Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

Nα αποφυλακιστεί ο Mάριος Z.


ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ EEK

Nα αποφυλακιστεί ο Mάριος Z.

Το ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ καταγγέλλει την αναίτια σύλληψη και την σκανδαλώδη προφυλάκιση του Μάριου Ζέρβα. Ο Μάριος, δάσκαλος κολύμβησης, συμμετείχε μαζί με χιλιάδες εργαζόμενους, στην απεργιακή συγκέντρωση και διαδήλωση της πανεργατικής απεργίας στις 11/3.
Κατά την διάρκεια της πορείας, στην Πανεπιστημίου, στο ύψος της Σίνα, δίπλα στο μπλοκ του ΕΕΚ, δέχτηκε επίθεση τελείως αναίτια από πάνοπλο άνδρα των ΜΑΤ, που τον απομόνωσε από την πορεία, ίσως γιατί είχε μαλλιά? ράστα και τον συνέλαβε. Στη συνέχεια, στη ΓΑΔΑ, του φόρτωσαν την κατηγορία ότι φορούσε κουκούλα και ότι επιτέθηκε με βόμβα μολότοφ στον αστυνομικό των ΜΑΤ που τον συνέλαβε και ότι δήθεν αυτός κινδύνεψε από φωτιά. Το ΕΕΚ δηλώνει ότι κατά την διάρκεια της πορείας γύρω από το μπλοκ του δεν έγινε σε κανένα σημείο επίθεση με βόμβα μολότοφ ενάντια στην αστυνομία. Επίσης δεκάδες φωτογραφίες και video από την στιγμή της σύλληψης δείχνουν ότι το πρόσωπο του είναι ακάλυπτο.

Παρ? όλα αυτά ο εισαγγελέας με την σύμφωνη γνώμη του ανακριτή διέταξαν την προφυλάκισή του, με τις αντιδραστικές διατάξεις του κουκουλονόμου. Ένα νόμο της Ν.Δ, που τον χαρακτήρισε γελοίο και ότι θα τον καταργήσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Mε τον οποίο όμως δεν υπήρξε καμία σύλληψη επί διακυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας, ενώ επί ΠΑΣΟΚ οι συλλήψεις και οι προφυλακίσεις με το νόμο αυτό είναι δεκάδες!!!
Απαιτούμε να σταματήσει τώρα το αίσχος της προφυλάκισης του Μάριου Ζέρβα και να σταματήσει κάθε δίωξή του. Καλούμε το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα να σταθεί στο πλευρό του Μάριου και να απαιτήσει την άμεση αποφυλάκιση του.

ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 15/4 στις 7 μ.μ στα ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ στην Διαδήλωση συμπαράστασης στον Μάριο Ζ.

Αθήνα 29/3/2010

Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010

ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΟΥ Φ.Σ. ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ Π.Θ. (*) ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΗΣ 6ης ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2009


Καταγγέλλουμε το όργιο καταστολής που εκτυλίχθηκε τις μέρες μνήμης και αγώνα που κορυφώθηκαν την 6η Δεκέμβρη, ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Παρόλο το κλίμα τρομοκράτησης που, όπως σήμερα έτσι και τότε, προωθούσε η κυβέρνηση, σε δεκάδες πόλεις είχαν γίνει μαζικότατες και μαχητικές διαδηλώσεις, καθώς χιλιάδες μαθητές, φοιτητές, νεολαίοι της επισφαλούς εργασίας, άνεργοι, εργαζόμενοι και μετανάστες είχαν βγει στους δρόμους αψηφώντας την αστυνομοκρατία. Όλες οι διαδηλώσεις σε πανελλαδικό επίπεδο είχαν τότε χτυπηθεί άγρια από τις αστυνομικές δυνάμεις σε μια προσπάθεια να τσακιστεί προληπτικά το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα και να προετοιμαστούν οι δυνάμεις καταστολής ενάντια στους μαζικούς αγώνες που αναπτύσσονται.

