλλε στις ευρωεκλογές το 2014 για να καταλήξει σε ένα συμβιβασμό με το χρηματιστικό κεφάλαιο με το όνομα «συμφωνία γέφυρα».

Το ΕΕΚ δεν δίνει σπιθαμή πολιτικής στήριξης στη νέα κυβέρνηση που προεκλογικά ντύθηκε με το μανδύα της «κυβέρνησης της αριστεράς» και κατέληξε σε μια «κυβέρνηση σωτηρίας» και ταξικής συνεργασίας με τους εθνικόφρονες ΑΝΕΛ.

Παλεύοντας ενάντια στα πραξικοπήματα των Βρυξελλών (όπως η απόφαση του Ντράγκι να περιορίσει τη ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών) που σπρώχνουν το λαό στη λιτότητα, άλλο τόσο πρέπει να παλέψουμε μια κυβέρνηση των ανέφικτων συμβιβασμών που δημιουργεί τις προϋποθέσεις μιας νέας Βάρκιζας.

Η στρατηγική της “εθνικής αντιμνημονιακής ενότητας”, σε μια Ευρώπη των  οξύτατων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και των ανερχόμενων εθνικισμών, από την μια είναι ανίκανη να αντιμετωπίσει τους συνασπισμένους  στην ΕΕ  τυράννους των λαών,   κι από την άλλη έρχεται να αντιπαραταχθεί στην μόνη νικηφόρα στρατηγική: 

την κινητοποίηση του κόσμου της εργασίας και της ανεργίας σε Ελλάδα και Ευρώπη  πάνω στις άμεσες οξύτατες  ανάγκες του για να  μετατρέψει τις προσδοκίες του σε διεκδικήσεις και αγώνα για κατάργηση του χρέους και τερματισμό της λιτότητας, για  ψωμί, δουλειά, ελευθερία. Με  κλιμάκωση της ταξικής πάλης σε εθνική και διεθνή κλίμακα μέχρι την κατάληψη της εξουσίας από την εργατική τάξη  σε συμμαχία με τα φτωχά λαϊκά στρώματα και στηριγμένη σε  όργανα εργατικής -λαϊκής αυτοοργάνωσης  και μέχρι την σοσιαλιστική ενοποίηση της Ευρώπης πάνω στα ερείπια της ιμπεριαλιστικής ΕΕ.  


10-2-2015
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΚΟ Μαγνησίας)