ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΝΙΑΙΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ ΤΩΡΑ !

Τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας 16/12/2013 φασιστικά στοιχεία δρώντας στο σκοτάδι, επιτέθηκαν στο φαρμακείο του δημοτικού συμβούλου του Δήμου Βόλου και μέλους της Ν.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ Μαγνησίας Θωμά Κλημόπουλου, γράφοντας με σπρέϋ στη τζαμαρία και πυροβολώντας τέσσερις φορές. Αυτό είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι το αστικό κράτος δεν θα κόψει το φασιστικό δεξί του χέρι, ιδιαίτερα όταν βρίσκεται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης νιώθοντας απειλητική την ανάσα του προλεταριάτου στο σβέρκο του. Όσο κι αν η αστική εξουσία «αφοπλίζει» τους φασίστες δεν έχει καμιά διάθεση να τους πάρει τα όπλα.

Τη Τετάρτη 18/12 διοργανώθηκε αντιφασιστικό συλλαλητήριο στο Βόλο με τη συμμετοχή 100 ανθρώπων περίπου που κατέληξε στο δημαρχείο της πόλης χωρίς ουσιαστικά να δώσει κάποιο ξεκάθαρο μήνυμα σε όσους απειλούν την ύπαρξη της εργατικής τάξης. Γι΄ αυτό λέμε «ούτε στο Βόλο ούτε πουθενά, τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά» αλλά κυρίως ότι χωρίς την οργάνωση του ενιαίου μετώπου των εργατικών οργανώσεων δεν μπορεί να νιώθει κανείς ασφαλής εκτός αν είναι αφελής.

Ουσιαστικά το δίλημα είναι : σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα.

Το κείμενο που μοιράστηκε στη πορεία :

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ  ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ

Οι πρόσφατες συλλήψεις βουλευτών, μελών της ναζιστικής «Χρυσής Αυγής» καθώς και του γελοίου «Φύρερ» της Νίκου Μιχαλολιάκου δεν αρκούνε για να σταματήσει η δράση των φασιστικών και ναζιστικών συμμοριών. Έτσι επιβεβαιώνεται αυτό που η Ιστορία της πάλης των τάξεων έχει αποδείξει περίτρανα : ότι το αστικό κράτος δεν θα κόψει το φασιστικό δεξί του χέρι, ιδιαίτερα όταν βρίσκεται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης νιώθοντας απειλητική την ανάσα του προλεταριάτου στο σβέρκο του.

Η επίθεση στο φαρμακείο του δημοτικού συμβούλου του Δήμου Βόλου και μέλους της Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Μαγνησίας Θ. Κλημόπουλου δείχνει ξεκάθαρα πως όσο κι αν η αστική εξουσία «αφοπλίζει» τους φασίστες εντούτοις δεν έχει καμιά διάθεση να τους πάρει τα όπλα. Αντίθετα μπορεί κάλλιστα να στοχοποιεί και να σέρνει στην ασφάλεια μαθητές γιατί καταλάβανε το σχολείο τους  ή γιατί συμμετείχανε σε διαδήλωση μνήμης, για τη δολοφονία από αστυνομικό όπλο, ενός συμμαθητή τους.

Η επίθεση σε στέκια, καταλήψεις, συλλογικούς χώρους, οι συστηματικές προσαγωγές, συλλήψεις, δικαστικές διώξεις αλλά και η κλήση των απεργών του ΕΚΠΑ από το συνδικαλιστικό της ασφάλειας  που έχει εξαπολυθεί από το κεφάλαιο, στρέφεται ενάντια σε όλους όσους αγωνίζονται για την αλλαγή της κοινωνίας  των μνημονίων και της εξαθλίωσης και θα παίρνει ολοένα και πιο απειλητικές διαθέσεις όσο η εργατική τάξη δεν δίνει τη δικιά της λύση με επαναστατικούς όρους στο ζήτημα της χρεοκοπίας του καπιταλισμού.  Αιχμή του δόρατος του κεφαλαίου είναι οι φασιστικές και ναζιστικές συμμορίες με τις δολοφονίες μεταναστών και αντιφασιστών και την εξάπλωση του φόβου και του τρόμου της κοινωνικής καταστροφής.

Οι προεπαναστατικές συνθήκες στην Ελλάδα ωριμάζουν ραγδαία. Όσο η εργατική τάξη αφυπνίζεται και παλεύει για τη ριζική αναδιοργάνωση της κοινωνίας τόσο τα ναζιστικά τάγματα εφόδου θα πυροβολούνε θρασύδειλα τζαμαρίες για να τρομοκρατήσουνε. Δεν θα τους περάσει!

Καμία αυταπάτη δε μπορεί να καλλιεργηθεί για τις διαθέσεις της κυβέρνησης να αφοπλίσει ή να αποδυναμώσει πραγματικά τους υμνητές του Χίτλερ και των χουντικών. Δεν το κάνει επειδή τους χρειάζεται. Οι ηγετικοί, στενοί κύκλοι των «συμβούλων» γύρω από τον πρωθυπουργό αποτελούνται από γνωστούς ακροδεξιούς εθνικιστές, και φανατικούς αντισημίτες καθώς και από πρώην ηγετικά μέλη του ελληνικού ναζισμού.
Την ίδια στιγμή η αστυνομία, δήθεν υπερασπιστής της κοινωνικής ειρήνης και των συμφερόντων του απλού πολίτη, «αγνοεί» επιδεικτικά τους ναζί τραμπούκους. Κανείς δεν μπορεί να είναι ασφαλής ή αφελής γνωρίζοντας ότι φασίστες και ναζιστές κατέχουν σημαντικές θέσεις στο εσωτερικό της αστυνομίας, των μυστικών υπηρεσιών και του στρατού. Αυτό αποδεικνύεται περίτρανα και στη περιοχή μας μετά τις αποκαλύψεις για τη δράση του φασίστα ταγματάρχη Κατάκη.

Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό δεν μπορεί να διαχωριστεί από την αδιάλλακτη πάλη κατά της κοινωνικής καταστροφής. Για να φύγουν η τρόικα και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ και να συντριβεί το χρεοκοπημένο καπιταλιστικό σύστημα που δημιουργεί την πείνα, τη μαζική ανεργία και τη φασιστική απειλή, απαιτείται η οργάνωση της Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας και η οικοδόμηση του ενιαίου μετώπου των εργατικών οργανώσεων. Για να ανοίξει ο δρόμος σε μια σοσιαλιστική διέξοδο από την κρίση και την ανάληψη της εξουσίας από τους εργαζόμενους και τους καταπιεσμένους είναι αναγκαία η ίδρυση εργατικών ομάδων αυτοάμυνας κατά των φασιστικών συμμοριών και των συνεργατών τους.

Το δίλημα είναι: Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα!

Τ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ του ΕΕΚ

Το ΕΕΚ συμμετέχει και καλεί στο αντιφασιστικό συλλαλητήριο, τη Τετάρτη 18/12/2013, ώρα 17:00, πλ. Ελευθερίας, Βόλος

Το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα στέκεται στο πλευρό του Θωμά Κλημόπουλου, μέλους της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ Μαγνησίας και δημοτικού συμβούλου Βόλου εκλεγμένου με την αυτοδιοικητική παράταξη «Δρόμοι Συνεργασίας», ο οποίος στοχοποιήθηκε από τις ναζιστικές συμμορίες που δρουν στην περιοχή του Βόλου.

Η ναζιστική συμμορία επέλεξε το φαρμακείο του για την αναγραφή σημάτων και συνθημάτων προσφιλών στα τάγματα εφόδου, υμνητών του χιτλερισμού και φίλων των χουντικών. Και όχι μόνο αυτό: η πρόσοψη του καταστήματος έχει πυροβοληθεί τέσσερις φορές για να υπενθυμίσει ότι παρά τις συλλήψεις των αρχηγών τους για δολοφονίες μεταναστών, αριστερών και αντιφασιστών καθώς και την ανεύρεση οπλισμού σε βουλευτές και μέλη της ναζιστικής συμμορίας, αυτή παραμένει αλώβητη και σε επιχειρησιακή ετοιμότητα.