Η προκλητική, αυταρχική και δολοφονική στάση της αστυνομίας στις 6 Δεκέμβρη 2009, έφτασε στο ύψιστο σημείο της με την επίθεση από την Ομάδα Δέλτα και Δίας ενάντια στο μπλοκ του ΕΕΚ, κατά την οποία τραυματίστηκε σοβαρά η Αγγελική Κουτσουμπού, η οποία μεταφέρθηκε αναίσθητη στο νοσοκομείο με υποσκληρίδιο αιμάτωμα, θλάση εγκεφάλου, ρήξη λιθοειδούς και αιμάτωμα στο αυτί, συντριπτικό κάταγμα στην κλείδα και 6 σπασμένα πλευρά. Δεκάδες άλλοι αγωνιστές τραυματίστηκαν από κτυπήματα με γκλοπς και μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο, ενώ άλλοι προσήχθησαν κι αρκετοί συνελήφθησαν και σήμερα παραπέμπονται σε δίκες. Αξίζει να σημειώσουμε πως ενώ όλοι συνελήφθησαν στον ίδιο τόπο, την ίδια ώρα, με το ίδιο διαβιβαστικό και τις ίδιες περίπου κατηγορίες, οι δίκες έχουν διαχωριστεί ώστε να μην φαίνεται πως η επίθεση της αστυνομίας ήταν κατά οργανωμένου μπλοκ της διαδήλωσης.

Αρκετοί αγωνιστές βρέθηκαν στην περιφρούρηση του μπλοκ του ΕΕΚ με σκοπό να αποτρέψουν τα χειρότερα από την προαναφερθείσα δολοφονική επίθεση της αστυνομίας. Ανάμεσα τους οι Νίκος Κρύνσκι και Αλέξανδρος Λουπάσης που δικάζονται 24/3/2010 και οι Απόστολος Σορολοπίδης και Στέφανος Ανδρέου που δικάζονται στις 26/3/2010.Η απαίτηση για οριστική παύση των διώξεων όλων των κατηγορούμενων, είναι υπόθεση όλων των φοιτητών, σε κάθε πόλη, που τις μέρες εκείνες βίωσαν με τον χειρότερο τρόπο τη μανία της αστυνομίας.

Είναι πρόκληση ενάντια σε κάθε αγωνιστή, η καταδίκη του Θάνου Ζαμπέτη, που βρισκόταν κι αυτός στην περιφρούρηση του συγκεκριμένου μπλοκ, σε 7 μήνες φυλάκιση. Είναι πρόκληση, ειδικά σε μια στιγμή ολοφάνερης προσπάθειας «να πέσει στα μαλακά» ο Κορκονέας, ο δολοφόνος του 16χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, όπως είχε γίνει με τον Μελίστα, τον δολοφόνο του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά, που στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο καταδικάστηκε σε 2,5 χρόνια φυλακή και στο δευτεροβάθμιο αθωώθηκε!

Αποδεικνύεται πως ο μόνος δρόμος που έχει απομείνει στο καπιταλιστικό σύστημα σε καιρούς κρίσης του για να εφαρμόσει τα νέα μέτρα, περνάει μέσα από την άγρια και βαθιά καταστολή του νεολαιίστικου κι εργατικού κινήματος. Η κοινωνική σύγκρουση είναι αναπόφευκτη και θα απαντήσουμε μαζικά και δυναμικά σπάζοντας στην πράξη την τρομοκρατία και παίρνοντας πίσω τη ζωή που μας κλέβουν.

Είναι καθήκον του φοιτητικού κινήματος να απαιτήσει:

-την απόσυρση των κατηγοριών των Νίκο Κρύνσκι, Αλέξανδρου Λουπάση, Απόστολου Σορολοπίδη, Στέφανου Ανδρέου καθώς και όλων των συλληφθέντων της 6ης Δεκέμβρη 2009

-την καταδίκη των φυσικών κι ηθικών αυτουργών της δολοφονικής επίθεσης και σοβαρού τραυματισμού της Αγγελικής Κουτσουμπού

-την άμεση απελευθέρωση του Πολωνού αναρχικού Michael Pawlak, συλληφθέντα του Δεκέμβρη 2009 που εξακολουθεί να είναι προφυλακισμένος στις Φυλακές Κορυδαλλού.

Ακόμη απαιτούμε:

-τη διάλυση των ΜΑΤ κι όλων των ειδικών δυνάμεων

-την κατάργηση τρομονόμου-κουκουλονόμου

-την απαγόρευση της χρήσης χημικών

-την απαγόρευση της παρουσίας αστυνομικών δυνάμεων στους χώρους αγωνιστικών κινητοποιήσεων

-την υποστήριξη και διεύρυνση του Ασύλου

(*) Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, η Αρχιτεκτονική είναι τμήμα στο Βόλο.

Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010

H ΠΡΩΤΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΓΙΑ ΤΑ «ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ ΤΟΥ 2009» (*)

7 μήνες φυλάκιση στον διαδηλωτή οικοδόμο σύντροφο Θάνο Ζαμπέτη
Η πρώτη καταδίκη συντρόφου, για τα γεγονότα της 6ης Δεκεμβρίου 2009, εκδόθηκε από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθήνας την Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010. Ο σύντροφος Θάνος Ζαμπέτης, εργάτης-οικοδόμος, καταδικάστηκε σε 7μηνη φυλάκιση με τις κατηγορίες της «απόπειρας επικίνδυνης σωματικής βλάβης» (κατά αστυνομικού) και της «εξύβρισης».

Ο Θάνος Ζαμπέτης, συμμετείχε στη διαδήλωση μνήμης και αγώνα στις 6 Δεκεμβρίου 2009, ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Ήταν στην περιφρούρηση του ΕΕΚ, όταν το μπλοκ του ΕΕΚ δέχθηκε την απρόκλητη και δολοφονική επίθεση από την Ομάδα ΔΕΛΤΑ και ΔΙΑΣ, της αστυνομίας. Στη διάρκεια εκείνης της επίθεσης, με μοτοσυκλέτες και πεζούς αστυνομικούς, τραυματίστηκε σοβαρά η συντρόφισσα Αγγελική Κουτσουμπού, που μεταφέρθηκε αναίσθητη στο νοσοκομείο με υποσκληρίδιο αιμάτωμα, θλάση εγκεφάλου, ρήξη λιθοειδούς και αιμάτωμα στο αυτί, συντριπτικό κάταγμα στην κλείδα, και 6 σπασμένα πλευρά.

Δεκάδες άλλοι σύντροφοι τραυματίστηκαν από κτυπήματα με γκλοπς. Μεταξύ αυτών ο σ. Δημήτρης Γεωργίου, ο γιατρός που έσπευσε να προσφέρει τις πρώτες βοήθειες στην Αγγελική, παρότι φώναζε πως είναι γιατρός και ζητούσε επειγόντως νοσοκομειακό, χτυπήθηκε βάρβαρα από τους αστυνομικούς στο κεφάλι, στον ώμο και στο στήθος, με αποτέλεσμα να υποστεί ρίξη τένοντος και να χρειάζεται να χειρουργηθεί. Πολλοί σύντροφοι προσήχθησαν στην αστυνομία, αρκετοί συνελήφθησαν και παραπέμπονται σε δίκες με βαριές κατηγορίες (μερικοί, όπως οι σύντροφοι Κυριάκος Μουτίδης και Νίκος Κοντόπουλος για κακούργημα με βάση τον κουκουλονόμο που «θα» καταργούσε το ΠΑΣΟΚ, γιατί «τόλμησαν» να φορέσουν τα κράνη των μηχανών τους για να αποφύγουν τα χτυπήματα των γκλοπς στο κεφάλι.

