Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012

Η ανακοινωση που μοιραστηκε στην πορεια αλληλεγγυης στους απεργους χαλυβουργους της 5/1 στο Βολο.


ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΩΝ!
Εμπρός για Πολιτική Γενική Απεργία Διαρκείας
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ,
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!

Ο αγώνας των Χαλυβουργών, κυρίως, αλλά και οι αγώνες στο Alter στην Ελευθεροτυπία, στη ΚΟΝΤΙ στο Βόλο κ.α, είναι αγώνες ολόκληρης της εργατικής τάξης ενάντια στην καπιταλιστική καταστροφή. Δεν στρέφονται ενάντια στον ένα ή τον άλλο ιδιοκτήτη, απέναντι στον αφέντη – Μάνεση που δια στόματος των μπράβων του, απολύει και απειλεί με κλείσιμο του εργοστασίου αλλά είναι ένας αγώνας ενάντια στους αφεντάδες του καπιταλισμού συνολικά που τρίζουν τα δόντια τους φοβερίζοντας τους εργάτες. Η χρεοκοπία του καπιταλισμού είναι δεδομένη. Οι «αφεντάδες» δεν μπορούν να εξασφαλίσουν στον λαό ούτε την δουλειά, ούτε το ψωμί.
 Το μέλλον ολόκληρης της βιομηχανικής ζώνης της Ελευσίνας και του Θριασίου είναι ίδιο με το παρόν της βιομηχανικής ζώνης στο Βόλο. Κλείσιμο εργοστασίων, χιλιάδες απολύσεις, μαζική ανεργία, εκ περιτροπής και μαύρη εργασία, περικοπές μισθών, φτώχια, μιζέρια και φοροληστεία είναι τα ζητήματα που συζητούν οι εργάτες και τα λαϊκά στρώματα σε όλη τη χώρα. Θα συνεχίσουμε να διαπραγματευόμαστε με τις αστικές κυβερνήσεις, τους τραπεζίτες, του βιομήχανους, το σκοινί που θα μας κρεμάσουν; Πόσο ακόμη θα τους ανεχθούμε στον σβέρκο μας; Πόσο ακόμη θα ανεχόμαστε την λεηλασία της ζωής μας, του περιβάλλοντος, της ζωής των παιδιών μας; Θα αφήσουμε τους εργάτες της Ελληνικής Χαλυβουργίας να νικηθούν ή θα βγούμε όλοι στους δρόμους για να πάρει ο Μάνεσης και οι όμοιοί του την απάντηση που τους χρειάζεται;
Σύντροφοι, αδέλφια,
Τα εργατικά κέντρα Αθήνας, Πειραιά και Ελευσίνας κάτω από την πίεση του τεράστιου κύματος αλληλεγγύης στον αγώνα των Χαλυβουργών, με μεγάλη καθυστέρηση πήραν απόφαση απεργίας για τις 17 Γενάρη. Οι ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ θα στείλουν με φαξ τη «συμπαράστασή τους». Η εργατική τάξη του Βόλου, κι ιδιαίτερα οι Χαλυβουργοί του πρέπει να κηρύξουν απεργία την ίδια μέρα. Κάθε σκεπτόμενος εργάτης καταλαβαίνει ότι τα αφεντικά, κι ο κάθε Μάνεσης, προσαρμόζουν τη παραγωγική διαδικασία στις συνθήκες της καπιταλιστικής χρεοκοπίας και της ομολογημένης ευρωπαϊκής και παγκόσμιας ύφεσης, σπρώχνοντας εκατομμύρια εργατών στην ανεργία και την εξαθλίωση. Ζητούν να πληρώσουμε εμείς τα σπασμένα των δικών τους χρηματιστηριακών φουσκών, τη κερδοσκοπία τους στη ζωή εκατομμυρίων εκμεταλλευόμενων εργατών πάνω σε όλο το πλανήτη.
Ο Μάνεσης χρειάζεται το 4μηνο «εργασιακής ειρήνης» στο Βόλο για να γονατίσει τους εργάτες του Ασπρόπυργου για να επανέλθει και να επεκτείνει τις απολύσεις και τα 5ωρα στο Βόλο. Κάθε συνειδητός εργάτης το καταλαβαίνει, εκτός αν πιστεύει κανείς ότι ο βιομήχανος θα συμπάσχει μαζί τους έχοντας ο ίδιος εξασφαλίσει τα τρισέγγονά του, ενώ οι εργάτες ούτε καν το φαγητό της επόμενης μέρας. Το κλειδί των εξελίξεων βρίσκεται και στα χέρια των εργατών του Βόλου και πρέπει να μπουν στον αγώνα των αδελφών τους Χαλυβουργών, τώρα, πριν να είναι πολύ αργά.
Αλλά ούτε αυτό αρκεί. Ο κοινός αγώνας είναι απλά προϋπόθεση.
Δεν φτάνει να συμμετέχουμε απλώς στην απεργία. Δεν φτάνει να ακολουθούμε τις πουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ στις 24ωρες απεργιακές τουφεκιές. Δεν φτάνει η αλληλεγγύη. Η επιτυχία των απεργιών πρέπει να περάσει στα δικά μας χέρια, με τη δικιά μας, ανεξάρτητη από το κράτος, την εργοδοσία και τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, εργατική οργάνωση. Όχι για τα εκλογομαγειρεία αλλά για να δοθούν οι εργατικοί αγώνες τώρα! Άμεσα σε κάθε χώρο δουλειάς!
Η απεργία στις 17 Γενάρη πρέπει να γίνει πανελλαδική για τον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα. Όλοι μαζί σαν μια γροθιά να υπερασπίσουμε την απεργία και το δικαίωμα στην δουλειά οργανώνοντας Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας για την ανατροπή της κυβέρνησης και του καπιταλιστικού συστήματος που υπηρετεί. Πρέπει να πολεμήσουμε αυτούς που καταστρέφουν την ζωή μας και να δημιουργήσουμε τους όρους μιας άλλης κοινωνίας χωρίς ανέργους, χωρίς απολύσεις, χωρίς φτωχούς και χωρίς αφεντικά. Μια κοινωνία απελευθερωμένη που η εξουσία, θα ανήκει σε αυτούς που παράγουν, στους ΕΡΓΑΤΕΣ.
5/1/2012
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΕΕΚ)