Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2015

Ζητήματα περιφρούρησης του κινήματος


Ο Βίκτωρ Σερζ δίνει δυο ορισμούς για τον προβοκάτορα που δρα μέσα στις γραμμές του κινήματος:
1. Ο προβοκάτορας είναι ένας ψεύτικος επαναστάτης.
2. Ο προβοκάτορας είναι ένας αστυνομικός, που άθελά του βοηθάει την επανάσταση.
Γιατί πρέπει να φαίνεται ότι την υπηρετεί.


Η αστυνομία και ιδιαίτερα η ασφάλεια ως η ουσία του κρατικού μηχανισμού, οφείλει να γνωρίζει οτιδήποτε γίνεται στο δικό μας ταξικό στρατόπεδο.
Γι αυτό φυτεύει αστυνομικούς μέσα στο κίνημα, που καταδίδουν συνειδητά αλλά ταυτόχρονα είναι υποχρεωμένοι να φαίνεται ότι υπηρετούν το επαναστατικό κίνημα.

Αρκετές φορές η ασφάλεια επιζητά να στρατολογεί επαναστάτες, χωρίς να θεωρεί απαραίτητο ότι αυτοί χρειάζεται να αλλάξουν τις απόψεις τους, αρκεί κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες να δίνουν τις αναγκαίες πληροφορίες.
Ποιους στρατολογεί η ασφάλεια: συνήθως εκμεταλλεύεται τις έριδες του κινήματος, τις διαφωνίες, τις δυσαρέσκειες, τις αντιπάθειες και τα πρόσκαιρα μίση. Ανθρώπους ευάλωτους πολιτικά, εξαθλιωμένους οικονομικά ή με σοβαρά ζητήματα έναντι άλλων. Ανθρώπους με αδύναμο χαρακτήρα, απογοητευμένους, θιγμένους, δυσαρεστημένους, εχθρικούς προς άλλους, με τη πρόθεση να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο για να βρουν το «δίκιο» τους, να αποκαταστήσουν το γόητρό τους ή πολύ πιο …ανθρώπινα, απλά να εκδικηθούν.

Δουλειά των προβοκατόρων, εκτός από την παρακολούθηση και τις συστηματικές αναφορές, είναι να μεγεθύνουν τα προβλήματα μέσα στο κίνημα, να κατηγορήσουν οι μεν τους δε, να αναπτύξουν προσωπικές επαφές με τις αντιμαχόμενες ομάδες, να σπείρουν ζιζάνια, έριδες, προσωπικές αντιπάθειες με ένα μικροαστικό κουτσομπολιό που δεν έχει αρχή ή τέλος.

Οι κρατικές αρχές πρόθυμα βοηθούν στην επέκταση των πολιτικών ή προσωπικών διαφορών μέσα στο κίνημα παρέχοντας οι ίδιες πληροφορίες για ομάδες ή αγωνιστές του κινήματος.  Όχι λίγες φορές, οι πληροφορίες είναι χαλκευμένες. Αποσκοπούν στη διάδοση μιας συκοφαντίας προκειμένου να πληγεί μια ομάδα, μια συλλογικότητα ή κάποιος αγωνιστής.
Οι συκοφαντίες χρειάζονται πρόθυμους ανθρώπους για να διασκορπιστούν μέσα στο επαναστατικό κίνημα, εύπιστους και αφελείς για να διαδοθούν. Χρειάζεται επίσης και μια μικροαστική δημοκρατική ιδεολογία, μια πολιτική σύγχυση πάνω στα κριτήρια της επαναστατικής δράσης, αβλεψία ή ακόμα και πολιτική ελαφρότητα για τους σκοπούς των αστυνομικών αρχών.

Αν εξαιρέσουμε τους πληρωμένους αστυνομικούς, με εντολή επίβλεψης του κινήματος και διάσπασης του επαναστατικού κινήματος, προβοκάτορες γίνονται και άνθρωποι του κινήματος χωρίς οι ίδιοι να το γνωρίζουν. Η χρήση τους είναι πρόσκαιρη (γιατί είναι απρόσεκτοι) αλλά όχι λιγότερο βλαπτική.

Η αστυνομία δεν βασίζεται μόνο στον εξαναγκασμό για τη στρατολόγηση προβοκατόρων. Διαθέτει όλη τη σύγχρονη ψυχολογία στο πλευρό της ώστε να μπορεί να εκμεταλλευτεί φανερά ή κρυφά τις αδυναμίες των ανθρώπων του κινήματος.

