Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ - ΔΕΥΤΕΡΑ, 29/11/2014, 6μμ ΠΛ. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ, ΒΟΛΟΣ


Η λαομίσητη συγκυβέρνηση, αφού πρώτα ενημέρωσε τα μεγάλα αφεντικά των δανειστών για την επίσπευση της εκλογής του ΠτΔ, δεν κατάφερε να συγκεντρώσει τους αναγκαίους «πρόθυμους» για να εκλέξει πραξικοπηματικά το Σταύρο Δήμα στη θέση του προέδρου της δημοκρατίας, ώστε να επιβάλλει για 1,5 χρόνο ακόμα μέτρα κοινωνικού κανιβαλισμού και εξωθείται σε πρόωρες εκλογές.
Η οικονομική κρίση που βαθαίνει ραγδαία σε Ευρωπαϊκή Ένωση και ευρωζώνη και επεκτείνεται σε Ρωσία και Λατινική Αμερική, απαιτεί νέα δυσθεώρητα μέτρα μέσα στο 2015, τα οποία η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να αποκρύψει επιμελώς. Αλληλένδετα με το γενικευμένο αίσθημα λαϊκής δυσφορίας και το κίνημα αλληλεγγύης στο Νίκο Ρωμανό, η αντιδραστική συγκυβέρνηση έκανε το άλμα στο κενό, μια φυγή προς τα μπρος, στις εκλογές, οι οποίες όμως επιτείνουν την πολιτική αστάθεια κι εκδηλώνουν την αδυναμία όσων κυβέρνησαν για 40 χρόνια να βρουν ένα βιώσιμο μέλλον μέσα στη καπιταλιστική Ευρώπη.


Η πολιτική και η οικονομική τρομοκρατία ολόκληρου του λαού από τη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, τη τρόικα, την ΕΕ του κεφαλαίου, τα ντόπια και διεθνή ΜΜΕ, σε κλίμα χυδαίων εκβιασμών και παρέμβασής τους στις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις υπέρ των Σαμαρά-Βενιζέλου οφείλονται στην εφαρμογή των βάρβαρων μέτρων που έχουν ήδη συμφωνηθεί με την τρόικα και που πρέπει να ψηφιστούν από μια αδύναμη κυβέρνηση που δεν μπορεί ούτε να πάει το χρόνο πίσω στην αντιμνημονιακή ρητορική του Σαμαρά, ούτε μπρος σε μια εποχή χωρίς μνημόνια ή εναλλακτικές πιστωτικές γραμμές, που είναι το ίδιο για μια χρεοκοπημένη χώρα. Η εξέλιξη αυτή δρομολογήθηκε σε συμφωνία με την ΕΕ προκειμένου να πριμοδοτηθούν οι τάσεις ανασύστασης του αστικού πολιτικού συστήματος, με πιθανή συμμετοχή και του ΣΥΡΙΖΑ.

Η επερχόμενη περίοδος, παρά τον εκλογικό της χαρακτήρα, είναι η απαρχή μιας κρίσιμης αναμέτρησης με το αστικό κράτος εθνικιστών και φασιστών, τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κεφαλαίου και τις υπερεθνικές μορφές οργάνωσης του (ΕΕ,ΟΝΕ). Μια αναμέτρηση που αποφεύγει ο ΣΥΡΙΖΑ με τη γραμμή υποταγής του στους κυρίαρχους άξονες της αστικής επίθεσης, και με άλλο τρόπο το ΚΚΕ. Μια αναμέτρηση που αφορά το ταξικά αναγεννημένο εργατικό κίνημα και τον οργανωμένο λαό. Γι’ αυτό δεν  αναθέτουμε τίποτα και σε κανένα σωτήρα. Σπάμε την εκλογική αναμονή και δεν εναποθέτουμε  τις ελπίδες  μας σε θεσμικές λύσεις, σε οποιαδήποτε αστική κυβέρνηση, με ή χωρίς αριστερό πρόσημο. Μας ζητούν ήδη και θα μας ζητούν  επίμονα να διαλέξουμε ανάμεσα στον καλύτερο "διαπραγματευτή" της ζωή μας με την τρόικα. Για εμάς επίδικο δεν είναι να αλλάξει ο διαχειριστής, αλλά η πολιτική, γεγονός που σημαίνει το ποια κοινωνική τάξη θα ασκεί την εξουσία.

Μόνο ο ταξικός προσανατολισμός των εργαζομένων και η ενότητά τους με τους άνεργους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τους φοιτητές και του μαθητές που θα επιβάλλουν με τα δικά τους όργανα, την ικανοποίηση των εργατικών αναγκών, πόθων και οραμάτων μπορεί να δώσει λύση στο γόρδιο δεσμό του χρέους, των μνημονίων και της ύφεσης που οδηγεί εκατομμύρια στη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Τη διαγραφή του χρέους, την ακύρωση των μνημονίων και όλων των καταστροφικών μέτρων μπορεί να τη δώσει η μαχόμενη εργατική τάξη και δίπλα της ο υπόλοιπο λαός και όχι ο νικητής των εσπευσμένων εκλογών.  Να ανοίξουμε ένα άλλο δρόμο στην εργαζομένη πλειοψηφία που θα βάζει μπροστά τα συμφέροντα της εργαζόμενου λαού έξω από την φυλακή του καπιταλισμού, των μνημονίων, του χρέους, του ευρώ και της ΕΕ, της επιτροπείας, της εκμετάλλευσης, του αυταρχισμού της κυβέρνησης και του κράτους έκτακτης ανάγκης. Για την εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση των τραπεζών και των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων, για να πάρουμε στα χέρια μας τον πλούτο που παράγουμε.

Συνεχίζουμε στον δρόμο του ανυπόταχτου αγώνα και  παλεύουμε να δώσουμε μια αντικαπιταλιστική επαναστατική απάντηση στην κρίση σήμερα για μια κοινωνία πλήρως χειραφετημένη από κάθε εκμετάλλευση, καταπίεση, πολέμους και βαρβαρότητα με σοσιαλιστική προοπτική. Για την ενίσχυση των μαχόμενων ανατρεπτικών δυνάμεων στην κατεύθυνση του πόλου της αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής αριστεράς για την εργατική και λαϊκή αντεπίθεση που θα ενοποιήσει διεθνιστικά τους λαούς της Ευρώπης και της γειτονιάς μας, από τα κάτω σε μια σοσιαλιστική βάση για την απελευθέρωση ολόκληρης της ανθρωπότητας.