Οι αστυνομικές αρχές της πόλης βρίσκονται πάντα σε πλήρη ετοιμότητα για να προσαγάγουν μαθητές, διαδηλωτές, αριστερούς κι αντιεξουσιαστές, πριν ή μετά από κάθε διαμαρτυρία για τα μνημόνια ή εξαιτίας αντιφασιστικών κινητοποιήσεων. Την ίδια στιγμή όμως συνεχίζουν να «αγνοούν» τα μέλη των ναζιστικών συμμοριών.

Το ΕΕΚ έχει ήδη προτείνει και επιμένει ότι η συγκρότηση εργατικών επιτροπών αυτό-άμυνας είναι η μόνη εγγύηση για τη προστασία της ζωής όσων δεν αποδέχονται το θλιβερό παρόν του καπιταλισμού, απορρίπτουν το θανατηφόρο παρελθόν του ναζισμού κι αγωνίζονται για ένα μέλλον χωρίς μνημόνια, ναζιστικά μαχαίρια, σφαίρες και  καπιταλιστικές αναθυμιάσεις που στέλνουν στον τάφο 13χρονα λουλούδια.

Ο λαός δε ξεχνά, τους φασίστες τους κρεμά.

16 Δεκέμβρη 2013

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΕΕΚ) 

www.eek.gr

Αναβλήθηκε η δίκη της Αναστασίας Δεληκάρη

Λόγω έκτακτης αλλαγής στο πρόγραμμα της δικηγόρου υπεράσπισης της συντρόφισσάς μας Αναστασίας Δεληκάρη ζητήθηκε αναβολή για τη δίκη που ήτανε προγραμματισμένη για τις 13/12/2013.

Όλοι όσοι είμαστε στις επάλξεις του αγώνα για την απελευθέρωση της τάξης μας από τα δεσμά του κεφαλαίου και τη σάπια αστική δημοκρατία πρέπει να θεωρούμε πως όχι μόνο τίποτε δεν τέλειωσε ακόμη αλλά κυρίως ότι μπροστά μας έχουμε μεγάλες μάχες με σημαντικότερη όλων την οργάνωση της επανάστασης για την εργατική εξουσία και την εξαφάνιση του καταστροφικού καπιταλιστικού συστήματος.

Ευχαριστούμε όλους όσους στάθηκαν και πάλι στο πλευρό μας 

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ !

Με ταξικούς χαιρετισμούς

ΕΕΚ // ΚΟ Θεσσαλίας

Να αθωωθεί η Αναστασία Δεληκάρη! Να σταματήσει η βιομηχανία διώξεων των αγωνιστών!

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ της Αντιφασιστικής Κίνησης Μαγνησίας 

Βόλος 13/12/2013

Η Αντιφασιστική Κίνηση Μαγνησίας δηλώνει την αμέριστη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη της στην αγωνίστρια Αναστασία Δεληκάρη που παραπέμπεται σε δίκη για αναγραφή συνθήματος στον εξωτερικό τοίχο του εργοστασίου της ΜΕΤΚΑ, κατά τη διάρκεια των μαζικότατων κινητοποιήσεων ενάντια στην απόλυση τριών συνδικαλιστών εργαζομένων στη ΜΕΤΚΑ. Η δίκη της Αναστασίας Δεληκάρη είναι στην πραγματικότητα δίκη του κάθε αγωνιστή που αντιστέκεται στις αντιλαικές πολιτικές, που δίνει καθημερινά ταξικούς αγώνες.

Καθώς η κυβέρνηση, η τρόικα, το οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο (μέρος του οποίου είναι και η ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής) κλιμακώνουν την επίθεσή τους ενάντια στους εργαζόμενους και το λαό, η αλληλεγγύη απέναντι στη βιομηχανία διώξεων αγωνιστών πρέπει να είναι σταθερή και απαρέγκλιτη στάση του μαζικού κινήματος.

Στο εδώλιο για ένα «λερωμένο» τοίχο

Την Παρασκευή 13/12 η συντρόφισσα Αναστασία Δεληκάρη παραπέμπεται σε δίκη για αναγραφή συνθήματος στον εξωτερικό τοίχο του εργοστασίου της ΜΕΤΚΑ. Να υπενθυμίσουμε ότι λίγο πριν την περίοδο που διαπράχθηκε το «έγκλημα», η διοίκηση του εργοστασίου είχε απολύσει προκλητικά 3 συνδικαλιστές εργαζόμενους, απόφαση που ξεσήκωσε κύμα συμπαράστασης από εργασιακούς, πολιτικούς, κοινωνικούς και κινηματικούς χώρους και τελικά πέτυχε τη δικαστική δικαίωση και επαναπρόσληψη των απολυμένων εργατών.

Όσο αυξάνονται τα αντιλαϊκά μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση, όσο αποθρασύνονται οι εργοδότες που -με πρόφαση την κρίση- διαλύουν κάθε εναπομένουσα έννοια εργασιακού δικαιώματος, τόσο παράλληλα μεγαλώνει και η σειρά από δίκες που στήνουν κράτος, αστυνομία και εργοδότες για τον εκφοβισμό των «από τα κάτω» και την περιστολή των κοινωνικών αγώνων.

Ως Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στην διωκόμενη συντρόφισσα και απαιτούμε την παύση της δίωξης εναντίον της, καταγγέλλουμε την πολιτική εκφοβισμού που υιοθετούν εργοδότες, αστυνομία και κράτος απέναντι στους ταξικούς αγώνες και καλούμε σε συγκέντρωση συμπαράστασης έξω από το δικαστικό μέγαρο Βόλου την Παρασκευή 13/12.

http://diktio.org/node/977

Βόλος, 11/12/2013

Η Λαϊκή Συνέλευση Γειτονιάς Αγίου Νεκταρίου στέκεται στο πλευρό της συναγωνίστριας Αναστασίας Δεληκάρη

Αθώωση και παύση κάθε δίωξης της Αναστασίας Δεληκάρη

'' τέρμα στα παζάρια των γραφειοκρατών, αγώνας στα χέρια των εργατών '' το σύνθημα έγκλημα για το οποίο δικάζεται. Σύνθημα αληθινό και καταγγελτικό που αφυπνίζει τη δύναμη των εργαζομένων αλλά και πράξη αντίστασης σε μια περίοδο υπαγωγής της χώρας στο μνημόνιο και εργοδοτικής αδυδοσίας πάνω στους εργαζομένους. Οι απολύσεις τριών εργαζομένων στη Μέτκα την ίδια περίοδο ήτανε χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Στη πραγματικότητα δικάζουν τη δράση της Αναστασίας Δεληκάρη σε κάθε ταξικό αγώνα. Δικάζουν καθέναν από εμάς που καθημερινά δίνουμε ταξικούς αγώνες μέσω της δράσης μας για την υπεράσπιση όλων όσων μας ανήκουν, της ίδιας μας της ζωής.

ΟΧΙ ΣΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΔΙΚΩΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ
ΑΘΩΩΣΗ ΚΑΙ ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΔΕΛΗΚΑΡΗ
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ ΣΤΙΣ 13 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2013 

http://denplirono-anatropi.blogspot.gr/2013/12/blog-post_11.html

ΝΑ ΠΑΥΣΕΙ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗ ΣΤΗ σ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΔΕΛΗΚΑΡΗ!

Η συμπαιγνία δικαστικής εξουσίας - κεφαλαίου έχει βρει τη φόρμουλα για την αντιμετώπιση των εργατικών αγώνων: μηνύσεις, διώξεις, φυλακίσεις, ενάντια σε όποιον κινείται και σε ό,τι ταράζει τα νερά της ψευδεπίγραφης «κοινωνικής ειρήνης». Όπου δεν πίπτει η ράβδος του αστυνομικού οργάνου, με την ανοιχτή καταστολή ταξικών αγώνων (ΕΡΤ, ΜΕΤΡΟ, Χαλυβουργοί κλπ.), πίπτει ο πέλεκυς της δικαιοσύνης, με αποφάσεις επιτάξεων κι επιστρατεύσεων εργαζομένων, με απαγόρευση απεργιών, με διώξεις αγωνιστών κ.ο.κ.