Το να παρατηρούμε και να κριτικάρουμε τις απόψεις ή τη δράση του καθενός και της καθεμιάς μέσα στο επαναστατικό κίνημα είναι αναμφισβήτητο δικαίωμα όλων.  Η εγκαθίδρυση της συντροφικότητας μέσα στο κίνημα πρέπει να απορρίπτει τη συνωμοσιολογία που οδηγεί το κίνημα στην παράλυση. Αλλά αυτό σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να δίνει έδαφος σε μια μικροαστική αντίληψη το ποιοι είμαστε και το τι κάνουμε μέσα στο επαναστατικό κίνημα.  
Όσοι έχουν μελετήσει την ιστορία ή έχουν μια μακρόχρονη συμμετοχή μέσα στο επαναστατικό κίνημα, γνωρίζουν ότι η εξέλιξη της ιστορίας δεν κρίθηκε αποκλειστικά από το ρόλο των μηχανισμών της εξουσίας, της αστυνομίας και των προβοκατόρων της.

Το επαναστατικό κίνημα στο σύνολό του παραμένει πιο ισχυρό από κάθε μηχανισμό εξουσίας.

Αυτό δεν σημαίνει ότι αγνοούμε τα μέσα που χρησιμοποιεί ο εχθρός, παραβλέπουμε επικίνδυνα φαινόμενα και ότι δεν πρόκειται να λάβουμε μέτρα για να απομονώσουμε τους προβοκάτορες.

Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα   (ΕΕΚ - Τροτσκιστές)
Βόλος 28/10/2015

  



Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ





Ένα μήνα μετά τις εκλογές της 20ης Σεπτέμβρη, με ψηφισμένο το 3ο Μνημόνιο από τη κυβέρνηση ΣΥΡΖΑ-ΑΝΕΛ και ορατές πλέον τις επιπτώσεις των προαπαιτουμένων, καλούμε όλους/ες τους/τις συντρόφους/ισες, φίλους/ες και συναγωνιστές/στριες που έχουμε δώσει μαζί τις μάχες από το 2008 μέχρι σήμερα, να συζητήσουμε τα αδιέξοδα ενός συστήματος σε κρίση που οι εκλογές της 20ης Σεπτέμβρη δεν έλυσαν και ούτε πρόκειται να λύσουν.



Ταυτόχρονα, να αναλύσουμε και να αναδείξουμε τις προοπτικές του μαχόμενου εργατικού και νεολαιϊστικου κινήματος που επτά συναπτά χρόνια δεν έχει γονατίσει στις απαιτήσεις ενός καπιταλισμού ζόμπι.


19/10/2015
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΕΕΚ)

ΚΟ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ




Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2015

Αγώνας ταξικός ενάντια στους σφαγείς των λαών


Η διαδήλωση για την Ειρήνη στην Άγκυρα πνίγηκε στο αίμα. Τουλάχιστον 97 σύντροφοι και συντρόφισσες, μαχητές και μαχήτριες για την Ειρήνη και την Ελευθερία έπεσαν νεκροί  το Σάββατο 10 Οκτώβρη. Εκατοντάδες είναι οι τραυματίες. Αυτό το νέο σφαγείο μετά το Σουρούτς τον περασμένο Iούλιο και το Ντιγιάρμπακιρ είναι ένα νέο μνημείο βαρβαρότητας από τον ISIS και την κυβέρνηση του Ερντογάν και του AKP. Η άθλια πρόκληση του Ερντογάν στο διάγγελμά του να κατηγορήσει εμμέσως το κουρδικό κίνημα για την τραγωδία απορρίπτεται με αγανάκτηση. Οι τρεις ημέρες εθνικού πένθους την οποία κήρυξε ο μακελλάρης του λαού του, Ερντογάν,  δεν μπορούν  να ξεγελάσουν κανέναν. Είναι ένα μνημείο υποκρισίας δίπλα στο μνημείο της βαρβαρότητας.


Η καμπάνια φίμωσης του τουρκικού κράτους σε κάθε πληροφορία δεν μπορεί να κρύψει την δολοφονική επίθεση της αστυνομίας στους διαδηλωτές -ανάμεσα σε πτώματα και τραυματίες- μετά την βομβιστική επίθεση με δακρυγόνα και γκλομπς. Κανένας χώρος στην εθνική ενότητα η οποία είναι ενότητα ενάντια στην εργατική τάξη και το κουρδικό κίνημα. Ο εχθρός της τουρκικής κυβέρνησης είναι ο ίδιος της ο λαός, ο καθένας που τολμά να βγει στο δρόμο για να την αμφισβητήσει . Αυτό ήταν το μήνυμα της επίθεσης στην Άγκυρα: “Δεν επιτρέπεται να βγαίνετε στους δρόμους”. Το μήνυμα ελήφθη, αλλά δεν θα γίνει αποδεκτό. Το άθλιο τουρκικό παρακράτος έχει πλήρη την ευθύνη της επίθεσης.