27/12/2014

  ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α , ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΕΕΚ-ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΕΣ) 

Το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα καλεί και συμμετέχει σε πολιτική συγκέντρωση την ημέρα της τρίτης ψηφοφορίας για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας στις 29/12/2014. Πλ. Πανεπιστημίου (από τη πλευρά της Ερμού), 18:00, Βόλος.

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014

ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΝΩΘΕΙΤΕ


Εργατικό ατύχημα – εργοδοτική δολοφονία στη Χαλυβουργία Θεσσαλίας

Το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα ενώνει τη θλίψη του με τη θλίψη ολόκληρης της εργατικής τάξης και της οικογένειας του 48χρονου Χαλυβουργού εργάτη Χρήστου Ανεστιάδη, πατέρα δύο παιδιών, μετά από το τραγικό συμβάν της απώλειας της ζωής του το βράδυ της Πέμπτης 4 Δεκεμβρίου, εν ώρα εργασίας στη Χαλυβουργία Θεσσαλίας.


Η δεξαμενή βάθους έξι μέτρων, στην οποία πνίγηκε είναι εκτός του κτιριακού συγκροτήματος παραγωγής του εργοστασίου, δεν υπάρχει καθόλου φωτισμός, ώστε κάποιος να έχει έστω και τη στοιχειώδη ορατότητα, είναι εντοιχισμένη στο έδαφος και δεν υπάρχει καμία περίφραξη ή κανένα κιγκλίδωμα. Ο  48χρονος πήγαινε μόνος του στη δεξαμενή, καθώς η εταιρεία αρνιόταν να προσλάβει δεύτερο άτομο, στο όνομα της μείωσης του κόστους, ενώ οι εργαζόμενοι εργάζονται σε 12ωρες βάρδιες .

Ενώνουμε την οργή μας για όλα τα εργατικά δυστυχήματα !
Δεν είναι ένα ακόμη δυστύχημα, άλλη μία ‘’ παράπλευρη απώλεια’’ ή πεπρωμένο.  
Είναι εργοδοτική δολοφονία εκ προμελέτης!

Είναι ακόμη μια απόδειξη της εργοδοτικής αυθαιρεσίας κατά των εργαζομένων και άλλο ένα τραγικό περιστατικό που αποδεικνύει ότι το κέρδος των αφεντικών βρίσκεται πολύ πιο πάνω από την αξία μιας ανθρώπινης ζωής. Είναι η λογική κατάληξη των πολιτικών που ακολουθούνται με τον πιο συστηματικό και συνειδητό τρόπο από το καπιταλιστικό αδηφάγο τέρας και τους πολιτικούς διαχειριστές του, σε Ελλάδα και παγκόσμια.  

Το success story των σαμαροβενιζέλων είναι στρωμένο με πτώματα.

Καταγγέλλουμε  την ελληνική κυβέρνηση των μνημονίων, απαιτούμε μέτρα προστασίας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς  και από το Εργατικό Κέντρο Βόλου να κηρύξει άμεσα απεργία σε όλο το νομό.

Ο μόνος δρόμος που μας μένει είναι να ανατρέψουμε το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης που γεννάει κανιβαλισμούς.

Καμιά σιωπή πια απέναντι στο φόνο, καμιά ανείπωτη οργή μπροστά στο σφαγείο, κανένα έλεος στους δολοφόνους του κέρδους

Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα (ΕΕΚ – Τροτσκιστές)

Βόλος 05/12/2014

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2008-ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2014

ΜΠΡΟΣΤΑ
ΣΕ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΞΕΓΕΡΣΗ!

6 χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου η νέα γενιά παραμένει στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής. Δεν είναι μόνο ο Σαμαράς, ο Λοβέρδος και οι Φορτσάκηδες υποτακτικοί τους που στέλνουν τα ΜΑΤ στη Νομική, την ΑΣΟΕΕ και το Πολυτεχνείο ή στα κατειλημμένα σχολεία. Είναι οι διεθνείς “ομόλογοι” τους που συγκαλύπτουν τη δολοφονία του 18χρονου αφροαμερικανού Μάικλ Μπράουν στο Φέργκιουνσον των ΗΠΑ από τις σφαίρες λευκού αστυνομικού. Είναι οι μπάτσοι του Ερντογάν που δολοφόνησαν τον 15χρονο Μπερκίν Ελβάν τον περασμένο Μάιο στην Τουρκία, τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο της Τουρκίας όπως έγραψαν οι σύντροφοι μας από την άλλη όχθη του Αιγαίου. 


Η τραγωδία της “γενιάς του Δεκέμβρη” συμπυκνώνεται -με ιδιαίτερο τρόπο- στο δράμα του φίλου του Αλέξανδρου, Νίκου Ρωμανού ο οποίος έγκλειστος στις φυλακές Κορυδαλλού διεξάγει έναν αγώνα αξιοπρέπειας, κάνοντας απεργία πείνας διεκδικώντας το δικαίωμα του στις εκπαιδευτικές άδειες. Η νέα γενιά η οποία δεν έχει κανένα μέλλον πέρα από τη μαζική ανεργία και την ελαστική εργασία είναι στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής γιατί δεν υπάρχουν “ειρηνικά” μέσα για να την ελέγξουν.

Η εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 παραμένει η εμβληματική “πρώτη πολιτική έκρηξη της τρέχουσας παγκόσμιας κρίσης”, αλλά η νεολαία διπλά σε όλες τις γενιές των εκμεταλλευμένων και καταπιεσμένων τάξεων έχει συσσωρεύσει σημαντικές εμπειρίες επαναστατικής πάλης τα τελευταία έξι χρόνια. Η εξέγερση στο Φέργκιουνσον που έχει αγκαλιάσει τις ΗΠΑ -το κέντρο του παγκόσμιου καπιταλισμού- στέκεται διπλά στην εξέγερση στο Μεξικό ενάντια στη δολοφονία των 43 φοιτητών από παρακρατικούς και την αστυνομία και την κατάληψη του πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ. 

Η νεολαία αντιμέτωπη με τις συνέπειες ενός παρατεταμένου και άλυτου παγκόσμιου κραχ βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της μάχης και αντλεί τα μαθήματα από μια πραγματική ταξική αναμέτρηση στην πάλη της για δουλειά, ελευθερία, μόρφωση, αξιοπρέπεια.