Στη περίπτωση της συντρόφισσας μας Αναστασίας Δεληκάρη, μέλους του Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος, το «έγκλημα» για το οποίο κατηγορείται και σέρνεται εδώ και ενάμιση χρόνο στα δικαστήρια, είναι η αναγραφή του συνθήματος «Τέρμα στα παζάρια των γραφειοκρατών, αγώνας στα χέρια των εργατών», στη μάντρα του εργοστασίου της ΜΕΤΚΑ, στη Νέα Ιωνία του Βόλου. Καθόλου τυχαία, η ημερομηνία που αναγράφτηκε το σύνθημα ήταν ησημαδιακή για όλο τον ελληνικό λαό, 5^η Μάη του 2010, ημέρα της μεγαλειώδους πορείας ενάντια στην υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ. Μια περίοδος που, μεταξύ άλλων, το αφεντικό της ΜΕΤΚΑ, Μυτιληναίος, είχε «ανοίξει πόλεμο» ενάντια στους εργάτες του εργοστασίου, απολύοντας τρεις από αυτούς για την συνδικαλιστική τους δράση. Το ΕΕΚ, όπως κι άλλες πολιτικές και εργατικές δυνάμεις της περιοχής, είχαν βρεθεί από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των εργατών, στον μεγαλειώδη αγώνα για την επαναπρόσληψη τους, παλεύοντας όχι απλά ενάντια στις απολύσεις της εργοδοσίας αλλά κι ενάντια στον άθλιο ρόλο της γραφειοκρατικής ηγεσίας του εργοστασιακού σωματείου που γύρισε την πλάτη στους απολυμένους, όπως κι αργότερα όταν οι 3 επαναπροσλήφθηκαν αλλά βρέθηκαν εκδικητικά σε καθεστώς εργασιακής απομόνωσης. Μετά το τέλος του αγώνα και της κατασκήνωσης των εργατών έξω από την πύλη του εργοστασίου, η εργοδοσία εγκατέστησε κάμερες που εποπτεύουν όλη τη περιοχή, κι από τις οποίες υποτίθεται πως «συνελήφθη» η συντρόφισσα. Η Ασφάλεια Βόλου, σαν από καιρό έτοιμη, αξιοποίησε τις εικόνες και έσυρε τη συντρόφισσα στα δικαστήρια.

Η αταλάντευτη ταξική δράση κι η πλατιά κινητοποίηση όλης της εργατικής τάξης της περιοχής, είναι που διώκεται στο πρόσωπο της σ. Αναστασίας. Είναι η μαχητική ταξική αλληλεγγύη στους εργάτες της ΜΕΤΚΑ, που ενοχλεί τους Μυτιληναίους και το κράτος, κι όχι το λέρωμα κάποιου μαντρότοιχου! Αυτή είναι και η έμμεση αναγνώριση της από την δική τους πλευρά, σαν απαραίτητος όρος για την δική μας νίκη, στους ιστορικούς αγώνες που έρχονται!
Είναι η μαχητική ταξική αλληλεγγύη που θα αθωώσει και τη συντρόφισσα Αναστασία Δεληκάρη!

ΑΜΕΣΗ ΑΘΩΩΣΗ ΚΑΙ ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ!

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ ΣΤΙΣ 13 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2013, 9 π.μ.

Άμεση παύση οποιασδήποτε δίωξης εναντίον της Αναστασίας Δεληκάρη Όλοι στα δικαστήρια Βόλου: Παρασκευή, 13 Δεκέμβρη, 9πμ

H εταιρεία της ΜΕΤΚΑ έχει ασκήσει μήνυση εναντίον της Αναστασίας Δεληκάρη, φοιτήτριας της Αρχιτεκτονικής σχολής Βόλου και μέλους του Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος, με την κατηγορία της αναγραφής συνθήματος στον τοίχο του εργοστασίου της ΜΕΤΚΑ στη Ν. Ιωνία κατά τη διάρκεια περιφρούρησης της πρώτης μεγάλης πανεργατικής απεργίας ενάντια στην υπαγωγή της χώρας στις επιταγές του ΔΝΤ, στις 5 Μάη 2010.

Η συναγωνίστρια όπως και πλήθος σωματείων, εργαζόμενων, φοιτητικών συλλόγων αλλά και πολιτικών κομμάτων, οργανώσεων, συλλογικοτήτων της εργατικής τάξης, στήριξαν από τη πρώτη στιγμή τον αγώνα των τριών εργατών της ΜΕΤΚΑ (Βογιατζής, Καλατζής, Παυλίδης) για την επαναπρόσληψής τους εξαιτίας της παράνομης απόλυσής τους για τη συνδικαλιστική και πολιτική τους δράση μέσα στο εργοστάσιο.

Το γεγονός ότι η εταιρεία της ΜΕΤΚΑ καταδικάστηκε όλες τις φορές σε όλα τα δικαστήρια που έγιναν για τις απολύσεις των 3 εργατών, πιο πρόσφατο το Εφετείο, είχε ως αποτέλεσμα την επαναπρόσληψη των εργατών (αν και σε έναν καθεστώς ιδιότυπης ομηρίας) αποδεικνύοντας ότι χωρίς τον ανυποχώρητο αγώνα των εργατών, την ενωτική και μαζική συμπαράσταση, ο αγώνας δεν θα μπορούσε να είχε κερδηθεί πρώτα έξω από τη πύλη του εργοστασίου και μετά στα δικαστήρια.

Ο αγώνας κερδήθηκε παρά τη θέληση της εργοδοτικής διοίκησης του σωματείου εργαζομένων της ΜΕΤΚΑ, το οποίο φρόντισε να διαγράψει από τις γραμμές του και τους τρεις εργάτες αμέσως μετά την επαναπρόσληψή τους με το αιτιολογικό  της ……….. κριτικής της διοίκησης του σωματείου.

Το πολιτικό σύνθημα «ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΠΑΖΑΡΙΑ ΤΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΩΝ, ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ» αποδείχτηκε πολύ πιο ισχυρό όπλο από τους φονικούς πυραύλους και τα άρματα που κατασκευάζει η ΜΕΤΚΑ και η ενόχληση των διοικούντων, διευθυνόντων και εργοδοτικών συνδικαλιστών συμπυκνώθηκε σε μια μήνυση εναντίον της φοιτήτριας Α. Δεληκάρη που στάθηκε όπως κι εκατοντάδες άλλοι, στο πλευρό των εργατών.

Η μήνυση του βιομήχανου Μυτιληναίου αποτελεί την έμπρακτη στήριξη και ένδειξη ευγνωμοσύνης του στους εργοδοτικούς συνδικαλιστές, αφού το σύνθημα στρέφεται εναντίον τους. Ταυτόχρονα αποτελεί απόπειρα τρομοκράτησης κι εκφοβισμού εναντίον των εργατικών αγώνων και όποιου στέκεται συμπαραστάτης κι αλληλέγγυος.

 10 Δεκέμβρη 2013

πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών (Μαγνησίας)

http://kentroagona-ergaton.blogspot.gr/

Ας μιλήσει ο Δεκέμβρης

Το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα συμμετέχει και καλεί στις διαδηλώσεις της 06/12/2013 για τα 5 χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου 

Βόλος, 17:00, Θόλος

Λάρισα, 17:00 πλ.Ταχυδρομείου

Στις 3 Δεκέμβρη του 1944 δολοφονούνται, από την αστυνομία, δεκάδες διαδηλωτές. Την επομένη τουλάχιστον άλλοι εκατό, από τους φασίστες της οργάνωσης Χ. Στις 6 Δεκέμβρη του 2008 δολοφονείται, από τον αστυνομικό Κορκονέα ο 15χρονος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος. Στη 1η Δεκέμβρη του 2013 δολοφονείται από τις αναθυμιάσεις του καπιταλισμού η 13χρονη Σάρα.