Η εργατική τάξη και η νεολαία στην Ελλάδα, τη Μέση Ανατολή, την Ευρώπη και ολόκληρο τον κόσμο πρέπει να εξεγερθούν και να σαρώσουν κάθε άθλιο καθεστώς του αίματος. Το δικό μας αίτημα για Ειρήνη αποτελεί ζήτημα πολέμου για τους σφαγείς των λαών.

Απαιτείται άμεση σύνδεση του εργατικού-λαϊκού κινήματος στην Ελλάδα, στην Τουρκία και σε ολόκληρο τον κόσμο. 

Σήμερα που θρηνούμε την εν ψυχρώ δολοφονία δύο μικρών παιδιών 3 και 9 ετών, από την αστυνομία και τους φανερούς και μη μηχανισμούς του τουρκικού κράτους, θυμόμαστε τις εν ψυχρώ δολοφονίες στην Ελλάδα, από το 2008 μέχρι και σήμερα και τη βαρβαρότητα που το παγκοσμιοποιημένο κεφάλαιο και ο ιμπεριαλισμός γεμίζουν τον κόσμο για να συμπληρώσουν τα ίδια τους τα κενά στη διαχείριση της οικονομικής και πολιτικής του κρίσης.    
           
Καμία ανοχή στο κράτος και σε όλες τις αντιδραστικές κυβερνήσεις κάθε χώρας.

Μόνη λύση είναι η οργάνωση της παγκόσμιας σοσιαλιστικής επανάστασης και η δημιουργία κυβερνήσεων που θα είναι υπηρέτες των λαών τους και όχι δυνάστες τους.

Για την ανατροπή του βάρβαρου καπιταλιστικού συστήματος και την εγκαθίδρυση του σοσιαλισμού σε ολόκληρη τη γη απαιτείται οργάνωση κάτω από τη σημαία της επανάστασης.


Μέχρι τον παναθρώπινο ελευθεριακό κομμουνισμό. 

Το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα συμμετέχει και καλεί σε αντιπολεμικό - αντιιμπεριαλιστικό συλλαλητήριο, τη Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2015 και ώρα 6:30μμ, πλ. αγ. Νικολάου, Βόλος

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2015

Για τη ΒΙΣ και τους βιομηχανικούς εργάτες της Μαγνησίας Τα εργοστάσια και όλη η εξουσία στους εργάτες




Οι περισσότεροι καπιταλιστές απείλησαν με λουκέτα τι πρέπει να ψηφίσουμε στο δημοψήφισμα. Τους αγνοήσαμε και ψηφίσαμε ΟΧΙ στη λιτότητα, την ανεργία, τη διαρκή υποβάθμιση της ζωής μας.


Η παλιά κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έκανε το ψάρι κρέας και υποστήριξε ότι το μνημόνιο Νο3 είναι…μονόδρομος. Η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, υπερβαίνοντας το παλιό, έχει τώρα τη στήριξη όλων των αστικών κομμάτων, των ευρωπαϊκών μηχανισμών λιτότητας και του κεφαλαίου αφού μπορούν να συνεχίσουν απρόσκοπτα την αφαίμαξη όλων μας, να συνεχίσουν τα λουκέτα στα εργοστάσια, την εκ περιτροπής εργασία, τις διαθεσιμότητες, τις μειώσεις των μισθών και φυσικά να επεκτείνουν την ανεργία, τη μαύρη, φτηνή κι ελαστική εργασία.
Η κρίση επεκτείνεται σε όλη την Ευρώπη μετά το χρηματιστηριακό κραχ στη Κίνα κι επιδεινώνεται μετά το σκάνδαλο της εταιρείας VOLKSWAGEN με το πειραγμένο λογισμικό των ρύπων.

Η χαρτοποιία της ΒΙΣ βάζει λουκέτο η ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΊΑ εκ περιτροπής, η SOVEL διαθεσιμότητες και δεκάδες μικρότερες επιχειρήσεις συνδεδεμένες με αυτές, ζουν το δράμα της απλήρωτης δουλειάς, στα πρόθυρα πολλές από αυτές του λουκέτου. Μαζί με τη φοροκαταιγίδα του μνημονίου, δημιουργείται το απόλυτο αδιέξοδο στη ζωή μας και των οικογενειών μας.