Οι μνήμες από τους αγώνες των μαύρων πανθήρων, το κίνημα ενάντια στον πόλεμο Βιετνάμ στις ΗΠΑ ή το φοιτητικό κίνημα στο Μεξικό συναντούν από τη μακρινή δεκαετία του '60 ένα νέο αναπτυσσόμενο παγκόσμιο επαναστατικό κύμα, τις επαναστάσεις που συγκλόνισαν τον αραβικό κόσμο, το ηρωικό Κομπανί και τον επαναστατικό αγώνα στην Ουκρανία ενάντια στον φασισμό και τον ιμπεριαλισμό.
Δεν έχουμε μπροστά μας απλώς “της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία”. Όλοι οι πυλώνες της οικονομικής και πολιτικής σταθερότητας για να ξεπεραστεί η επαναστατική κρίση της δεκαετίας του '60 και του '70, δηλαδή ότι ονομάστηκε “νεοφιλελευθερισμός”, δεν έχουν απλώς καταρρεύσει, αλλά έχουν μετατραπεί σε παράγοντες διαρκούς αποσταθεροποίησης.

Δεν βρισκόμαστε μπροστά ούτε σε μια νέα εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008. Αν ο λαός με επικεφαλής τη νέα γενιά εξέγερθηκε το 2008 ενάντια στην προοπτική μια ζωής χωρίς μέλλον, η ζωή χωρίς μέλλον είναι παρούσα σήμερα. Οι 700.000 νέοι άνεργοι, η επέκταση της ελαστικής απασχόλησης επίσημα στο 1/3 των εργαζομένων, η εκτόξευση της ανεργίας της νεολαίας στο 65% δεν είναι τάσεις, είναι το υπαρκτό πλαίσιο της κοινωνικής ασφυξίας η οποία πλήττει πρώτα από όλους -φυσικά- τη νέα γενιά.

Η καθεστωτική κρίση που εγκαινίασε η εξέγερση του Δεκέμβρη δεν έκλεισε με την άνοδο στην εξουσία του ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ το 2009. Αντίθετα, το καθεστώς της αστικής εξουσίας έχει μετατραπεί σε ερείπια εξαιτίας της αδυναμίας του να διαχειριστεί τις συνέπειες της χρεοκοπίας του ελληνικού καπιταλισμού.

Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου σήμερα βρίσκεται επικεφαλής των ερειπίων του πολιτικού συστήματος των τελευταίων τεσσάρων δεκαετιών. Η συζήτηση για την αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους που έχει εκτοξευτεί στο 175% του ΑΕΠ, μια νέα συμφωνία με την Τρόικα και νέα μέτρα κοινωνικού κανιβαλισμού (δεκάδες χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο, απελευθέρωση απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα, περικοπές συντάξεων, απαγόρευση απεργιών) σύμφωνα με τις επείγουσες ανάγκες της νέας φάσης της χρεοκοπίας του ελληνικού καπιταλισμού δεν συμπίπτει μόνο με μια νέα πολιτική κρίση της καταρρέουσας κυβέρνησης. Συμπίπτει πρωτίστως με τη δυναμική εμφάνιση της νέας γενιάς -και ιδιαίτερα του φοιτητικού κινήματος- στο προσκήνιο της ταξικής πάλης.

Η επιστράτευση του κράτους σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης στο πλευρό της πανεπιστημιακής ελίτ για να καταστείλουν τις αντιδράσεις του φοιτητικού κινήματος ενάντια στον αυταρχισμό, τις διαγραφές φοιτητών και τα νέα λουκέτα στις σχολές εκφράζει τον φόβο της άρχουσας τάξης μπροστά στη μετατροπή των σχολών σε κέντρα αγώνα της νεολαίας και της εργατικής τάξης, όπως εμβρυακά είχε συμβεί το Δεκέμβρη του 2008.

Οι εμπειρίες του εργατικού κινήματος και ολόκληρου του λαού από τις Γενικές Απεργίες του 2010-2012 και τα πέντε χρόνια πάλης ενάντια στα Μνημόνια μπορούν να αποτελέσουν ένα εκρηκτικό μείγμα, αν συνενωθούν με την επαναστατική δυναμική της νεολαίας που προλεταριοποιείται βίαια.

Η 6η Δεκέμβρη του 2014 δεν μπορεί να είναι απλά μια επέτειος. Μπορεί και πρέπει να αποτελέσει κρίσιμο σταθμό της προετοιμασία μιας νέας εξέγερσης.

Το φοιτητικό κίνημα μπορεί να βρεθεί στην πρώτη γραμμή αυτής της προετοιμασίας με ένα σχέδιο δράσης καταλήψεων διαρκείας στα πανεπιστήμια και την μετατροπή τους σε κέντρα αγώνα ολόκληρης της νεολαίας (σπουδάζουσας, μαθητιώσας, εργαζόμενης και άνεργης). Ο μαχητικός αντιγραφειοκρατικός συντονισμός με το σύνολο της εργατικής τάξης στην πάλη για την οργάνωση μιας Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας για την ανατροπή της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου και της Τρόικας στους δρόμους μπορεί να δυναμιτίσει κάθε σενάριο κοινοβουλευτικής διαχείρισης της λαϊκής οργής, ανοίγοντας το δρόμο σε επαναστατικές πολιτικές εξελίξεις.

Ενάντια στην ανθρωπιστική καταστροφή και το κοινωνικό αδιέξοδο, ο μόνος δρόμος που ανοίγεται μπροστά μας είναι αυτός της εξόδου από το ίδιο το σύστημα που προκαλεί το σύνολο των κοινωνικών δεινών. Η ανατροπή του καπιταλισμού, το τσάκισμα του καπιταλιστικού κράτους και η πάλη για μια επαναστατική κυβέρνηση στη βάση της εξουσίας της εργατικής τάξης αποτελεί τη μόνη διέξοδο από την καπιταλιστική κρίση όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ο παγκόσμιος αταξικός και ανεξουσιαστός ελευθεριακός κομμουνισμός είναι το μόνο σύστημα που μπορεί να διαδεχθεί σε παγκόσμια κλίμακα τον παρακμασμένο καπιταλισμό που απειλεί να μας θάψει κάτω από τα συντρίμμια της κρίσης του.

Το ΕΕΚ και η ΟΕΝ συμμετέχουν και καλούν στη διαδήλωση για την επέτειο 6 χρόνων από τη κρατική δολοφονία Γρηγορόπουλου, στο Θόλο πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, το Σάββατο 06/12/2014 στις 18:00

Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα
Οργάνωση Επαναστατικής Νεολαίας




Κείμενο του Ν.ΡΩΜΑΝΟΥ


Κείμενο του Ν. Ρωμανού 3/12/14


Προσπαθώ να αποτυπώσω σε ένα κομμάτι χαρτί τα τελευταία υπολείμματα συγκροτημένης σκέψης με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις και την εκ νέου απόρριψη του αιτήματος της εκπαιδευτικής άδειας.


