Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ - ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΗ

 
                                                    ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ


Όλη η εργατική τάξη αυτής της χώρας πρέπει να ενισχύσει και να συμμετέχει δυναμικά και μαζικά στην Γενική Απεργία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ στις 6 Νοέμβρη. Να παλέψει με σύνθημα και στόχο την οργάνωση της Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας, για να ανατρέψουμε τους τροϊκανούς και τους Έλληνες εντολοδόχους τους. Να συγχρονίσουμε τα βήματα μας με τους προλετάριους όλης της υφηλίου, με τους αγώνες τους που θεριεύουν σε κάθε γωνιά της Γης, κάτω από το βάρος ενός συστήματος που χρεοκοπεί παγκόσμια σπέρνοντας τον θάνατο. Από την Αμερική και την Κίνα, μέχρι την Ευρώπη και τον Αραβικό Κόσμο, κάθε ταξική μάχη, «μικρή» ή μεγάλη, σήμερα μπορεί να γίνει το σπίρτο που θα βάλει φωτιά στο διάχυτο εύλεκτο υλικό. Γι’ αυτό και η μάχη της 6ης Νοέμβρη έχει τη δική της σημασία.
Την ίδια στιγμή, δεν θα δώσουμε ούτε χιλιοστό χώρο, ούτε γραμμάριο εμπιστοσύνης στους ξεπουλημένους γραφειοκράτες. Δεν έχουμε αυταπάτες ούτε για τις προθέσεις τους, ούτε για την αποτελεσματικότητα των «άσφαιρων» μέσων πάλης που προκρίνουν ενάντια στον καπιταλιστικό ολετήρα. Ακόμα και αυτές τις 24ωρες τουφεκιές, αρνούνται να τις προετοιμάσουν και οργανώσουν στοιχειωδώς. Πως περιμένουν εμπιστοσύνη από τους εργαζόμενους, όταν οι καρεκλοκένταυροι της ΑΔΕΔΥ εδώ και κοντά 8 εβδομάδες τηρούν «σιγήν ιχθύος» για την ηρωική μάχη που δίνουν οι πανεπιστημιακοί υπάλληλοι; Με ποιο θράσος ζητούν να τους αναγνωρίσουμε ως ηγέτες και μπροστάρηδες στους αγώνες μας; Όταν ο οδοστρωτήρας της μνημονιακής βαρβαρότητας ήδη συνθλίβει τα οστά του λαού αυτής της χώρας, οι «κύριοι» εργατοπατέρες μας προτείνουν να αμυνθούμε με κραυγές και με γυμνές παλάμες. Να σταματήσουμε τις ιδιωτικοποιήσεις αγαθών και τα κλεισίματα εργοστασίων (ΛΑΡΚΟ, ΕΑΣ, ΕΛΒΟ κλπ.), να βάλουμε τέλος στα μονιμοποιημένα πλέον χαράτσια, να μην χάσουμε κι άλλο από τους μισθούς και τις συντάξεις μας, να μην ανεχτούμε κι άλλους απολυμένους σε Δημόσιο κι Ιδιωτικό τομέα, κι όλ’ αυτά, κάνοντας το αγωνιστικό μας «χρέος» μια φορά ανά λίγους μήνες… Όχι, δεν πείθουν πλέον κανένα.
Για βάλουμε τέλος στη καταστροφή της ζωής μας πρέπει να ανατρέψουμε τα μνημόνια και την κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που ήδη εφαρμόζει την κίβδηλη «θεωρία των δύο άκρων» ενάντια σε αγωνιστές-κατοίκους των Σκουριών, που εισβάλλει με ΜΑΤ στην ΑΣΟΕΕ, που συλλαμβάνει και  απελαύνει  Τούρκους Κομμουνιστές απεργούς πείνας, που επιστρατεύει όλο της τον αυταρχισμό για να αντιμετωπίσει κάθε εργατικό αγώνα, έχοντας χάσει κάθε έρεισμα μέσα στη κοινωνία.
Για να μπορέσουμε  να ανατρέψουμε τους ενόχους αυτών των εγκλημάτων, πρέπει να συγκεντρώσουμε όλες μας τις δυνάμεις σε ένα αγώνα μέχρι τέλους, γράφοντας στη σημαία μας Ενότητα και Ανεξαρτησία της εργατικής τάξης. Λέξεις άγνωστες και απεχθείς, για τους Παναγόπουλους κάθε κοπής.
Αλλά ούτε και αυτή η 24ωρη μάχη της 6ης Νοέμβρη τους ανήκει, όσο μικρή και ανεπαρκής κι αν είναι για τις ανάγκες της εποχής. Δεν είναι αυτοί που κατεβάζουν τους εργαζόμενους στο δρόμο, είναι η πείνα, η φτώχεια και η ταξική οργή. Συναισθήματα για τα οποία δεν έχουν ιδέα οι αποκομμένοι από τα βάσανα των εργατών «συνδικαλιστές ηγέτες». Αν ήταν στο χέρι τους, αν δεν αισθανόντουσαν την λαϊκή πίεση κι αν δεν φοβόντουσαν να κυκλοφορήσουν στο δρόμο, ούτε καν αυτή την απεργία δεν θα προκηρύσσανε. Γι’ αυτό και δεν πρόκειται να τους την χαρίσουμε, ούτε θα τους κάνουμε τη χάρη απέχοντας ή συμμετέχοντας στις ψοφοδεείς συγκεντρώσεις τους κάτω από τα δικά τους συνθήματα.
Θα βρεθούμε στο δρόμο, δίπλα σε συντρόφους εργάτες, δίπλα σε κάθε καταπιεσμένο και εκμεταλλευόμενο άνθρωπο που μοιραζόμαστε κοινά πάθη και κοινούς πόθους, για να παλέψουμε να κάνουμε παρελθόν τον κόσμο της δυστυχίας και να ανοίξουμε διάπλατα τις πόρτες στον κόσμο που θέλουμε να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας, στον κόσμο του Παγκόσμιου Σοσιαλισμού.

                                      ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 6ΗΣ ΝΟΕΜΒΡΗ!
                                              ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ!
                                          ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΑΜΑΡΑ - ΒΕΝΙΖΕΛΟY
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ! - ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΗ  ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΙΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ!

Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΩΝ ΚΑΙ ΟΜΑΔΩΝ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ

Να οργανώσουμε ομάδες αυτοάμυνας και εργατικές πολιτοφυλακές σε ενιαίο αντιφασιστικό μέτωπο.

Με την εργατική τάξη στους δρόμους ο λαός θα σαρώσει τους φασίστες και το καπιταλισμό που τους γεννά.



Γι΄αυτό ούτε "συνταγματικά" ούτε "δημοκρατικά" τόξα. Να ανατρέψουμε τη κυβέρνηση των καπιταλιστών. Με την εξουσία στα χέρια συμβουλίων των εργατών καταργούμε την εκμετάλλευση και τη καταπίεση, ανοίγουμε το δρόμο της απελευθέρωσης και του ελευθεριακού κομμουνισμού

ΕΕΚ
Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα

Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2013

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ. ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΝΙΑΙΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΩΝ ΤΩΡΑ

   Αυτό το σύνθημα αναγραφότανε στο πανώ του ΕΕΚ το απόγευμα του Σαββάτου 5 Οκτώβρη σε αντιφασιστική πορεία στην οποία συμμετείχε και καλούσε και το ΕΕΚ.


   Οι καταλήψεις Ματσάγγου και Τερμίτα, η Λαϊκή Συνέλευση γειτονιάς αγ. Νεκταρίου, το Δίκτυο για τα Κοινωνικά και Πολιτικά Δικαιώματα καθώς και πολλοί ανένταχτοι αγωνιστές, αριστεροί αντιφασίστες και αντιφασίστριες συμμετείχανε ενεργά διαδηλώνοντας ότι ο φασισμός δεν νικιέται και δεν εξαφανίζεται με δήθεν συλλήψεις ναζιστών και πόσο μάλλον από μια κυβέρνηση σε κατάσταση πανικού όπως η σημερινή.


   Ο φασισμός νικιέται από ένα δυνατό εργατικό - λαϊκό κίνημα που θα βρίσκεται ενωμένο σε ενιαίο μέτωπο όλων όσων θέλουνε να παλέψουνε για μια κοινωνία που όχι μόνο δεν θα έχει φασισμό αλλά πάνω από όλα δεν θα μπορεί να έχει την γενεσιουργό αιτία του, τον καπιταλισμό.

   Κι αυτή η κοινωνία μπορεί να είναι μόνο η σοσιαλιστική !