Οι διωκτικές αρχές, με διαδικασίες εξπρές παραπέμπουν τους συντρόφους για να δικαστούν. Ενώ όλοι συνελήφθησαν στον ίδιο τόπο, την ίδια ώρα, και με το ίδιο διαβιβαστικό και τις ίδιες πάνω κάτω κατηγορίες, οι δίκες διαχωρίστηκαν για να μη φαίνεται ότι έγινε επίθεση κατά οργανωμένου μπλοκ της διαδήλωσης, αλλά ως ξεχωριστές υποθέσεις ατόμων που «εμπλέκονται σε επεισόδια».
Στη δίκη της 4ης Μαρτίου, από την ακροαματική διαδικασία αποδείχθηκε το αστήρικτο των κατηγοριών, ότι ο κατηγορούμενος Θάνος Ζαμπέτης δεν «οπλοφορούσε» και η κατηγορία της οπλοφορίας-οπλοχρησίας δεν έγινε δεκτή (κατά το κατηγορητήριο «κρατούσε ρόπαλο στο οποίο είχε καρφώσει σημαία» – τη σημαία του ΕΕΚ!). Το ίδιο καταρρίφθηκε η κατηγορία της «απόπειρας ελευθέρωσης κρατουμένου». Στην πραγματικότητα, όπως έγινε σαφές από καταθέσεις συντρόφων αυτοπτών μαρτύρων και από σειρά φωτογραφιών, ο Θάνος Ζαμπέτης συνελήφθη και χτυπήθηκε βάρβαρα από δεκάδες αστυνομικούς, γιατί ήταν ένας από τους συντρόφους που εμπόδισαν τους παρ’ ολίγο δολοφόνους της Αγγελικής Κουτσουμπού να διαφύγουν και να πάρουν τις μοτοσυκλέτες που χρησιμοποίησαν ως δολοφονικό όπλο κατά το πρότυπο των παραστρατιωτικών του Ιράν. Ο ίδιος ο αστυνομικός μάρτυρας κατηγορίας Σκαμπαρδώνης κατέθεσε ότι «πήγε να πάρει τη μηχανή του και δέχθηκε επίθεση από τον κατηγορούμενο και άλλα άτομα». Πήγε να πάρει τη μοτοσυκλέτα του που είχε διεμβολίσει το μπλοκ του ΕΕΚ! Μάλιστα ήταν τόσο «βαριά χτυπημένος» που δεν χρειάστηκε να πάει σε νοσοκομείο για περίθαλψη, ούτε είχε δηλώσει τον τραυματισμό του στο κατηγορητήριο. Αντίθετα, στον συλληφέντα σύντροφο Θάνο Ζαμπέτη, με βαριά χτυπήματα στο κεφάλι και σε όλο το σώμα, επιτράπηκε να πάει στο νοσοκομείο για περίθαλψη την επόμενη ημέρα. Και αφού τον έλιωσαν με τα χτυπήματα –ο φωτογραφικός φακός αποτυπώνει την αστυνομική αγριότητα- ήλθε η δικαστική απόφαση να συμπληρώσει το δόγμα των κρατικών αρχών που υποθέτει πως ο αστυνομικός λέει πάντα την αλήθεια και έχει πάντα δίκιο, ενώ οι πολίτες, και δη οι διαδηλωτές, έχουν πάντα άδικο.

Η καταδίκη του συντρόφου ήταν εφέσιμη και μετά την έφεση αφέθηκε ελεύθερος.

Στο μεταξύ, μέσα στο Μάρτιο, ακολουθούν δυο άλλες δίκες, των συντρόφων Νίκου Κρύνσκι και Αλέξανδρου Λουπάση στις 24/3, και των Απόστολου Σορολοπίδη και Στέφανου Ανδρέου στις 26/3.

Οι κατηγορίες, με μικρές διαφορές από κατηγορούμενο σε κατηγορούμενο, είναι «οπλοφορία – οπλοχρησία», «απόπειρα βαριάς σωματικής βλάβης», «φθορά οχημάτων της ΕΛ.ΑΣ», «διατάραξη κοινής ειρήνης», «βιαιοπραγίες», «απόπειρα ελευθέρωσης κρατουμένου», «σύσταση συμμορίας», «εξύβριση» κ.ά.

Τροχαίο ατύχημα!

Στο μεταξύ, παρά τη διαβεβαίωση του υποΠροστάτη υφυπουργού Βούγια, που το απόγευμα της 6ης Δεκεμβρίου 2009 έφθασε στο νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός, λίγη ώρα μετά τη μεταφορά της Αγγελικής Κουτσουμπού (όταν δεν ήταν σαφές αν η τραυματισμένη διαδηλώτρια διαφεύγει τον κίνδυνο), ότι θα ερευνηθεί η επίθεση, καμιά δίωξη δεν έχει ασκηθεί κατά των αστυνομικών. Τότε, στις 7 Δεκεμβρίου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Πεταλωτής είχε σπεύσει να προκαταλάβει την οποιαδήποτε έρευνα δηλώνοντας ότι επρόκειτο περί «ατυχήματος» - χρησιμοποιώντας την ίδια φράση που χρησιμοποίησε ο αρχιΠροστάτης Χρυσοχοίδης για τον τραυματισμό του Μανόλη Γλέζου στην εργατική απεργία και διαδήλωση της 5ης Μαρτίου 2010. Οι μόνες ανακρίσεις που, με εισαγγελική εντολή έχουν γίνει, είναι από την Τροχαία. Το αντίστοιχο, τηρουμένων των αναλογιών, θα ήταν, στην περίπτωση της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη από το τρίκυκλο του Γκοτζαμάνη, να ενεργούσε τις ανακρίσεις η… ΤΟΤΑ!