Η τρομοκρατία του κεφαλαίου σήμερα είναι περισσότερο παρούσα από ποτέ. Το ίδιο και η Ιστορία  που δεν αφήνει τίποτα να σβήσει. Ούτε τη προδοσία της Βάρκιζας, ούτε τη μνήμη του Αλέξανδρου, ούτε το αθώο χαμόγελο ενός μικρού κοριτσιού με μεγάλα όνειρα. Αυτό που αναπόφευκτα σβήνει, αφήνοντας ολοένα και βαθύτερες ουλές στην ίδια τη ζωή, είναι ο καπιταλισμός. Στο ψυχορράγημά του καταστρέφει ζωές, δημιουργεί υπάρξεις χωρίς λόγο ύπαρξης και εντείνει ολοένα και περισσότερο την εξαθλίωση, τη πείνα και τη μιζέρια. Οδηγώντας ανθρώπους στην ανεργία και στα μαγκάλια οδηγεί ολόκληρη τη κοινωνία στην καταστροφή.

Όλα τα κοινωνικά ζητήματα τα οποία οδήγησαν το λαό στους δρόμους, το Δεκέμβρη του 2008, είναι σήμερα παρόντα στο πολλαπλάσιο. Η ανεργία, η μερική και ελαστική εργασία, η φτώχεια, η διάλυση της παιδείας και της υγείας έχουν πάρει νέες ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Τα αλλεπάλληλα  μνημόνια της καπιταλιστικής χρεοκοπίας είναι η ταφόπλακα της ζωής μας. Για να τα επιβάλλουν εφαρμόζουν την πιο βάρβαρη κρατική καταστολή, ενώ συγχρόνως  βγάζουν από τους υπονόμους της ιστορίας τις κτηνώδεις παρακρατικές ναζιστικές συμμορίες. Η Ιστορία, γενναιόδωρη σε όσους τη σέβονται, υπενθυμίζει βροντερά πως καμιά φασιστική οργάνωση δεν είναι δυνατό να σβήσει αν δεν καταστραφεί ο καπιταλισμός από τη προλεταριακή επανάσταση και την εργατική εξουσία.

Η επέτειος των 5 χρόνων από τη δολοφονία Αλέξανδρου μας βρίσκει πάλι στους δρόμους, όχι για να τιμήσουμε τυπικά τους αγώνες του χθες, αλλά για να την μετατρέψουμε σε κρίσιμο κόμβο προετοιμασίας και οργάνωσης των αγώνων του σήμερα και του αύριο, με διακύβευμα την ίδια τη ζωή. Η οργάνωση της Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας είναι ο μόνος τρόπος να τιμήσουμε πραγματικά τη μνήμη του Αλέξανδρου και της Σάρας.

Αρχίσαμε να προχωράμε, ένα δάσος από σηκωμένες γροθιές φάνηκε κι ένα απέραντο βουητό ακούστηκε. Εργάτες ήρθανε από τα χαντάκια, τα ορυχεία, τους υπονόμους, τα εργοστάσια. Γυναίκες με φλογισμένα μάτια κρατώντας τα παιδιά τους από το χέρι. Νέοι με τρύπες στα χέρια ορκιστήκανε εκδίκηση για αυτούς που τους έκρυψαν τον ήλιο.
Κάτι φοβάται, βρίζει και απειλεί.
Είμαστε δυνατοί! Ξέρουμε τη ζωή! φωνάζει κάποιος. Όλοι ξεχύνονται μπροστά. Το κορίτσι είναι μαζί μας. Μαζί και το αγόρι. Τα λαρύγγια τους σφυροκοπάνε. Όχι άλλη εκμετάλλευση, όχι άλλη καταπίεση, όχι άλλα όνειρα σβησμένα. Είμαστε εδώ, μαζί σας. Θα παλέψουμε για μια άλλη κοινωνία!

Ερχόμαστε – παραμερίστε !

NA AΠOTPEΨOYME THN YΓEIONOMIKH - ANΘPΩΠIΣTIKH KATAΣTPOΦH

Mια υγειονομική - ανθρωπιστική καταστροφή συντελείται από τους χασάπηδες της μνημονιακής κυβέρνησης και πρωταγωνιστή τον φασίστα τηλεπωλητή που βάλανε για υπουργό υγείας.

 Δημόσια νοσοκομεία διαλύονται, δημόσια ψυχιατρεία κλείνουν χωρίς καμμιά προετοιμασία κι οι ψυχικά ασθενείς πετιούνται στο δρόμο, ο EOΠYY κι η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας διαλύεται με μια μονοκονδυλιά. Xιλιάδες γιατροί και λοιπό υγειονομικό προσωπικό ρίχνονται στην ουρά της ανεργίας των 1,5 εκατομμυρίων ανέργων, ενώ εκατομμύρια ασφαλισμένοι και άλλα 3,5 εκατομμύρια ανασφάλιστοι άνθρωποι μένουν χωρίς δημόσια νοσοκομειακή και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Kινητικότητες, διαθεσιμότητες, απολύσεις,

συγχωνεύσεις και μεταφορές κλινικών, διάλυση των δημόσιων ψυχιατρείων υπό το πρόσχημα, μάλιστα, της κατάργησης του ασύλου, δημιουργούν μια εφιαλτική κατάσταση.

H αντιδραστική συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με τον ανεκδιήγητο Γεωργιάδη σφαγιάζει την δημόσια υγεία μετρώντας τις μνημονιακές δεσμεύσεις και αδιαφορώντας για τις κοινωνικές ανάγκες. Bάζουν στην κλίνη του προκρούστη τη δημόσια υγεία, όπως άλλωστε και την παιδεία, για να ικανοποιήσουν τους όρους της συμφωνίας με την Tρόικα των διεθνών δανειστών: 4.000 απολύσεις άμεσα και 12.500 διαθεσιμότητες μέχρι το τέλος του χρόνου.

Στη στρατηγική της Tροϊκανής κυβέρνησης για εξαπόλυση ενός κοινωνικού ταξικού πολέμου μέχρις εσχάτων ας απαντήσουμε με τον δικό μας ταξικό αγώνα διαρκείας μέχρι εσχάτων. Δεν θα επιτρέψουμε τη διάλυση της δημόσιας υγείας και παιδείας. Δεν θα γίνουμε εμείς, οι γιατροί, νοσηλευτές, υγειονομικό προσωπικό, ούτε τα εκατομμύρια των ανθρώπων του λαού, οι άνεργοι, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και η νεολαία, τροφή στον μολώχ του κέρδους των τραπεζών.

Ο οικονομικός μονόδρομος που επικαλούνται είναι η σωτηρία των τραπεζιτών του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου, με τίμημα την καταστροφή της κοινωνίας. Tην ίδια στιγμή, η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, έχοντας τους δικούς της νόμους, βαθαίνει και ιδιαίτερα αυτή την περίοδο γνωρίζει μια νέα καμπή με το βούλιαγμα στην ύφεση και τον αποπληθωρισμό των ισχυρών της Eυρωπαϊκής Ένωσης και των HΠA.

Kαι ενώ η παγκόσμια στρατιά των ανέργων φθάνει τα 200 εκατομμύρια, και λαοί ολόκληροι, μαζί κι ο ελληνικός λαός, μετατρέπονται σε έθνη αποκλήρων, ο πλούτος του κόσμου συγκεντρώνεται στα χέρια μιας χούφτας καπιταλιστικών παρασίτων που για να διατηρήσουν τα κέρδη και την εξουσία τους δεν διστάζουν να στραγγαλίζουν τις ελευθερίες μας με την μέγγενη του κράτους και τους εφιάλτες του ναζισμού.

Aντί για μια φρίκη χωρίς τέλος να βάλουμε τέλος στις κυβερνήσεις του μεγάλου κεφαλαίου και στο ίδιο το σύστημα που γεννά τη φρίκη.

Η ελπίδα μας δόθηκε για τους απελπισμένους, έλεγε ο Βάλτερ Μπένγιαμιν. Και οι απελπισμένοι, η πλειοψηφία του πληθυσμού είμαστε υποχρεωμένοι σήμερα να δώσουμε τη μάχη για την ζωή μας.

Μόνοι μας; ΟΧΙ.