ΕΕΚ // ΚΟ Θεσσαλίας 06/10/2013
  

Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2013

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ




Το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα συμμετέχει και καλεί στην πορεία του Σαββάτου 06/10/2013, στη πλατεία αγ. Νικολάου Βόλου στις 18:00



Οι πρόσφατες συλλήψεις βουλευτών, μελών της ναζιστικής «Χρυσής Αυγής» καθώς και του γελοίου «Φύρερ» της Νίκου Μιχαλολιάκου, κατέληξαν στην απελευθέρωση των περισσότερων εξ αυτών, επιβεβαιώνοντας το πιθανότερο σενάριο αφού είναι βέβαιο πως το κράτος δεν θα κόψει το δεξί του χέρι. Συγχρόνως τα συγκεκριμένα γεγονότα έκαναν ακόμη πιο φανερή την επιδείνωση της καπιταλιστικής συστημικής κρίσης στην κοινωνικά κατεστραμμένη Ελλάδα. Μόλις λίγες ημέρες πριν από τη δολοφονία του αντιφασίστα κι εργαζόμενου Παύλου Φύσσα, ηγετικά στελέχη της κυβέρνησης και δημοσιογράφοι στα φιλοκυβερνητικά αστικά μέσα μαζικής ενημέρωσης υποστήριξαν τη δυνατότητα ενός μελλοντικού συνασπισμού στην εξουσία, μετά τις επόμενες εκλογές, μεταξύ της κυβερνώσας δεξιάς "Νέας Δημοκρατίας" με μια "πιο σοβαρή"(!) και "πιο μετριοπαθή" εκδοχή της ίδιας της «Χρυσής Αυγής».
Η τεράστια λαϊκή οργή μετά τη δολοφονία του Παύλου από τους Ναζί γκάνγκστερ, που έγινε κάτω από τα μάτια της παρούσας στο χώρο του εγκλήματος τοπικής αστυνομίας, καθώς και η διεθνής κατακραυγή για τον ρόλο της κυβέρνησης Σαμαρά και του ελληνικού κράτους, το οποίο άφησε ατιμώρητες 4 δολοφονίες και 400 σοβαρούς τραυματισμούς μέσα σε ένα χρόνο από τις επιθέσεις των ναζιστικών ταγμάτων εφόδου, παρήγαγε μια πολιτικά αφόρητη κατάσταση για την καπιταλιστική κυβέρνηση, η οποία υποχρεώθηκε να ενεργήσει όχι από φόβο, για την απειλή που αντιπροσωπεύουν οι εγκληματίες της «Χρυσής Αυγής», αλλά για την πολύ πιθανή έκρηξη του λαϊκού μίσους θα τους έκανε να χάσουν εντελώς τον έλεγχο της κατάστασης. Κι αυτό γιατί οι προεπαναστατικές συνθήκες στην Ελλάδα ωριμάζουν ραγδαία.
Η δολοφονία ήρθε μια εβδομάδα μετά από το πρώτο κύμα ενός ισχυρού κινήματος απεργιών στο δημόσιο τομέα, και ενώ η τρόικα επισκέπτεται και πάλι την Ελλάδα για να υπαγορεύσει νέα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα. Αυτή τη φορά ήταν ένας Έλληνας που σκοτώθηκε από τους Ναζί και όχι άλλος ένας μετανάστης. Έτσι, το σύνολο του λαού, συμπεριλαμβανομένου και ενός συντηρητικού εθνικιστικού μέρους των Ελλήνων που παρέμενε σιωπηλό όταν οι μετανάστες σκοτώνονταν ή όταν Εβραίοι παραπέμπονταν σε δίκη, όπως ο γ.γ. του ΕΕΚ, δεν μπορούσε να ανεχθεί άλλο τον εγκληματικό ρόλο της ελληνικής κυβέρνησης και του κράτους μαζί και των ναζιστικών φρουρών του.