Από τις πρώτες μέρες της απεργίας είχα πει στην παρέμβασή μου στη συνέλευση αλληλεγγύης που είχε γίνει στο Πολυτεχνείο ότι η απορριπτική απάντηση του Νικόπουλου ο οποίος τόσο καιρό δήλωνε αναρμόδιος είναι η αρχή μιας κρατικής στρατηγικής με στόχο την εξόντωσή μου. Αυτή η πολιτική εκτίμηση επιβεβαιώθηκε απολύτως. Αρχικά με την εντολή της εισαγγελέως των φυλακών Κορυδαλλού Ευαγγελίας Μαρσιώνη για αναγκαστική μου σίτιση, πράξη που συνιστά πραγματικό βιασμό και έχει οδηγήσει στο θάνατο μεταξύ άλλων τόσο του Xολγκερ Μαϊνς στην Γερμανία όσο και μελών της GRAPO στην Ισπανία. Προς τιμήν τους οι ιατροί του νοσοκομείου πέταξαν στα σκουπίδια την εισαγγελική εντολή και αρνήθηκαν να διαπράξουν ένα τέτοιο κρατικό έγκλημα.

Εν συνεχεία η προσφυγή μου σε δικαστικό συμβούλιο εκτός φυλακής, (μια νομική κίνηση που επιλέγουν πολλοί κρατούμενοι, όταν το συμβούλιο της φυλακής απορρίπτει τις αιτήσεις τους) απορρίφθηκε με τη δικαιολογία ότι τους δεσμεύει η απόφαση του Νικόπουλου, ίδια ακριβώς απόφαση πάνω στην οποία είχε γίνει προσφυγή.

Για όσους έχουν την στοιχειώδη αντίληψη από πολιτική η παρέμβαση του Υπουργείου Δικαιοσύνης, μια μέρα πριν συνεδριάσει το συμβούλιο ήταν μια ξεκάθαρη εντολή για την απόρριψη του αιτήματος και θα εξηγήσω αμέσως το γιατί.

Στην ανακοίνωση που εξέδωσε το Υπουργείο Δικαιοσύνης αναφέρει τεχνηέντως ότι ο Αθανασίου δεν είναι αρμόδιος για να προσθέσει παρακάτω: «Η εκπαιδευτικές άδειες χορηγούνται αποκλειστικά από το αρμόδιο συμβούλιο (της φυλακής), στο οποίο προΐσταται ο εισαγγελικός λειτουργός, ενώ για τους υπόδικους απαιτείται και η σύμφωνη γνώμη του δικαστικού οργάνου που διέταξε την προσωρινή κράτηση».
Με λίγα λόγια η εγκυρότητα της προσφυγής ακυρώνεται δια στόματος υπουργού απλά και ξεκάθαρα. Όλο αυτό ντυμένο με την ανυπόστατη πρόταση για μαθήματα μέσω τηλεδιάσκεψης αντί αδειών, η οποία δεν ευσταθεί λόγω των εργαστηρίων που έχουν αναγκαστική παρουσία, ενώ ανοίγει και τον δρόμο στα συμβούλια των φυλακών να τις καταργήσουν εντελώς, αφού είναι γνωστή η ευθυνοφοβία τους και η λύση της τηλεδιάσκεψης θα ισχύσει για όλους τους κρατούμενους.

Με την ίδια ακριβώς λογική σε λίγο καιρό τα επισκεπτήρια με τις οικογένειές μας θα γίνονται μέσα από οθόνες για λόγους ασφαλείας όπως και τα δικαστήριά μας. Η τεχνολογία στην υπηρεσία «του σωφρονισμού» και της δικαιοσύνης. Ανθρώπινη πρόοδος ή εκφασισμός… η ιστορία θα κρίνει.
Σε αυτό το σημείο έχει αξία να αναφέρω και τον ρόλο του ειδικού εφέτη ανακριτή Ευτύχη Νικόπουλου, ο οποίος από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησα την απεργία πείνας έχει πάρει σαφείς πολιτικές εντολές από τους πολιτικούς του προϊσταμένους στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, γι’ αυτό άλλωστε και όλοι ρίχνουν την ευθύνη σε αυτόν. Αντάλλαγμα για αυτό του το λειτούργημα θα είναι η προαγωγή του στον Άρειο Πάγο, όπως άλλωστε συνέβη και με τον προκάτοχό του Δημήτρη Μόκα, που είχε πρωτοστατήσει σε δεκάδες αντιαναρχικές, κατασταλτικές εκστρατείες. Τώρα απολαμβάνει τον παχυλό μισθό της δικαστικής ελίτ του Αρείου Πάγου. Τυχαίο ; Δεν νομίζω.

Εγώ από την πλευρά μου συνεχίζω, προσπερνάω την οποιαδήποτε πιθανότητα να κάνω πίσω και απαντάω με ΑΓΩΝΑ ΩΣ ΤΗ ΝΙΚΗ Ή ΑΓΩΝΑ ΩΣ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ.

Σε κάθε περίπτωση αν το κράτος με δολοφονήσει με την στάση του, ο κύριος Αθανασίου και η παρέα του θα μείνουν στην ιστορία ως μια συμμορία δολοφόνων, ηθικοί αυτουργοί σε βασανισμό και δολοφονία πολιτικού κρατουμένου. Ας ελπίσουμε μόνο να βρεθούν εκείνα τα ελεύθερα πνεύματα που θα δικάσουν το δίκαιο της δικαιοσύνης τους με τον τρόπο τους.

Κλείνοντας θέλω να στείλω την συνενοχή μου και την φιλία μου σε όσους στέκονται δίπλα μου με όλα τα μέσα.

Τέλος δύο λόγια για τα αδέρφια μου, τον Γιάννη που βρίσκεται και αυτός στο νοσοκομείο, τον Αντρέα, τον Δημήτρη και αρκετούς ακόμα.

Ο αγώνας κυοφορεί και απώλειες αφού στα μονοπάτια προς μια αξιοπρεπή ζωή πρέπει να πάρουμε από το χέρι τον θάνατο, ρισκάροντας να τα χάσουμε όλα για να κερδίσουμε τα πάντα. Ο αγώνας συνεχίζεται με Γροθιά στο μαχαίρι, ξανά και ξανά.

ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΑ !

ΓΙΑ ΟΣΟ ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΑΠΝΕΟΥΜΕ ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ !

6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ

Η ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΘΑ ΤΡΙΓΥΡΝΑΕΙ ΣΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΓΙΑΤΙ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΖΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΦΩΤΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΣΕ ΚΑΨΕΙ
ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΔΥΝΑΜΗ.

ΥΣ: Προφανώς και δεν μπορώ να ελέγξω τους κοινωνικούς αυτοματισμούς που προκαλούνται. Πάντως όσοι Συριζέοι και λοιποί έμποροι ελπίδων έχουν εμφανισθεί έχουν φάει πόρτα ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΛΟΓΟ, ενώ ξανατονίζω ότι έχω υπογράψει επισήμως την άρνηση μου για οποιαδήποτε χορήγηση ορού.

Νίκος Ρωμανός

Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 27/11/2014

Τα εργατικά και λαϊκά στρώματα αντιμετωπίζουν μια πρωτόγνωρη ανθρωπιστική κρίση που απειλεί την ίδια τους την ύπαρξη και όχι απλά εργατικά δικαιώματα και κεκτημένα. Δύο εκατομμύρια άνεργοι δεν πρόκειται να βρουν δουλειά ποτέ, εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες χρεοκοπούν κάτω από το βάρος της ακρίβειας των χρεών και της φορολόγησης, εκατομμύρια άνθρωποι προσπαθούν να επιβιώσουν ανασφάλιστοι και αποκλεισμένοι από την δημόσια υγεία και πρόνοια.  Ότι είχε απομείνει από τα καλά της αστικής δημοκρατίας θάβονται από τα ρόπαλα των σωμάτων ασφαλείας και τους σουγιάδες των φασιστών. Την στιγμή που τα ΜΑΤ εισβάλλουν σε πανεπιστήμια και σχολεία και χτυπάνε φοιτητές και μαθητές  πνίγοντας κάθε φωνή αντίστασης, η «τράπεζα θεμάτων» της ΓΣΕΕ είναι η διαχείριση της απελπισίας, η διεκδίκηση μεριδίων στο εμπόριο των ανέργων μέσα από άθλια προγράμματα επιμόρφωσης. Έτσι κι αλλιώς ο μισθός που ορίζει η σύμβαση της ΓΣΕΕ μόλις ξεπερνά τον μισθό των προγραμμάτων Voucher.


Έχει γίνει πια παράδοση, η κατάθεση του ετήσιου προϋπολογισμού από την εκάστοτε κυβέρνηση να συνοδεύεται από μια ετήσια ντουφεκιά στον αέρα από την ΓΣΕΕ. Η ΓΣΕΕ κήρυξε απεργία για της 27 Νοέμβρη διαμαρτυρόμενη για την φορολόγηση και την ταξική πολιτική της κυβέρνησης σε βάρος των αδυνάτων. Μερικούς μήνες πριν, πανηγύριζε την υπογραφή συλλογικής σύμβασης και την συμφωνία της με τους βιομήχανους, για την από κοινού στήριξη των μνημονιακών νόμων και της δανειακής σύμβασης  για χάρη της ‘ανάπτυξης’.  Συμφώνησε μισθούς στα 586 Ευρώ μικτά, ποσό που αντιστοιχεί σε 25 Ευρώ κάτω από το όριο της φτώχιας αλλά κυρίως κατάφερε με την συμφωνία της  να γίνει ο βασικός εγγυητής του παραμυθιού του Σαμαρά για έξοδο της χώρας από το ΔΝΤ και τα μνημόνια. Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, ο καλλίτερος σύμμαχος του Σαμαρά, ο χειρότερος κομπάρσος της ταξικής πάλης, αναζητά τον ρόλο της στις νέες συνθήκες που δημιουργεί η οικονομική κατάρρευση, όχι πλάι στον αγωνιζόμενο λαό αλλά στα παλιά της αφεντικά. 

Η ανθρωπιστική κρίση που μαίνεται σε ολόκληρη την χώρα, για την ΓΣΕΕ όπως και για την μη επαναστατική και μη κομμουνιστική Αριστερά είναι ένα ‘αναγκαίο κακό’, μια ‘προσωρινή ατυχία’, ένας ‘λαθεμένος χειρισμός’ ή ακόμη μια ‘αναγκαστική τιμωρία για ένα σπάταλο λαό’. Ο ένοχος λαός πρέπει να δώσει λύση στον γόρδιο δεσμό του χρέους και της κατάρρευσης της παραγωγής. Για να σωθούν τα εργοστάσια θα πρέπει να χρηματοδοτηθούν με νέα δάνεια. Τα δάνεια οδηγούν στην υπερχρέωση και σε νέα λουκέτα. Μετά από τέσσερα χρόνια σκληρής λιτότητας το συνολικό χρέος της χώρας αγγίζει το 175% της συνολικής αξίας της παραγωγής. Οι υποσχέσεις για επαναδιαπραγμάτευση ή διαγραφή μέρους του χρέους είναι απλώς η απόδειξη της πολιτικής χρεοκοπίας σαν συνέπεια της οικονομικής χρεοκοπίας. Είναι η απόδειξη ότι το πολιτικό σύστημα, τα κόμματα και οι οργανώσεις του, δεξιές και αριστερές που υπόσχονται λύσεις εντός του καπιταλισμού είναι μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης. Ήδη ετοιμάζονται να βάλουν τις υπογραφές τους στο νέο πακέτο μέτρων, στο νέο ενιαίο μισθολόγιο στο δημόσιο τομέα, στην απελευθέρωση των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα, στις νέες μειώσεις των συντάξεων, στην νέα απορρύθμιση – διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης. Η ζωή της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων θα είναι ξανά το ενέχυρο των δανείων του ΔΝΤ και της τρόικα.

Η εργατική τάξη πρέπει σε μια κατάσταση που αλλάζει ραγδαία να βρει τον προσανατολισμό της, να κατακτήσει την πολιτική και ιδεολογική ανεξαρτησία της από το κράτος, την κυβέρνηση, τους εργοδότες και τους κομματικούς και συνδικαλιστικούς συνοδοιπόρους τους. Στις απεργιακές ντουφεκιές της ΓΣΕΕ να αντιπαρατάξει την γενική πολιτική απεργία διαρκείας, Να αναπτύξει μια επαναστατική ηγεσία, να δημιουργήσει μια επαναστατική ενότητα στην δράση, εργαζόμενων, ανέργων, φοιτητών, μαθητών απέναντι στον κοινό εχθρό. Η διάλυση του δημόσιου τομέα, η κατάρρευση της παραγωγής στον ιδιωτικό τομέα, η διάλυση της υγείας και της παιδείας, η κοινωνική αποσύνθεση είναι η βάση για την κατανόηση και την ενοποίηση όλων των στρωμάτων σε μια επαναστατική προοπτική. Για τη δημιουργία ανεξάρτητων κέντρων αγώνα που θα ενώνουν άνεργους, εργαζόμενους, μόνιμους και επισφαλείς εργαζόμενους, στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα ενάντια στα αφεντικά το κράτος και την γραφειοκρατία. Για μια ενοποίηση στην βάση ενός προγράμματος άμεσων διεκδικήσεων με σκοπό την ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων από την φτώχια και την ανεργία, ενταγμένο σε ένα πρόγραμμα μεταβατικών διεκδικήσεων για τον κομμουνισμό, για την εξουσία των ίδιων των παραγωγών.



ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ




Πραγματοποιήθηκε και στο Βόλο η πορεία για τη 41η επέτειο από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. 
 
Με αφετηρία το θόλο του πανεπιστήμιου Θεσσαλίας πάνω από 1000 άτομα τίμησαν την ημέρα δίνοντας συγχρόνως ένα σαφές μήνυμα ότι η Ιστορία δεν τελείωσε και προετοιμάζονται οι εξεγέρσεις του σήμερα. 


Η πορεία κάνοντας μια μεγάλη διαδρομή στους κεντρικούς δρόμους της πόλης  επέστρεψε στο σημείο από όπου ξεκίνησε, με τη συμμετοχή του ΕΕΚ,η Λαϊκη Συνελευση γειτονιάς Αγίου Νεκταρίου,το Δίκτυο για τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΕΠΑΜ, η Ροσινάντε, εργαζόμενοι της ΕΡΑ Βόλου, ο α/α χώρος και ανένταχτος κόσμος.

Ακούστηκαν συνθήματα υπέρ της εργατικής εξουσίας, κατά του φασισμού και της γελοίας κυβέρνησης, μαζί με το κλασσικό ‘’ Ψωμί-παιδεία-ελευθερία, η χούντα δεν τελείωσε το ‘73’’ συνδέοντας το παρελθόν με το σήμερα ως μια τραγική συνέχεια για τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων που εξαθλιώνονται στο βωμό της διάσωσης της ξεπεσμένης αστικής δημοκρατίας.
Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε η στάση του ΚΚΕ που χάραξε για άλλη μια φορά διαχωριστικές γραμμές από το ντόπιο λαϊκό-εργατικό κίνημα πραγματοποιώντας τη δική του διαδήλωση. 

Η παρουσία της αστυνομίας ήταν διακριτική αλλά με έντονη παρουσία.


EEK
18/11/2014
 

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014

41 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ - Η ΦΛΟΓΑ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΡΟΜΑΖΕΙ ΤΗ ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΤΑΞΗ


Παραμονή της 41ης επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών και εντολοδόχος της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου Φορτσάκης, διατάζει το λοκ άουτ της Νομικής Σχολής και της ΑΣΟΕΕ από τα ΜΑΤ. Η γελοία κυβέρνηση φοβάται μια εξέγερση της νεολαίας με επίκεντρο τα πανεπιστήμια, Φοβάται πως η νεολαία μπορεί να βρεθεί στην πρώτη γραμμή της πάλης ενός λαού που ματώνει μετά από πέντε χρόνια μέτρων κοινωνικού κανιβαλισμού.


Αν η καταστολή της κατάληψης της Νομικής από τη Χούντα το '73 οδήγησε στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, οι Φορτσάκηδες και το κράτος σε διαρκή κατάσταση έκτακτης ανάγκης προσπαθούν να καταστείλουν προληπτικά τα Πολυτεχνεία της νέας γενιάς. Η ταξική πάλη όμως δεν υπακούει στα διατάγματα και τις αποφάσεις χωροφυλάκων.

Σήμερα τα αιτήματα του Πολυτεχνείου παραμένουν ιστορικά αδικαίωτα, ενώ το καθεστώς της Μεταπολίτευσης που υφάρπαξε τη νίκη της ανατροπής της χούντας από τα χέρια των μαζών της νεολαίας και της εργατικής τάξης έχει μετατραπεί σε συντρίμμια. Η προσπάθεια τους να μετατρέψουν την εξέγερση του Πολυτεχνείου σε μια εθνική εορτή που τιμάται σε σχολικές επετείους αποτυγχάνει παταγωδώς όταν κλείνουν τα πανεπιστήμια “εν όψει των εκδηλώσεων εορτασμού της 17ης Νοέμβρη” (ανακοίνωση για το λοκ άουτ στην ΑΣΟΕΕ). 


Η ντόπια αστική τάξη απέτυχε να βρει μια διέξοδο από τη χρεοκοπία του ελληνικού καπιταλισμού και το δημόσιο χρέος έχει εκτοξευτεί στο 175% του ΑΕΠ, δίπλα του ‘’κολλάει’’ ένα τεράστιο ιδιωτικό χρέος που αγγίζει το 100% του ΑΕΠ και η ανεργία γιγαντώνεται παρά την αύξηση της ελαστικής απασχόλησης. Συγχρόνως η χρεοκοπία του ελληνικού καπιταλισμού εισέρχεται σε μια νέα φάση, την οποία πυροδοτεί η παρατεταμένη παγκόσμια ύφεση που επιστρέφει στην καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ένα νέο κύμα αγώνων ξυπνάει στην Ευρώπη με την πολιορκία του Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες, την απεργία των σιδηροδρομικών στη Γερμανία, τις αγροτικές κινητοποιήσεις στη Γαλλία. 


Το Πολυτεχνείο του '73 ήταν γέννημα μιας κρίσης (κατάρρευση συμφωνιών Μπρέτον Γουντς, πετρελαϊκή κρίση) που έφερε ένα παγκόσμιο επαναστατικό κύμα με κορυφαίες στιγμές το Γαλλικό Μάη του '68, την ανατροπή των δικτατοριών σε Πορτογαλία και Ισπανία, το θερμό ιταλικό φθινόπωρο, το κίνημα ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ και την εξέγερση του Μπέρκλεϊ στις ΗΠΑ. Σήμερα η χειρότερη κρίση στην ιστορία του καπιταλισμού διαμορφώνει ένας διεθνές επαναστατικό κύμα που σάρωσε καθεστώτα δεκαετιών όπως αυτό του Μουμπάρακ και του Μπεν Αλί σε Αίγυπτο και Τυνησία και αντιστέκεται με το όπλο στο χέρι στον ιμπεριαλισμό και το φασισμό στην Ανατολική Ουκρανία και τις Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ.