Όλο το εργατικό κίνημα ενωμένο πρέπει να παλέψει και να ανατρέψει, μέσα από μια γενική πολιτική απεργία διαρκείας, την τροϊκανή κυβέρνηση της δυστυχίας και του θανάτου. Ο ηρωϊκός αγώνας των διοικητικών των Πανεπιστημίων, που συνεχίζεται για 12 εβδομάδες, δείχνει το δρόμο. Eκ πρώτης όψεως οι διοικητικοί δεν φαίνεται να έχουν κάτι κοινό με τους γιατρούς· όμως αυτό που ενώνει όλους τους εργαζόμενους είναι το OXI ΣTIΣ AΠOΛYΣEIΣ, OXI ΣTHN YΓEIONOMIKH KATAΣTPOΦH - NAI ΣTH ZΩH.

Eμπρός για απεργιακό αγώνα διαρκείας.

Όμως, ο αγώνας μας δεν μπορεί να αφεθεί στα χέρια της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας που ούτε θέλει ούτε μπορεί να δώσει τον αγώνα. O αγώνας επιβάλλει την αυτο-οργάνωση των εργαζομένων με τη δημιουργία επιτροπών αγώνα γιατρών όλων των κλάδων, νοσηλευτών κι εργαζομένων στο χώρο της υγείας, μαζί με τους ασθενείς και όλο το εργατικό κίνημα, συντονισμό μέσα από ανεξάρτητα κέντρα αγώνα εργαζομένων. Για να οργανώσουμε γενική πολιτική απεργία διαρκείας για την ανατροπή της κυβέρνησης και την εφαρμογή ενός έκτακτου προγράμματος αντιμετώπισης της καπιταλιστικής χρεοκοπίας με εργατική διέξοδο από την κρίση.

Αν όχι τώρα, πότε; Aν όχι εμείς, ποιοί;

Διαβάστε εδώ την ανακοίνωση από το κεντρικό site του ΕΕΚ 

Aθήνα, 28-11-2013

EPΓATIKO EΠANAΣTATIKO KOMMA

ΝΑ ΠΑΥΣΕΙ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗ ΣΤΗ σ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΔΕΛΗΚΑΡΗ!

Η συμπαιγνία δικαστικής εξουσίας - κεφαλαίου έχει βρει τη φόρμουλα για την αντιμετώπιση των εργατικών αγώνων: μηνύσεις, διώξεις, φυλακίσεις, ενάντια σε όποιον κινείται και σε ό,τι ταράζει τα νερά της ψευδεπίγραφης «κοινωνικής ειρήνης». Όπου δεν πίπτει η ράβδος του αστυνομικού οργάνου, με την ανοιχτή καταστολή ταξικών αγώνων (ΕΡΤ, ΜΕΤΡΟ, Χαλυβουργοί κλπ.), πίπτει ο πέλεκυς της δικαιοσύνης, με αποφάσεις επιτάξεων κι επιστρατεύσεων εργαζομένων, με απαγόρευση απεργιών, με διώξεις αγωνιστών κ.ο.κ.

Στη περίπτωση της συντρόφισσας μας Αναστασίας Δεληκάρη, μέλους του Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος, το «έγκλημα» για το οποίο κατηγορείται και σέρνεται εδώ και ενάμιση χρόνο στα δικαστήρια, είναι η αναγραφή του συνθήματος «Τέρμα στα παζάρια των γραφειοκρατών, αγώνας στα χέρια των εργατών», στη μάντρα του εργοστασίου της ΜΕΤΚΑ, στη Νέα Ιωνία του Βόλου. Καθόλου τυχαία, η ημερομηνία που αναγράφτηκε το σύνθημα ήταν ησημαδιακή για όλο τον ελληνικό λαό, 5^η Μάη του 2010, ημέρα της μεγαλειώδους πορείας ενάντια στην υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ. Μια περίοδος που, μεταξύ άλλων, το αφεντικό της ΜΕΤΚΑ, Μυτιληναίος, είχε «ανοίξει πόλεμο» ενάντια στους εργάτες του εργοστασίου, απολύοντας τρεις από αυτούς για την συνδικαλιστική τους δράση. Το ΕΕΚ, όπως κι άλλες πολιτικές και εργατικές δυνάμεις της περιοχής, είχαν βρεθεί από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των εργατών, στον μεγαλειώδη αγώνα για την επαναπρόσληψη τους, παλεύοντας όχι απλά ενάντια στις απολύσεις της εργοδοσίας αλλά κι ενάντια στον άθλιο ρόλο της γραφειοκρατικής ηγεσίας του εργοστασιακού σωματείου που γύρισε την πλάτη στους απολυμένους, όπως κι αργότερα όταν οι 3 επαναπροσλήφθηκαν αλλά βρέθηκαν εκδικητικά σε καθεστώς εργασιακής απομόνωσης. Μετά το τέλος του αγώνα και της κατασκήνωσης των εργατών έξω από την πύλη του εργοστασίου, η εργοδοσία εγκατέστησε κάμερες που εποπτεύουν όλη τη περιοχή, κι από τις οποίες υποτίθεται πως «συνελήφθη» η συντρόφισσα. Η Ασφάλεια Βόλου, σαν από καιρό έτοιμη, αξιοποίησε τις εικόνες και έσυρε τη συντρόφισσα στα δικαστήρια.

Η αταλάντευτη ταξική δράση κι η πλατιά κινητοποίηση όλης της εργατικής τάξης της περιοχής, είναι που διώκεται στο πρόσωπο της σ. Αναστασίας. Είναι η μαχητική ταξική αλληλεγγύη στους εργάτες της ΜΕΤΚΑ, που ενοχλεί τους Μυτιληναίους και το κράτος, κι όχι το λέρωμα κάποιου μαντρότοιχου! Αυτή είναι και η έμμεση αναγνώριση της από την δική τους πλευρά, σαν απαραίτητος όρος για την δική μας νίκη, στους ιστορικούς αγώνες που έρχονται!
Είναι η μαχητική ταξική αλληλεγγύη που θα αθωώσει και τη συντρόφισσα Αναστασία Δεληκάρη!

ΑΜΕΣΗ ΑΘΩΩΣΗ ΚΑΙ ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ!

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ ΣΤΙΣ 13 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2013

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ του ΕΕΚ

Το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα (ΕΕΚ-Τροτσκιστές) στηρίζει την εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί τη Κυριακή 24/11/2013 στις 11:00 στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και συγκεκριμένα στην αίθουσα Κορδάτος για το «Καραβάνι αλληλεγγύης και ενημέρωσης κατά της εξόρυξης χρυσού στη Χαλκιδική», καθώς και τη συνέντευξη τύπου που θα δοθεί τη Πέμπτη 22/11/2013.

ΟΧΙ ΣΤΟ ΧΡΥΣΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΩΝ ΚΑΠΙΤΑ-ΛΗΣΤΩΝ

Ενώ όλα γκρεμίζονται -δουλειά, παιδεία, υγεία- οι χρυσοθήρες της EL-DORADO μαζί με το «υγιές» ελληνικό κεφάλαιο και τ΄αγαπημένα παιδιά των κυβερνήσεων τους έχουν επιβάλλει το κράτος σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης στην περιοχή των μεταλλείων της Χαλκιδικής εφαρμόζοντας το «νόμο και τη τάξη» του DNA για όσους αντιστέκονται στη κοινωνική καταστροφή.

Η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, έχοντας εγκαταλείψει κάθε πρόσχημα της ατικής δημοκρατίας, αποκαλύπτει ότι η αστική δημοκρατία την εποχή της παγκόσμιας κρίσης είναι αποκάλυψη της δικτατορίας του κεφαλαίου.

Οι χρυσοθήρες συσσωρεύουν την εμπειρία της καταστολής των κατοίκων για να την αξιοποιήσουν εναντίον ολόκληρης της εργατικής τάξης.
Ο χρυσός τους έχει αποδειχτεί άνθρακας μπροστά στο πείσμα και το αγωνιστικό φρόνημα των κατοίκων της Χαλκιδικής και όσων αντιλαμβάνονται ότι ο αγώνας δεν γίνεται ούτε για το περιβάλλον γενικά, ούτε για την αστική δημοκρατία που μας χρεοκόπησε αλλά για τους ίδιους τους όρους αναπαραγωγής της ανθρώπινης ύπαρξης που διαστρέφεται και καταστρέφεται από μια χούφτα ληστές.
Για όλους εμάς, θησαυρός είναι οι αγώνες μας ενάντια σε όσους θέλουνε να μας καταντήσουνε σε υπάρξεις χωρίς όρους ύπαρξης, μοναδική μας ελπίδα είναι να τολμήσουμε να φανταστούμε τη ζωή μας έξω από τα όρια του υπάρχοντος.