Η συντρόφισσα Αγγελική Κουτσουμπού έχει υποβάλει μήνυση κατά του αστυνομικού της Ομάδας ΔΕΛΤΑ Θεμιστοκλή Ποιμενίδη, και άλλων φυσικών και ηθικών αυτουργών, όμως, καμιά διαδικασία δεν έχει ακόμη κινηθεί.

Είναι χρέος του λαϊκού και επαναστατικού κινήματος να σταθεί αλληλέγγυο στους διωκόμενους συντρόφους. Η επίθεση της Ομάδας ΔΕΛΤΑ, της αστυνομίας, δεν αφορά μόνο το ΕΕΚ. Ήταν επίθεση εναντίον της μαζικής διαδήλωσης για τον δολοφονημένο μαθητή Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Με το «δόγμα μηδενικής ανοχής» ο Χρυσοχουντίδης του ΠΑΣΟΚ έβαζε σε δράση, επί πραγματικού στόχου, εναντίον μαζικής διαδήλωσης, την «αντιεξεγερτική» Ομάδα ΔΕΛΤΑ που ίδρυσε ο Μαρκογιαννάκης της Δεξιάς μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη 2008. Η επίθεση στη διαδήλωση της 6ης Δεκεμβρίου ήταν προληπτικό τρομοκρατικό χτύπημα και προετοιμασία για τη δράση της αστυνομίας ενάντια στους μαζικούς αγώνες που αναπτύσσονται ενάντια στην πολιτική που φορτώνει την καπιταλιστική κρίση στις πλάτες των εργαζομένων, των συνταξιούχων και των λαϊκών στρωμάτων. Η συνέχιση της δράσης της Ομάδας ΔΕΛΤΑ περικλείει θανάσιμους κινδύνους για τους διαδηλωτές.

Ήδη έχει συσταθεί Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης που κινητοποιείται με αιτήματα:

Να καταδικαστούν οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί της δολοφονικής επίθεσης και του σοβαρού τραυματισμού της σ. Αγγελικής Κουτσουμπού.
Άμεση παύση των διώξεων των συλληφθέντων της 6ης Δεκεμβρίου 2009.

Άμεση απελευθέρωση του Πολωνού αναρχικού Michael Pawlak, του μόνου από τους συλληφθέντες του Δεκέμβρη 2009, που είναι ακόμα προφυλακισμένος στις Φυλακές Κορυδαλλού.
Άμεση κατάργηση του τρομο-κουκουλονόμου.


(*). «Δεκεμβριανά», έτσι ονόμασε τα γεγονότα νεαρή μπατσίνα της Ομάδας ΔΕΛΤΑ, που μαζί με πλήθος συναδέλφων της παρακολουθούσε τη δίκη στο Πρωτοδικείο, ίσως προετοιμαζόμενοι για τις υπόλοιπες δίκες.
Αναρτήθηκε από ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ Βόρειας Αττικής στις

Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010

ΚΑΤΩ ΤΟ ΧΟΥΝΤΟΣΥΜΦΩΝΟ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΑΓΟΡΩΝ!

ΚΑΤΩ ΤΟ ΧΟΥΝΤΟΣΥΜΦΩΝΟ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΑΓΟΡΩΝ!

ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ-ΡΕΝ-ΤΡΙΣΕ-ΔΝΤ!

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΡΓΑΤΩΝ!

Δεν χρειάστηκαν παρά μόνο 150 ημέρες διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για να αποδειχτεί επίσημα πλέον ότι το ελληνικό κράτος έχει χρεοκοπήσει και ότι ο κρυφός πλούτος των λίγων και εκλεκτών, έχουν γίνει δυσβάστακτα χρέη για την εργατική τάξη και τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα. Η διακηρυγμένη «πράσινη ανάπτυξη» μετατρέπεται σε μαύρη ύφεση, έχει οδηγήσει την ελληνική οικονομία στη πτώχευση και σε μια ολόπλευρη ευρωπαϊκή κρίση του ευρώ, εξαιτίας των διογκούμενων χρεών όλων των χωρών του ευρωπαϊκού νότου. (Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία).

Τα μέτρα είναι αναγκαία για να σωθούν μόνο οι καπιταλιστές, τραπεζίτες, βιομήχανοι, εφοπλιστές, και οι κερδοσκόποι. Όχι μόνο το ελληνικό αλλά και το ευρωπαϊκό κεφάλαιο. Αυτό λένε τα κοράκια της ΕΕ και του ΔΝΤ. Ο ελληνικός «κίνδυνος» είναι ευρωπαϊκός και οι λύσεις, είτε από τη πλευρά του κεφαλαίου, είτε από τη πλευρά των εργατών, έχουν μόνο διεθνή ορίζοντα.

