Ενώ η πόλη ετοιμάζεται, μετά κυκλάμινων και φώτων, για το άνεργο εορταστικό κλίμα της επόμενης περιόδου,
ο μονάρχης του ψευτοΜονακό Μπέος, παραχώρησε για δεύτερη φορά φέτος, μέσω του
δημοτικού συμβουλίου, δημοτική αίθουσα στον οικισμό Διμήνι για την πανθεσσαλική
εκδήλωση της χρυσής αυγής που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο, στις 21 Νοεμβρίου.
Είναι ο ίδιος που προεκλογικά είχε δηλώσει ότι δεν έγινε και τίποτα που στο
ψηφοδέλτιο του στις δημοτικές εκλογές είχε ως υποψήφιους μέλη της Χρυσής Αυγής.
Φαίνεται πως τα τρίχρωμα δημαρχεία, τα φωτάκια και τα στολισμένα πεζοδρόμια έχουν τη τιμητική τους σε μια πόλη που ανέχεται για δήμαρχο ένα θιασώτη του δόγματος "άρτος και θεάματα", πάντα αναγκαίο και διαχρονικό όταν πρέπει να στρέψεις τη κοινή γνώμη μακρυά από τα πραγματικά ζητήματα. Το ίδιο κάνει κι η Χρυσή Αυγή όταν εμφανίζεται ως αντισυστημική όταν την ίδια στιγμή προστατεύει τα συμφέροντα όλων εκείνων που εξαθλιώνουν έναν ολόκληρο λαό.
Ο κ.Μπέος, έχοντας αρνηθεί να υπογράψει ψήφισμα ενόψει της επετείου
δολοφονίας του Π. Φύσσα, αλλά και δηλώνοντας ότι η παράταξή του δεν θα υπογράψει ποτέ
ψήφισμα για τη γενική πολιτική κατάσταση αλλά μόνο για όσα αφορούν τη πόλη,
δείχνει ακριβώς με ποιον τρόπο αναρριχήθηκε στη διοίκηση αυτής της πόλης, και
σύμφωνα με τη διπλή παραχώρηση, πως ξεπληρώνει αυτή του την αναρρίχηση. Προφανώς
έτσι θέλει και το Μονακό της Θεσσαλίας: ως Παλέρμο όπου κουμάντο θα κάνει
η Χρυσή Αυγή με βιτρίνα τον ίδιο.
Η ιδεολογία του πολιτικού ανορθολογισμού που χαρακτηρίζει την
δημοτική αρχή, είναι το προοίμιο της εισόδου της στην άκρα δεξιά και μετά ίσως
ακόμα πιο μακριά. Σε κάθε ξέπλυμα που αναλαμβάνει παραχωρώντας δημόσιους χώρους
για να εξαργυρώνονται οι φιλικές σχέσεις αναρρίχησης, σε κάθε προσπάθεια να
παρουσιαστεί το νεοναζιστικό μόρφωμα ως κόμμα αστικοκοινοβουλευτικής
δημοκρατίας, θα μας βρίσκει απέναντί του.
Σε κάθε προσπάθεια θυματοποίησης της χρυσής αυγής ενόψει
της συνεχιζόμενης δίκης της ως
εγκληματικής οργάνωσης μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα, η απάντησή μας είναι:
καμία εμπιστοσύνη στην αστική δικαιοσύνη, που σαν φίδι δαγκώνει μόνο τους
ξυπόλυτους. Ο αντιφασισμός, άρρηκτα συνδεδεμένος με την πάλη ενάντια στον καπιταλισμό,
γίνεται στο δρόμο, σε κάθε χώρο δουλειάς, σχολείο, πανεπιστήμιο, όπου σταθούμε
και όπου βρεθούμε.
Για να μην περάσει ο φασισμός, ο ρατσισμός, η ξενοφοβία και
το μίσος ενάντια σε κάθε «Άλλον» και κάθε έναν που δεν μας μοιάζει στα
εξωτερικά χαρακτηριστικά ας δούμε ότι
ουσιαστικά είμαστε ίδιοι αλλά και ίσοι με τους αδελφούς μας πρόσφυγες που στη
προσπάθειά τους να σωθούν θαλασσοπνίγονται. Είμαστε εμείς που μαζί με εκείνους
φτωχαίνουμε συνεχώς την ίδια στιγμή που
δολοφόνοι με κοστούμια και τα τσιράκια τους, όλοι τους υπόδικοι μιας
δικαιοσύνης σε παρακμή, κυκλοφορούν ανενόχλητοι και διοργανώνουν από κοινού
εκδηλώσεις.
Όλοι εμείς, που βρισκόμαστε στο μετερίζι του καθημερινού
αγώνα για μια άλλη κοινωνία, πραγματικά ελεύθερη κι όχι κατ ‘ επίφαση
γνωρίζουμε πολύ καλά για το θηρίο του ναζισμού και το ρόλο που παίζει στη
κοινωνία τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Γνωρίζουμε τόσο τις φωλιές των
ναζιστών όσο και τη τακτική τους, όπως και το ότι το κράτος τους προστατεύει με
όλους τους μηχανισμούς του προκειμένου να τους χρησιμοποιεί κάθε φορά που το
ίδιο κινδυνεύει.
Η εκδίκησή μας για κάθε θύμα των ναζιστών, κάθε άνθρωπο που
εξαθλιώνεται στο βωμό του κέρδους ελάχιστων δεν θα είναι μόνο το τσάκισμα της Χρυσής
Αυγής και του φασισμού διεθνώς, αλλά κυρίως η οργάνωση της παγκόσμιας
προλεταριακής Επανάστασης.
Ούτε σε πόλεις ούτε σε
χωριά, τσακίζουμε φασίστες σε κάθε γειτονιά.
ΕΕΚ
Βόλος 18/11/2015