Μπροστά στη γενικευμένη εξαθλίωση της ζωής μας, του σώματός μας –της φύσης- στεκόμαστε στο πλευρό των αγωνιζόμενων κατοίκων της Χαλκιδικής και τους καλούμε να ενώσουμε τους αγώνες μας ενάντια στο κοινό εχθρό.

ΕΕΚ

ΚΟ Θεσσαλίας

Βόλος 20/11/2013

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ του ΕΕΚ

Για την ανακοίνωση της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Μαγνησίας
Ελλείψει ανάρτησης της ανακοίνωσης των αστυνομικών σε κάποια επίσημη ιστοσελίδα τους, παραθέτουμε σύνδεσμο τοπικού ενημερωτικού site (πατήστε εδώ)

Με ανακοίνωση της (19/11) η  Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Μαγνησίας, συνδέει, προκλητικά κι αυθαίρετα, την επίθεση με μολότωφ στο αστυνομικό τμήμα Βόλου τα ξημερώματα της 18/11 με την πορεία της 17ης Νοέμβρη για τα 40 χρόνια από τη γενική εξέγερση του Πολυτεχνείου. 

Και όχι μόνο αυτό: 

Αναβιώνει την απόδοση της συλλογικής ευθύνης για το συγκεκριμένο περιστατικό σε όλους τους διαδηλωτές εξαιτίας των πολιτικών τους συνθημάτων αλλά και γιατί κατέληξαν την πορεία στην πλατεία Πανεπιστημίου αντί του πανεπιστημίου Παπαστράτου.

Αποδίδει στους διαδηλωτές έναν ανύπαρκτο πολιτικό σκοπό, της παρεμπόδισης ολοκλήρωσης της πορείας του ΠΑΜΕ. Η σχετική ανακοίνωση παραλείπει το γεγονός ότι η διασταύρωση Ιωλκού & Δημητριάδος ήταν αποκλεισμένη από διμοιρίες των ΜΑΤ και δεκάδες άνδρες της ασφάλειας. Αλλά αυτό είναι μια μικρή…λεπτομέρεια. 

Προωθεί τη θεωρία των δύο άκρων, τηρώντας ευλαβικά τις οδηγίες του ακροδεξιού υπουργού Δημόσιας Τάξης Δένδια για να εμφανίσει την κρατική καταστολή ως το μοναδικό εγγυητή της ασφάλειας στην μαζική ανασφάλεια της καπιταλιστικής κρίσης.

Δεν εκπλησσόμαστε.

Καθήκον της αστυνομίας είναι να προστατεύσει την έννομη τάξη του αστικού κράτους και τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Να υποδαυλίζει τις διαφορές μέσα στο εργατικό κίνημα ως τα όρια του διχασμού. Να υπερασπίζεται τις κυβερνήσεις που την πληρώνουν κι εφαρμόζουν τα μνημόνια που σπέρνουν την κοινωνική καταστροφή. Να εμφανίζεται ο προστάτης των αδυνάτων και να φυλάει όσους έχουν γεμάτη κοιλιά.

Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι κάτοικοι από τη Κερατέα ως τη Χαλκιδική, οι αγρότες, οι απεργοί σε κάθε κλάδο και η νέα γενιά μετά το 2008. 

Όσο κι αν προσπαθούνε να στοχοποιήσουν και να κατηγορήσουν αγωνιστές του εργατικού - λαϊκού κινήματος και αντιφασίστες, όσο κι αν κατηγορούν αυθαιρέτως όσους βρίσκονται στους δρόμους για την κατάργηση της κοινωνίας εκμετάλλευσης και τη δημιουργία μιας άλλης, πλήρως απελευθερωμένης από κάθε καταπίεση, φτώχια κι εξαθλίωση, ο καθένας πια καταλαβαίνει ότι η διαρκής αύξηση της μάζας των απελπισμένων και μιας ζωής χωρίς μέλλον, δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας για το ποιος ευθύνεται για οτιδήποτε συμβαίνει γύρω μας. 

Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα (ΕΕΚ – Τροτσκιστές)

Βόλος 21/11/2013

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΕΕΚ (ΠΡΩΗΝ ΕΔΕ): 50 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ 4Η ΔΙΕΘΝΗ

Τετάρτη 27/11 18:30 στην ΕΣΗΕΑ, Ακαδημίας 20, Αθήνα

Tο τροτσκιστικό κίνημα στους ταξικούς αγώνες : Iουλιανά – η αντίσταση στη δικτατορία – η εξέγερση του Πολυτεχνείου – το εργατικό κίνημα της Mεταπολίτευσης – η πάλη για την ανατροπή της Δεξιάς – ενάντια στο ΠAΣOK – πορείες ενάντια στην ανεργία - η πάλη για την πολιτική ανεξαρτησία της εργατικής τάξης – η εξέγερση του 2008 – ενάντια στην καπιταλιστική χρεοκοπία για την ανατροπή των μνημονιακών κυβερνήσεων - η αντιφασιστική πάλη.

Στο δρόμο του διεθνισμού: με το προλεταριάτο της Eυρώπης – ενάντια στη σταλινική γραφειοκρατία στην EΣΣΔ – στο πλευρά του Παλαιστινιακού λαού και των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων – οι ευρωπορείες – η διεθνείς πορείες ενάντια στην καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση - για την επαναστατική Διεθνή των εργατών, για την Tέταρτη Διεθνή – για την συνέχιση της ανολοκλήρωτης Oκτωβριανής επανάστασης, για την παγκόσμια επανάσταση και τον ελευθεριακό κομμουνισμό.

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΔΕΝ ΠΕΘΑΝΕ ΑΚΟΜΑ

Αντίθετα, είναι ακόμη ζωντανό!

Είναι εδώ, σε κάθε αγώνα και κάθε στιγμή της πάλης για κοινωνική απελευθέρωση. Η 17^η Νοεμβρη δεν είναι απλά μέρα ανάμνησης, μια επετειακή μέρα. Ουσιαστικά πρόκειται για μια ολοζώντανη μάχη ενάντια στη λήθη. Είναι ένας αγώνας μεταξύ όσων καλούνται να συνεχίσουνε τον αγώνα που ξεκίνησε τη δεκαετία του ΄60, το Μάη του ΄68 κι όλο το υπόλοιπο επαναστατικό κύμα  και αυτών που θέλουνε να καθυποτάξουνε τη συνείδηση των λαών. Πρόκειται για την μάχη για την ύπαρξη της ίδιας της Ιστορίας.

Σαράντα χρόνια πριν, τη 17^η Νοέμβρη 1973, εκείνο το επαναστατικό κύμα βρήκε την έκφρασή του στην Ελλάδα στην ανάγκη για ανατροπή της χούντας. Σήμερα, 17 Νοέμβρη 2013, δόθηκε πάλι ο αγώνας στους δρόμους και σε διάφορες εκδηλώσεις – συζητήσεις.

Στο Βόλο είχανε διοργανωθεί δυο πορείες. Η μία στη Πλ. Ελευθερίας απαρίθμησε περίπου 1000 άτομα και αποτελούταν, εκτός από το ΕΕΚ, τη Λαϊκή Συνέλευση γειτονιάς Αγίου Νεκταρίου και άλλες αριστερές οργανώσεις και συλλογικότητες, την τοπική ΕΛΜΕ, το Εργατικό Κέντρο Βόλου, το Νομαρχιακό τμήμα της ΑΔΕΔΥ, τους εργαζόμενους της ΕΡΑ Βόλου και  τον α/α χώρο. Μετά από μια αρκετά μεγάλη διαδρομή σε κεντρικούς δρόμους της πόλης κατέληξε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας για κατάθεση στεφάνων. Εκεί διαχωρίστηκε ένα μεγάλο μέρος για να καταλήξει μετά από μια αντίστροφη πορεία στη Πλ. Πανεπιστημίου θέλοντας να δώσει  ένα σαφές μήνυμα ότι η συνδικαλιστική γραφειοκρατία δεν χωρά πουθενά. Ιδιαίτερα στις ημέρες μνήμης μιας πραγματικής εξέγερσης δεν έχουνε χώρο για κατάθεση στεφάνων εκείνοι που σήμερα αντιδρούνε με τουφεκιές ενάντια στη καταστροφή ενός ολόκληρου λαού.