Οι πιέσεις που ασκούνται για εθνική συνεννόηση μπροστά στα λεγόμενα εθνικά θέματα την ΑΟΖ, την Κύπρο και το πολεμικό κλίμα με την Τουρκία είναι προσπάθειες για να υποτάξουν την εργατική τάξη, τις εκμεταλλευόμενες και  καταπιεσμένες μάζες στη σημαία της εθνικής αστικής τάξης, σε μια Βάρκιζα χωρίς να προηγηθεί αντάρτικο, στον ερχομό ενός εθνάρχη Καραμανλή χωρίς Πολυτεχνείο.


Δεν υποκύπτουμε σε κανένα κάλεσμα εθνικής ενότητας και ομοψυχίας. Η πολεμική κραυγή μας συνεχίζει να είναι το σύνθημα του Δεκέμβρη του '08:  “ΒΑΡΚΙΖΑ ΤΕΛΟΣ!”.

Με σημαία μας τον προλεταριακό διεθνισμό καταστρέφουμε κάθε γέφυρα συμφιλίωσης με τον αντίπαλο, δεν υποτασσόμαστε στο χρεοκοπημένο σύστημα του κεφαλαίου.


Η κινητοποίηση του προλεταριάτου και όλων των εκμεταλλευμένων και καταπιεσμένων μαζών και η πάλη να μετατραπεί η αυτοοργάνωσή τους σε φορέα εξουσίας της εργατικής τάξης, τσακίζοντας το καπιταλιστικό κράτος και ανατρέποντας τον καπιταλισμό, είναι ο μόνος δρόμος για την ανατροπή της διαρκούς κόλασης στην οποία μας έχει καταδικάσει η καπιταλιστική χρεοκοπία.


Η σημαία της επανιδρυμένης Τετάρτης Διεθνούς, του Παγκόσμιου Κόμματος της Σοσιαλιστικής Επανάστασης, πρέπει να γίνει η σημαία που θα ενώσει την πάλη εκατομμυρίων σε ολόκληρο τον πλανήτη για την εκπλήρωση των επαναστατικών πόθων όχι μόνο του Νοέμβρη του '73, αλλά όλων των επαναστατικών εμπειριών της πάλης των καταπιεσμένων για κοινωνική απελευθέρωση και πρωτίστως του Κόκκινου Οκτώβρη του 1917.


ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ – ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ

www.eekmag.blogspot // www.eek.gr // www.konservokouti-oen.blogspot.com

Το ΕΕΚ συμμετέχει και καλεί σε
συγκέντρωση και πορεία για την 41η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, τη Δευτέρα 17 Νοέμβρη, στις 5μμ, στο Θόλο του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας, στο Βόλο. 


Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

ΔΕΚΑΕΞΙ ΜΗΝΕΣ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΕΡΤ – ΣΗΜΕΡΑ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΝΕΩΝ ΑΓΩΝΩΝ


Στις 10 Ιουνίου 2013, η τρικομματική κυβέρνηση (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) επέβαλε τον ξαφνικό θάνατο της ΕΡΤ και όλων των ραδιοφωνικών σταθμών. Η κατάφωρη φίμωση είχε σκοπό τη διασφάλιση των συμφερόντων  των ιδιωτών μεγαλοκαναλαρχών στη Ραδιοφωνία και τη Τηλεόραση, μιας βιομηχανίας κατασκευής υπηκόων με ειδίκευση στη συνειδητή παραπλάνηση του λαού που υποφέρει. Παράλληλα είχε το πρόσθετο σκοπό να παρουσιάσει τα «επιτεύγματα» της συγκυβέρνησης, την «αποφασιστηκότητα» προς τους δανειστές και το χρηματιστικό κεφάλαιο. Τα αποτελέσματα ήταν ακριβώς αντίθετα. Η συγκυβέρνηση κουρελιάστηκε, η ΔΗΜΑΡ εξαφανίστηκε, το κραταιό ΠΑΣΟΚ μπήκε στο μουσείο της ιστορίας και η ΝΔ ψάχνει τη Νέα Ελλάδα.


Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ βρέθηκαν στη πρώτη γραμμή για να μην πέσει κι άλλο μαύρο στη ζωή μας ενώ συγχρόνως στάθηκαν όχι μόνο φύλακες του πολύτιμου αρχείου του σταθμού αλλά και θεματοφύλακες της ιστορίας και λειτουργίας του. Συνεχίζουν με διαδικασίες αυτοδιαχείρισης να κρατούν το ραδιόφωνο ανοιχτό στην τοπική κοινωνία κι έτσι η ΕΡΑ Βόλου αντί να κλείσει, άνοιξε τα μικρόφωνά της στην αγωνιζόμενη κοινωνία.Μετά από δεκάξι μήνες εργατικού αγώνα, οι εργαζόμενοι στην ΕΡΑ Βόλου έχουν πετύχει:

  •          Να αντισταθούν στο μαύρο και τη σιγή, καταλαμβάνοντας τα μικρόφωνα και συνεχίζοντας την απρόσκοπτη λειτουργία του σταθμού λειτουργώντας ως αυτοδιαχειριζόμενο ραδιόφωνο, αναπτύσσοντας μια πολύπλευρη αυτοοργανωμένη δραστηριότητα χωρίς την διοικητική ιεραρχία
  •          Να αποδείξουν πως είναι σε θέση να διαχειριστούν την δουλειά τους, όσο πολύπλοκη και να είναι, λειτουργώντας αμεσοδημοκρατικά, έχοντας στο κέντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, προβάλλοντας έτσι εικόνα από το μέλλον
  •          Να λειτουργούν ως ανεξάρτητο ραδιόφωνο μακριά από τη λογική της κατασκευής υπηκόων ή πειθήνιων οργάνων του χρεωκοπημένου συστήματος
  •          Να παράγουν ανεξάρτητη και αντικειμενική ενημέρωση με ίσους όρους μετάδοσης πληροφοριών και ειδήσεων, ανοίγοντας τα μικρόφωνα στην κοινωνία. Συζητήσεις, ρεπορτάζ, πολιτικές αναλύσεις κ.α. τροφοδότησαν και συνεχίζουν να τροφοδοτούν το διψασμένο για αλήθεια κοινό
  •          Να εξασφαλίσουν κάτω από τις σημερινές συνθήκες λειτουργίας ποιοτικής στάθμης πρόγραμμα σύμφωνα με την κοινωνική αποστολή της ραδιοφωνίας, προάγοντας τον πολιτισμό και την πολιτιστική ανάπτυξη
  •          Να περιθωριοποιήσουν όσους ευαγγελίζονται την επιστροφή της κοινωνίας στις μαύρες εποχές του ρατσισμού, εθνικισμού και φασισμού


Αντίθετα από ότι πίστευαν πολλοί, η ΕΡΤ και η ΕΡΑ Βόλου είναι ακόμα εδώ, παρά την απροθυμία του κυβερνητικού συνδικαλισμού να στηρίξει έμπρακτα τους αγώνες των εργαζομένων, αποδεικνύοντας ότι σε κάθε κρίσιμη ιστορική εποχή η αυτενέργεια, η εφευρετικότητα και η αυτοοργάνωση όσων αγωνίζονται  παραμένει ζωντανή εικόνα από το μέλλον και αποτελεί τον πυροκροτητή της συνολικής ανατροπής. Αποτελεί τον σπόρο της κοινωνίας του αύριο.