Στις εκλογές του Οκτώβρη 2009, προωθήθηκε και χρηματοδοτήθηκε από το κεφάλαιο η μόνη εναλλακτική τους κοινοβουλευτική λύση, ικανή(;) να διαχειριστεί το οξύτατο κοινωνικό πρόβλημα με τη πράσινη συνδικαλιστική ηγεσία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και τα γκλομπς του Χρυσοχοϊδη.
Το επίσημο κεντρικό σύνθημα των γραφειοκρατών συνδικαλιστών, «Δεν θα πληρώσουμε εμείς τη κρίση» που αναμφίβολα συμπυκνώνει το γενικότερο αίσθημα, είναι απεριόριστη υποκρισία να απευθύνεται στη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την οποία την ενώνουν δεσμοί αίματος και εξουσίας. ΝΔ και ΛΑΟΣ έχουν ήδη συμφωνήσει για μια κοινή στάση ενάντια στην εργατική τάξη και τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα υποστηρίζοντας ανοικτά τη λεηλασία των εργατικών κατακτήσεων.

Σε χαμηλότερο συνδικαλιστικό επίπεδο, οι πρασινομπλε συνδικαλιστικές ηγεσίες προτάσσουν το δήθεν «εθνικό συμφέρον και τη σωτηρία της πατρίδας», αλλά άθελά τους θέτουν το πραγματικό πρόβλημα: Αν φύγει το ΠΑΣΟΚ τότε ποιος;

Το αστικό πολιτικό αδιέξοδο που εμφανίζεται σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, βάζει τα πραγματικά όρια του ζητήματος, που είναι τα όρια του κόσμου της εκμετάλλευσης.

Γι αυτό, μετά την εξέγερση Δεκέμβρη του 2008, αναγνωρίσαμε ότι το διακύδευμα της εξέγερσης που τρόμαξε τους αστούς σε όλο το κόσμο δεν ήταν το ποιο αστικό κόμμα θα κυβερνήσει αλλά το ποια κοινωνική τάξη θα έχει την εξουσία. Το ζήτημα έχει τεθεί αντικειμενικά και πρέπει να απαντηθεί. Κάθε πολιτική οργάνωση και συλλογικότητα που καλεί (σωστά) τις μάζες στο δρόμο πρέπει να απαντήσει στο ερώτημα μετά το ΠΑΣΟΚ, ποιος;

Κάθε απάντηση ή θα βάζει ευθέως το ζήτημα ενός επαναστατικού προγράμματος ενάντια σε όλες τις απολύσεις, τις πτωχεύσεις, τα λουκέτα, την ελαστική εργασία, τη κατάρρευση της παιδείας, της υγείας, της κοινωνικής ασφάλισης και το επανασχεδιασμό των κοινωνικών αναγκών με την απαλλοτρίωση του κεφαλαίου ή θα προσποιείται για λύσεις μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα υπονομεύοντας τους αγώνες, σπρώχνοντας τη σημερινή οργή σε αδιέξοδο.

Το «δεν θα πληρώσουμε τη κρίση τους» πρέπει να συμπληρωθεί με τη πρόταση «γι αυτό θα εθνικοποιήσουμε τράπεζες, βιομηχανίες, χωρίς αποζημίωση στους καπιταλιστές και κάτω από το δικό μας έλεγχο και διαχείριση».

Το ανώνυμο «να πληρώσουν αυτοί που δημιούργησαν τη κρίση», εμείς πρέπει να συμπληρώσουμε το ονοματεπώνυμο καπιταλιστών, τραπεζιτών, βιομηχάνων, εφοπλιστών, κατασκευαστών, ελλήνων και ξένων κερδοσκόπων και απατεώνων πολιτικών.

Το «Κάτω το πρόγραμμα σταθερότητας των αγορών» πρέπει να συμπληρωθεί με αίτημα «να σχεδιάσουμε την οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα σύμφωνα με τις δικές μας ανάγκες».

Το «όλοι στους δρόμους» πρέπει απαραίτητα να συμπληρωθεί με το σύνθημα «για μια κυβέρνηση των εργατών».

ΕΕΚ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ

04-03-2010