Πρέπει να αναφέρουμε πως οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ που συγκεντρώθηκαν στη πλ.Πανεπιστημίου κατάφεραν, για άλλη μια φορά, να τραβήξουν σαφή διαχωριστική γραμμή από όλο το υπόλοιπο εργατικό και λαϊκό κίνημα. Συγκεκριμένα η δεύτερη συγκέντρωση απέκτησε μια δυναμική περίπου 200 ατόμων στη πλατεία που κατέληξε σε μια πορεία που τερματίστηκε άδοξα στο τέρμα της οδού Ιωλκού χωρίς να καταφέρει να προσεγγίσει το σημείο από όπου ξεκίνησε λόγω των αποδοκιμασιών για την εντονότατη παρουσία αστυνομικών δυνάμεων στη πρώτη πορεία. 

                                                                                                                                                   ΕΕΚ

ΚΟ Θεσσαλίας

17/11/2013

Μιλάμε για το Πολυτεχνείο κοιτάζοντας τα δικά μας πεδία μάχης

Με τίτλο «Πολυτεχνείο 1973: το ανολοκλήρωτο όραμα» πραγματοποιείται εκδήλωση το Σάββατο 16 Νοεμβρίου στο στέκι «Paratod@s», Φαρμακίδου 4, στη Λάρισα.Την εκδήλωση διοργανώνει η ομάδα για τον ελευθεριακό κομμουνισμό και την αταξική κοινωνία.

τέσσερις δεκαετίες μετά την Εξέγερση του Πολυτεχνείου, τα μηνύματα του Νοέμβρη επανέρχονται ίσως πιο επίκαιρα από ποτέ.

Το Πολυτεχνείο αποκτά πολλαπλό νόημα σε περιόδους πολιτικoκοινωνικής πόλωσης καπιταλιστικής χρεωκοπίας και αγωνιστικών αναζητήσεων, όπως η σημερινή. Με αφορμή τα σαράντα χρόνια από τον Νοέμβρη, ανοίγουμε διάλογο με τον Δημοσιογράφο Γιάννη Αγγέλη για τα πώς και τα τι της εξέγερσης .

Ο Νοέμβρης δεν ήταν ένα απομονωμένο γεγονός και δεν μπορεί να γίνει κατανοητός παρά μόνο μέσα στο διεθνές πλαίσιο των  μεγάλων αγώνων της εποχής του 1960-1970 (πετρελαικη κριση,Bretton woods, χιλη, ταϊλάνδη).

Η συζήτηση δεν αποτελεί μονάχα προσπάθεια για μια ιστορική αποτίμηση και αξιολόγηση των γεγονότων. Είναι κυρίως ευκαιρία άμεσης επαφής με μια σπάνια εξεγερσιακή στιγμή, η οποία προσφέρει πολύτιμα διδάγματα και εμπνεύσεις για τα κινήματα σήμερα.

Μιλάμε για το Πολυτεχνείο κοιτάζοντας τα δικά μας πεδία μάχης !

40 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ // ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ!

Η ΦΛΟΓΑ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΦΩΤΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ

ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ!

40 χρόνια μετά την εξέγερση του Νοέμβρη του '73 η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου απειλεί πως θα εισβάλουν τα ΜΑΤ στο Πολυτεχνείο σε περίπτωση που οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ εκπέμψουν μέσα από το ιστορικό κτίριο της οδού Πατησίων. Η κυβέρνηση δεν πάσχει από ιστορική αμνησία, γνωρίζει πολύ καλά ποιον απειλεί. Απειλεί όχι μόνο τους εργαζόμενους της ΕΡΤ, αλλά το ανίκητο δυναμικό κοινωνικής αντίστασης των εργατικών και λαϊκών μαζών - το ίδιο το πνεύμα του Πολυτεχνείου.

Το Νοέμβρη του 1973 η κατάληψη του Πολυτεχνείου έγινε το κέντρο αγώνα της εξέγερσης για την ανατροπή της αμερικανοκίνητης δικτατορίας του Παπαδόπουλου, κέντρο αγώνα που πυροδότησε ο αγώνας των φοιτητών για να αγκαλιαστεί από ολόκληρο το λαό και την εργατική τάξη στην πάλη για την ανατροπή της Χούντας. Ο ηρωισμός των αγωνιστών του Πολυτεχνείου, των χιλιάδων ανώνυμων μαζών που έγραψαν τη δική τους εποποιία τις μέρες και τις νύχτες της εξέγερσης, δεν έσπασε μόνο το “γύψο” που φόρεσε στο λαό ο Παπαδόπουλος και οι πραξικοπηματίες συνταγματάρχες ανατρέποντας τη Χούντα, ολόκληρο το μετεμφυλιακό καθεστώς τρομοκρατίας της αριστεράς και του κινήματος τσακίστηκε στην οδό Πατησίων εκείνες τις μέρες. Ο στρατός και το Παλάτι ως δύο κρίσιμοι πυλώνες της αστικής εξουσίας δεν μπόρεσαν ποτέ να ανακάμψουν και να βρεθούν στο προσκήνιο της πολιτικής ζωής έκτοτε.

Το βαθύ κράτος ποτέ δεν εξαφανίστηκε, συνέχισε να δουλεύει στα σκοτεινά όπως μας δείχνουν οι πρόσφατες αποκαλύψεις για τη στενή σύνδεση του κρατικού μηχανισμού με τη ναζιστική Χρυσή Αυγή. Τα ίδια ιδεολογικά υλικά του ακροδεξιού παρελθόντος είναι ζωντανά ανάμεσα στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Οι Βορίδηδες, οι Μπουμπούκοι-Γεωργιάδηδες, οι Κρανιδιώτηδες και οι Λαζαρίδηδες αποτελούν εκείνον τον αντιδραστικό ιδεολογικό εσμό των αρνητών του Ολοκαυτώματος μαζί και των νεκρών του Πολυτεχνείου που αποτελεί αναπόσπαστο συμπλήρωμα της εκστρατείας συκοφάντησης των αγώνων της μεταπολίτευσης από τους “φιλελεύθερους διανοητές”, τους έμμισθους κονδυλοφόρους της αστικής τάξης.

Το Πολυτεχνείο ζει!

Κανείς δε συκοφαντεί μνημεία και νεκρά σύμβολα, δεν τα φοβάται. Η αγωνία της ντόπιας αστικής τάξης να τελειώνει με το πνεύμα της αντίστασης που γέννησε το Πολυτεχνείο θυμίζει την αντίστοιχη αγωνία του πρώην προέδρου της Γαλλίας, Νικολά Σαρκοζί, “να τελειώνουμε με το Μάη του '68”-κεντρικό σημείο της προεκλογικής του καμπανιάς στα 40χρονά τότε του Μάη. Η κυρίαρχη τάξη και η πολιτική της ελίτ κατανοεί πως το πολιτικό σύστημα αστικής εξουσίας που ενσωμάτωσε την επαναστατική ορμή και την κοινωνική ριζοσπαστικοποίηση του “διεθνούς Μάη του '68” (ανατροπή της Χούντας στην Ελλάδα, Επανάσταση των Γαριφάλων στην Πορτογαλία, θερμό ιταλικό φθινόπωρο, αντιπολεμικό κίνημα στις ΗΠΑ, Κορντομπάσο στην Αργεντινή, Άνοιξη της Πράγας)  έχει καταρρεύσει εξαιτίας της αδυναμίας του να διαχειριστεί την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση και τις συνέπειες της.