Το Εργατικό Κέντρο Βόλου, «έκπληκτο» ως συνήθως, διαπιστώνει ότι οι εργοδότες δεν κράτησαν το λόγο τους στα υπουργεία κι υπόσχεται νέους αγώνες, πάντα εκ των υστέρων.
Όμως ο συνδικαλιστικός αγώνας όπως τον ήξεραν τέλειωσε μαζί με το πρώτο μνημόνιο. Ούτε παρακάλια, ούτε μυστικές συζητήσεις, ούτε βόλτες στα υπουργεία, ούτε 24ωρες απεργιακές τουφεκιές έσωσαν εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας. Δεν σώθηκαν κι εργοστάσια με μαχητικούς εργάτες που διάλεξαν το δρόμο της περιχαράκωσης στα πλαίσια του συνδικαλιστικού αγώνα «ενάντια στο δικό μου εργοδότη, του δικού μου εργοστασίου για το δικό μου πρόβλημα»
Απαιτείται ένα νέο πλαίσιο αγώνων που να χτυπάει το καπιταλισμό στη καρδιά του, συνολικά και ολοκληρωτικά. Η επόμενη μέρα πρέπει να είναι εφιάλτης γι αυτούς κι όχι για εμάς. Όλα τα ημίμετρα είναι καταδικασμένα να αποτύχουν.

Οι βιομηχανικοί εργάτες της ΒΙΣ πρέπει να παλέψουν:  

  1. Να υπάρξει μια νομοθετική ρύθμιση αποκλειστικά για το εργοστάσιο της ΒΙΣ (όχι ένας γενικός νόμος που θα ερμηνεύεται κατά το δοκούν από τα δικαστήρια) που να ανακόπτει όλες τις διαδικασίες λουκέτου, να εθνικοποιεί το εργοστάσιο χωρίς καμιά αποζημίωση στον Φιλίππου, να διαγράφει κάθε απαίτηση ιδιωτών πιστωτών έναντι του πάγιου εξοπλισμού της εταιρείας (οικόπεδα, μηχανήματα, κλπ) και θα τα αποδίδει όλα στους εργάτες της ΒΙΣ.
  2. Η νέα διοίκηση της εταιρείας να οριστεί αποκλειστικά από τη γενική συνέλευση των εργατών, άμεσα υπόλογη σε αυτήν και άμεσα ανακλητή από αυτήν.
  3. Να ασκηθούν όλα τα τυχόν δικαιώματα του δημοσίου (εφορία, ΙΚΑ, κλπ) και των εργατών (δεδουλευμένες οφειλές, ασφαλιστικές εισφορές, κλπ) έναντι όλων των υπολοίπων περιουσιακών στοιχείων των εργοδοτών και να επιστραφούν όλες οι επιδοτήσεις που έχουν δοθεί με τους αναπτυξιακούς νόμους.
  4. Να χρηματοδοτηθεί η ΒΙΣ από τις τράπεζες άτοκα, οι οποίες αυτή τη στιγμή αν και διαθέτουν ιδιωτικό management στη πραγματικότητα ανήκουν στο κράτος μέσω των μηχανισμών χρηματοδότησης που έχουν στηθεί για τη διάσωσή τους. Αίτημά μας πρέπει να γίνει να περάσουν οι χρυσοπληρωμένες τράπεζες στα χέρια των εργαζομένων, γιατί μόνο τότε είναι δυνατόν να υπάρξει η αναγκαία χρηματοδότηση στη βάση των κοινωνικών αναγκών και όχι για το κέρδος, ώστε να πολεμηθεί η μαζική ανεργία και εξαθλίωση των εργατών. Η χρηματοδότηση πρέπει να εμπεριέχει και τη μορφή κρατικών εγγυήσεων για την επαναλειτουργία του εργοστασίου.
  5. Να υπάρξουν ρυθμίσεις που να διασφαλίζουν στη ΒΙΣ δικαίωμα προτίμησης σε όλες τις προμήθειες του δημοσίου και σε όλα τα έργα που χρηματοδοτεί το δημόσιο μέσω προκηρύξεων ώστε να υπάρξει αντικείμενο εργασιών για τη ΒΙΣ.

Σήμερα που σχεδόν όλοι οι βιομηχανικοί εργάτες του νομού και της χώρας αντιμετωπίζουν το φάσμα της εξαθλίωσης, με χιλιάδες άνεργους δίπλα μας, μια ανοικτή επιτροπή αγώνα πλαισιωμένη από τους εργάτες όλων των εργοστασίων είναι αναγκαία όσο ποτέ για να δοθεί νέα μορφή στο δικαίωμα για δουλειά και ζωή αλλά κι εκείνο το περιεχόμενο που συνοψίζεται στο σύνθημα «Τα εργοστάσια και όλη η εξουσία στους εργάτες»

30/9/2015
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