Το ΕΕΚ έχει από τη πρώτη στιγμή δηλώσει την αμέριστη συμπαράστασή του στους εργαζόμενους της ΕΡΑ Βόλου και συμμετείχε και στις δυο συσκέψεις που έγιναν με πρωτοβουλία των εργαζομένων που ζητούν τη στήριξη του εργατικού κινήματος και των οργανώσεών του για να συνεχίσουν τον αγώνα τους.


Οι νέες καταστάσεις απαιτούν νέες μορφές οργάνωσης και όχι επιστροφή σε πεπαλαιωμένα οργανωτικά σχήματα. Το ΕΕΚ πρότεινε εκείνες τις αναγκαίες μορφές οργάνωσης που επιτρέπουν τη μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση των μαχόμενων δυνάμεων της περιοχής μας.


Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα (ΕΕΚ - Τροτσκιστές)
Βόλος 23/10/2014

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

Να παραιτηθεί ο Στεφόπουλος





Ο Πέπε Γκρίλο ξεκίνησε τη πολιτική του καριέρα με μια απίστευτη δημαγωγία εναντίον του σάπιου ιταλικού πολιτικού συστήματος. Για να αντιληφθεί κανείς το ρόλο του, αρκούσε να κοιτάξει τις θέσεις του για τους μετανάστες και την άποψή του για το εργατικό κίνημα.


Οι Γκρίλο της περιοχής μας πήγαν πιο μακριά, μέχρι την Ουκρανία. Το πρόσφατο περιστατικό  της νέας δημοτικής αρχής, με τον δημοτικό σύμβουλο Χρήστο Στεφόπουλο να χειροδικεί εναντίον του ταμία του δήμου Βόλου είναι το αποτέλεσμα ων επισκέψεων Μπέου σε όλους τους χώρους εργασίας και των διαρκών απειλών του εναντίον όλων. 

Εδώ και μήνες καταφέρεται, με ύφος μονάρχη του Μονακό, εναντίον όλων όσων δεν του γεμίζουν το μάτι με χαρακτηρισμούς όπως  «κοπρίτες», «διχασμένες προσωπικότητες», «είσαστε για κλωτσιές».Τα αποτελέσματα αυτής της τακτικής,  είναι η παραγωγή και προαγωγή του κοινωνικού κανιβαλισμού στη πόλη και οι τραμπουκισμοί από δημοτικούς του συμβούλους εναντίον όλων των εργαζομένων ανεξαιρέτως. Στο στόχαστρο μπήκαν και οι συνδικαλιστές των ΟΤΑ. Άλλωστε γιατί να υπάρχουν συνδικάτα αφού L'Etat , c'est moi;  Πιθανόν να τους διαφεύγει της προσοχής ότι «εδώ είναι Βαλκάνια , δεν είναι παίξε γέλασε»


Ο Μπέος που προεκλογικά είχε δηλώσει, από ραδιοφώνου, ότι δεν έγινε και τίποτα που στο ψηφοδέλτιο του στις δημοτικές εκλογές είχε ως υποψήφιους μέλη της χρυσής αυγής (ενώ την ίδια στιγμή δήλωνε υπέρμαχος της δημοκρατίας) έλαβε ήδη τα εύσημα από τους εθνικιστές της περιοχής μας μετά την άρνησή του να υπογράψει ψήφισμα ενόψει της επετείου δολοφονίας του Π.Φύσσα στις 18 Σεπτεμβρίου.


Η ανάλογη δήλωσή του ότι η παράταξή του δεν θα υπογράψει ποτέ ψήφισμα για τη γενική πολιτική κατάσταση αλλά μόνο για όσα αφορούν τη πόλη δείχνει ακριβώς με ποιον τρόπο αναρριχήθηκε στη διοίκηση αυτής της πόλης. Δεν πρέπει να αναζητά κανείς στη νέα δημοτική αρχή έναν ορθολογικό πυρήνα σκέψης.  Η ιδεολογία του πολιτικού ανορθολογισμού είναι το προοίμιο της εισόδου της στην άκρα δεξιά και μετά ίσως ακόμα πιο μακριά. 


Στο δήμο Βόλου, όσοι διοίκησαν δεκαετίες  μας άφησαν μια ανοικτή πληγή. Ο Μπέος ανέλαβε να την μετατρέψει σε γάγγραινα κι αυτό είναι κάτι που δεν θα το επιτρέψουμε.


Το ΕΕΚ καλούσε στο Β΄γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών να μαυριστεί ο Μπέος κι η φουσκωτή παρέα του. Χωρίς να ξεχνάμε τις βαθιές πολιτικές μας  διαφορές με άλλα κόμματα της αριστεράς, δεν τηρήσαμε την πολιτική των ίσων αποστάσεων γνωρίζοντας εξ αρχής το τίμημα για τη πόλη μας και κυρίως για τους εργαζόμενους. Μάλιστα είχαμε εξηγήσει σε πολλούς γιατί η πολιτική Μπέου οδηγούσε αναγκαστικά, και σε σύντομο χρονικό διάστημα, σε μια μετωπική σύγκρουση με τους εργαζόμενους. Σε αυτό δε διαψευστήκαμε. 


Στηρίζουμε την απεργιακή κινητοποίηση του σωματείου ΟΤΑ για τη Τρίτη 21/10 και καλούμε όλους τους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα να απαντήσουμε με  24ωρη πανβολιώτικη απεργία διαμαρτυρίας, με συγκέντρωση στο δημαρχείο Μόνο η δράση της εργατικής τάξης μπορεί να βάλει φρένο στους ακροδεξιούς και τους φασίστες. Τα γεγονότα της Ουκρανίας είναι το φωτεινότερο παράδειγμα δύναμης ενός λαού που δεν σκοπεύει να χαρίσει την ύπαρξή του σε ολιγάρχες και τυχοδιώκτες.


Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα (ΕΕΚ - τροτσκιστές)
Βόλος 20/10/2014