Μετά το ξέσπασμα της κρίσης στις ΗΠΑ το καλοκαίρι του 2007, όλα τα καπιταλιστικά μέσα αντιμετώπισης της κρίσης όχι μόνο δεν έχουν δώσει κάποιο διέξοδο στο σύστημα, αντίθετα δημιουργούν νέες αντιφάσεις καθώς μετατρέπονται τα ίδια σε εμπόδια. Οι ωκεανοί κεφαλαίων που δόθηκαν για τη διάσωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος διεθνώς, όχι μόνο δεν αναχαίτισαν τη Μεγάλη Ύφεση, αλλά οδήγησαν σε νέες τρισχειρότερες φούσκες. Η ανακοίνωση της παύσης της πολιτικής της μαζικής εκτύπωσης δολαρίων από μεριάς του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και η απειλή χρεοστασίου στις ΗΠΑ, αποτελεί το πιο φανερό σημάδι παραδοχής της καπιταλιστικής αποτυχίας.

Οι ανεξέλεγκτες εκρηκτικές συνέπειες της παγκόσμιας κρίσης επιδρούν με τη μορφή σοκ στις συνειδήσεις εκατομμυρίων, σε κάθε κοινωνική τάξη, σε εκπροσώπους και υποστηρικτές οποιασδήποτε πολιτικής θέσης ή απόχρωσης. Η κρίση και οι κοινωνικές και πολιτικές της συνέπειες ορίζουν την ημερήσια διάταξη, πολύ λιγότερο από τους όποιους σχεδιασμούς της άρχουσας τάξης ή της Τρόικας των ΕΕ/ΕΚΤ/ΔΝΤ.

Μια κυβέρνηση φτιαγμένη από τα συντρίμμια των δύο μεγάλων κομμάτων αστικής εξουσίας της μεταπολίτευσης κηρύσσει μια διαρκή “κατάσταση έκτακτης ανάγκης” ενάντια στους καταπιεσμένους και εκμεταλλευμένους, ενάντια σε ένα λαό που έχει μετατραπεί σε έθνος αποκλήρων στο όνομα της “σωτηρίας της πατρίδας”.

Οι κυβερνητικές υποσχέσεις για ένα “εθνικό σχέδιο ανάπτυξης” για τη διόρθωση των αδικιών και η επιστροφή σε μια κατάσταση -πιο φτωχής- κοινωνικοοικονομικής σταθερότητας αποτελούν χοντροκομμένα ψέματα. Ασύστολα ψεύδη είναι και η δήθεν σκληρή διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με την Τρόικα εν όψει νέων μέτρων. Η αμφίβολη αναιμική ανάκαμψη ορισμένων δημοσιονομικών μεγεθών στηρίζεται σε πήλινα πόδια και δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το κενό χρηματοδότησης ενός μη βιώσιμου χρέους χωρίς νέα τρισχειρότερα μέτρα. Κανένα πρωτογενές πλεόνασμα δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς να πατήσει επάνω στα κόκαλα της εργατικής τάξης και της νεολαίας, χωρίς να μετατραπεί ολόκληρη η χώρα σε Ειδική Οικονομική Ζώνη, σε ένα απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Η μόνη απάντηση της κυβέρνησης και ολόκληρου του πολιτικού συστήματος σε κάθε κοινωνική διεκδίκηση δεν είναι παρά μια νέα γερή δόση απελπισίας και αδιεξόδου, ένα νέο πακέτο κοινωνικής καταστροφής για να φορτωθεί η χρεοκοπία του ελληνικού καπιταλισμού στους “από κάτω”.

Η σύγκρουση με τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης για τις δεκαετίες που ακολούθησαν την ανατροπή του Πολυτεχνείου θα κριθεί με όρους μάχης τάξης ενάντια σε τάξη. Η προδοτική στάση των συνδικαλιστικών γραφειοκρατιών των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ μαζί και η συμφιλιωτική στάση της καθεστωτικής αριστεράς δεν αμβλύνει τις ταξικές αντιθέσεις, ούτε σβήνει τις εμπειρίες και τις παραδόσεις αγώνων. Όλα αυτά γίνονται απλώς ανεξέλεγκτα των παλιών γραφειοκρατιών που τις ενσωμάτωσαν στο παρελθόν.

Νέοι κίνδυνοι και νέες μεγάλες προκλήσεις βρίσκονται μπροστά στο δρόμο του επαναστατικού κινήματος της εργατικής τάξης, το οποίο μπορεί να είναι επαναστατικό όσο κόβει κάθε γέφυρα συμφιλίωσης με τον αντίπαλο -παλιά ή νέα. Οι εμπειρίες των μεγάλων Γενικών Απεργιών των τελευταίων χρόνων, των μαχητικών κλαδικών αγώνων διαρκείας, των μορφών αυτοοργάνωσης που ξεπήδησαν σε γειτονιές, της αντιφασιστικής πάλης πρέπει να γίνουν μαθήματα για το επόμενο βήμα σε μάχες που θα δοθούν στην πρώτη γραμμή για την αντιμετώπιση της νέας καταστροφής με την οποία απειλείται η εργατική τάξη και η νεολαία.

Ο συνδυασμός παλιών και νέων μορφών συνδικαλιστικής και πολιτικής οργάνωσης των καταπιεσμένων πρέπει να συνδυαστούν σε ανεξάρτητα κέντρα αγώνα σε κάθε αγώνα κόντρα στο κράτος και τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, σε αμεσοδημοκρατική βάση. Ο συντονισμός τους είναι ο αναγκαίος όρος για την οργάνωση μιας Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας που θα ανατρέψει την κυβέρνηση και την Τρόικα ανοίγοντας το δρόμο για το τσάκισμα του καπιταλιστικού κράτους και την ανατροπή του συστήματος που γεννά ανεργία, μιζέρια, κοινωνικό αποκλεισμό και φασίστες.

Η κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη επικεφαλής όλων των καταπιεσμένων και εκμεταλλευμένων μαζών είναι ο μόνος δρόμος να δικαιώσουμε το αίμα των νεκρών εκείνου του Νοέμβρη. Το ζήτημα της πολιτικής εξουσίας έχει τεθεί ξανά στους δρόμους και τα οδοφράγματα της λαϊκής εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008, έχουν φωτιστεί οι όροι της ανάπτυξης μιας προεπαναστατικής κατάστασης. Η μόνη απάντηση στην κυβερνητική “κατάσταση έκτακτης ανάγκης” είναι η κήρυξη πραγματικής κατάστασης έκτακτης ανάγκης από το “έθνος των αποκλήρων” για μια επαναστατική σοσιαλιστική διέξοδο από την κρίση στην Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο.

Ένα μεταβατικό πρόγραμμα, ένα επαναστατικό σχέδιο δράσης και ο στόχος της εργατικής εξουσίας είναι απαραίτητα εργαλεία για να απαλλαγούμε από αυτό το σύστημα. Κάθε βήμα μέσα σε αυτή τη ρευστή πολιτική κατάσταση απαιτεί την πιο συνειδητή θεωρητική και πρακτική προετοιμασίας της εργατικής τάξης βασισμένη στη θεωρία της Διαρκούς Επανάστασης, στην επαναστατική παράδοση που παλεύει να ολοκληρώσει το έργο του κόκκινου Οκτώβρη του 1917. Η ανάπτυξη και η εκπαίδευση μέσα στο μαζικό εργατικό λαϊκό κίνημα μιας πρωτοπορίας συσπειρωμένης σε επαναστατικά κόμματα νέου τύπου και μια επαναστατική Διεθνή του 21ου αιώνα -την Τετάρτη Διεθνή- είναι αναπόσπαστος όρος για την οργάνωση της νίκης της επανάστασης, που θα ζήσουμε!

17/11/2013 στις 17:00 στη Πλ.Ελευθερίας, Βόλος

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ

προγραμματισμένες εκδηλώσεις του ΕΕΚ και της ΟΕΝ

ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ ΝΕΟΛΑΙΑΣ

ΑΘΗΝΑ, 14-15 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ & ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ

Διοργάνωση: Οργάνωσης Επαναστατικής Νεολαίας

50 ΧΡΟΝΙΑ ΕΔΕ/ΕΕΚ

ΠΑΝΤΕΙΟΣ

TETAΡΤΗ 27 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013, 6.30μμ

Διοργάνωση: ΕΕΚ-Τροτσκιστές