Η κυβέρνηση Σαμαρά δεν είχε άλλη επιλογή από το να ενεργήσει. Αλλά καμία αυταπάτη δε μπορεί να καλλιεργηθεί για την κυβέρνηση, όταν οι ηγετικοί, στενοί κύκλοι των «συμβούλων» γύρω από τον πρωθυπουργό αποτελούνται από γνωστούς ακροδεξιούς εθνικιστές, και φανατικούς αντισημίτες (Π. Μπαλτάκος, Χρ. Λαζαρίδης, Φαήλος Κρανιδιώτης κλπ. ), ακόμη και από πρώην ηγετικά μέλη του ελληνικού ναζισμού (Βορίδης, εκπρόσωπος της κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας, ο υπουργός Υγείας Γεωργιάδης, ο στενός του ομοϊδεάτης και "σύμβουλος" Θανάσης Πλεύρης, γιος του διαβόητου γκουρού του ελληνικού ναζισμού Κώστα Πλεύρη, και τώρα διορισμένος από το Σαμαρά στην καίρια θέση του Αντιπρόεδρου του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων κ.ά.). Κανείς δεν μπορεί να είναι ασφαλής ή αφελής γνωρίζοντας ότι οι Ναζί έχουν σημαντικές θέσεις και ισχυρή επιρροή στο εσωτερικό της αστυνομίας, των μυστικών υπηρεσιών και του στρατού.
Η ίδια η κυβέρνηση δεν τους καλύπτει μόνο, αλλά και χρησιμοποιεί εσκεμμένα τις τρέχουσες συλλήψεις των πιο εξεχόντων μελών της συμμορίας, για την εισαγωγή νέας αντιδημοκρατικής νομοθεσίας και την επιβολή μέτρων κατά της Αριστεράς στο όνομα της «καταπολέμησης του δεξιού και αριστερού εξτρεμισμού ".
Πάνω απ’ όλα, εξακολουθούν να υπάρχουν και να επιδεινώνονται οι υλικές, κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες που βοήθησαν τη «Χρυσή Αυγή» να γίνει το τρίτο μεγαλύτερο αστικό κόμμα της χώρας: η καπιταλιστική συστημική χρεοκοπία, τα μέτρα κοινωνικού κανιβαλισμού, που επιβάλλονται από την τρόικα της ΕΕ / ΕΚΤ / ΔΝΤ, η αποσύνθεση ενός απαξιωμένου αστικού κοινοβουλευτικού συστήματος.
Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό δεν μπορεί να διαχωριστεί από την αδιάλλακτη πάλη κατά της κοινωνικής καταστροφής. Για να φύγουν η τρόικα και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ και να συντριβεί το χρεοκοπημένο καπιταλιστικό σύστημα που δημιουργεί την πείνα και τη μαζική ανεργία, απαιτείται η οργάνωση της Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας και η οικοδόμηση του ενιαίου μετώπου των εργατικών και λαϊκών οργανώσεων. Για να ανοίξει ο δρόμος σε μια σοσιαλιστική διέξοδο από την κρίση και την ανάληψη της εξουσίας από τους εργαζόμενους και τους καταπιεσμένους είναι αναγκαία η ίδρυση εργατικών ομάδων αυτοάμυνας κατά των Ναζί και της κρατικής καταστολής.
Το δίλλημα είναι:

Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα!

Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2013

ΟΙ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ ΤΩΝ ΝΑΖΙ ΓΚΑΝΓΚΣΤΕΡ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ




Οι συλλήψεις των βουλευτών και των μελών της ναζιστικής «Χρυσής Αυγής», συμπεριλαμβανομένου της γελοίου "Φύρερ" τους Νίκου Μιχαλολιάκου, το περασμένο Σαββατοκύριακο στην Αθήνα, μετά τη δολοφονία του νεαρού αριστερού αντιφασίστα καλλιτέχνη του hip hop και εργαζόμενου Παύλου Φύσσα, είναι ένα σαφές σημάδι της επιδείνωσης της καπιταλιστικής συστημικής κρίσης στην κοινωνικά κατεστραμμένη Ελλάδα. Μόλις λίγες ημέρες πριν από το έγκλημα, ηγετικά στελέχη της κυβέρνησης (όπως ο γραμματέας της ίδιας της κυβέρνησης Π. Μπαλτάκος) και δημοσιογράφοι στα φιλοκυβερνητικά αστικά μέσα μαζικής ενημέρωσης (για παράδειγμα, στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ) υποστήριξαν τη δυνατότητα ενός μελλοντικού συνασπισμού στην εξουσία, μετά τις επόμενες εκλογές, μεταξύ της κυβερνώσας δεξιάς "Νέας Δημοκρατίας" με μια "πιο σοβαρή"(!), "πιο μετριοπαθή" εκδοχή της ίδιας της «Χρυσής Αυγής».
Αλλά η τεράστια λαϊκή οργή μετά τη δολοφονία του Παύλου από τους Ναζί γκάνγκστερ που έγινε κάτω από τα μάτια της επιβλέπουσας τοπικής Αστυνομίας, η οποία βρισκόταν παρούσα στο χώρο του εγκλήματος, καθώς και η διεθνής κατακραυγή για τον ρόλο της κυβέρνησης Σαμαρά και του ελληνικού κράτους, το οποίο άφησε ατιμώρητες 4 δολοφονίες και 400 σοβαρούς τραυματισμούς μέσα σε ένα χρόνο από τις επιθέσεις των ναζιστικών ταγμάτων εφόδου επικουρούμενες από την Αστυνομία, παρήγαγε μια πολιτικά αφόρητη κατάσταση για την καπιταλιστική κυβέρνηση. Υποχρεώθηκαν να ενεργήσουν όχι από φόβο, για την απειλή που αντιπροσωπεύουν οι εγκληματίες της «Χρυσής Αυγής», τα παρακρατικά όργανα του κράτους. Εκείνο που φοβήθηκαν ήταν ότι η έκρηξη του λαϊκού μίσους θα τους κάνει να χάσουν εντελώς τον έλεγχο της κατάστασης. Μετά το έγκλημα της 18 Σεπτεμβρίου, οι μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας που ακολούθησαν και οι συλλήψεις της 28ης Σεπτεμβρίου, είναι σημάδια μιας κατάστασης, όπου η άρχουσα τάξη χάνει τον έλεγχο και η εργατική τάξη εξακολουθεί να μην τον έχει ακόμη κερδίσει. Οι προεπαναστατικές συνθήκες στην Ελλάδα ωριμάζουν ραγδαία.
Η δολοφονία του Παύλου ήρθε μια εβδομάδα μετά από ένα πρώτο κύμα ενός ισχυρού κινήματος απεργιών στο δημόσιο τομέα, και ενώ η τρόικα επισκέπτεται και πάλι την Ελλάδα για να υπαγορεύσει νέα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα. Μόνο δύο εβδομάδες πριν από το έγκλημα, έλαβε χώρα η δίκη δύο αντιφασιστών, του Γενικού Γραμματέα του EEK Σάββα Μιχαήλ-Μάτσα και του πρώην Πρύτανη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Κωνσταντίνου Μουτζούρη μετά από μήνυση της Χρυσής Αυγής, την οποία στήριξαν οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους. Χάρη σε ένα ισχυρό κίνημα αλληλεγγύης, διεθνώς και στην Ελλάδα, η δίκη τελείωσε, κηρύσσοντας «αθώους» τους δύο κατηγορούμενους. Ήταν η πρώτη δίκη που έχασε η «Χρυσή Αυγή» μετά την άνοδό της! Όμως, από την πρώτη στιγμή, στη συνέχεια, υπήρξε εκ νέου μια κλιμακούμενη εκστρατεία καταστολής από την αστυνομία κατά της Αριστεράς και των αναρχικών, συνοδευόμενη από απειλές θανάτου από την «Χρυσή Αυγή» εναντίον του EEK, του γραμματέα του και κατά του αντιφασιστικού κινήματος στο σύνολό του. Μια σειρά από νέες βίαιες επιθέσεις από τάγματα εφόδου κορυφώθηκε με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από μια ισχυρή ναζιστική συμμορία 50 ατόμων, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του δολοφόνου Ρουπακιά.
Αυτή τη φορά ήταν ένας Έλληνας που σκοτώθηκε από τους Ναζί, όχι ένας μετανάστης, όπως οι Πακιστανοί, Μπαγκλαντεσιανοί, Αφγανοί ή Αιγύπτιοι που σκοτώθηκαν από την «Χρυσή Αυγή» και τους υποστηρικτές τους στην Αστυνομία κατά το πρόσφατο παρελθόν, ιδιαίτερα μετά την εκλογή το 2012 των Ναζί στη Βουλή των Ελλήνων. Έτσι, το σύνολο του λαού, συμπεριλαμβανομένου και ενός συντηρητικού εθνικιστικού μέρους των Ελλήνων που παρέμενε σιωπηλό όταν οι μετανάστες σκοτώνονταν ή όταν Εβραίοι παραπέμπονταν σε δίκη, δεν μπορούσε να ανεχθεί άλλο τον εγκληματικό ρόλο της ελληνικής κυβέρνησης και του κράτους του ίδιου, όχι μόνο των ναζιστικών φρουρών του.
Η κυβέρνηση Σαμαρά δεν είχε άλλη επιλογή από το να ενεργήσει. Αλλά καμία αυταπάτη δε μπορεί να καλλιεργηθεί για την κυβέρνηση, όταν οι ηγετικοί, στενοί κύκλοι των «συμβούλων» γύρω από τον πρωθυπουργό αποτελούνται από πολύ γνωστούς ακροδεξιούς εθνικιστές, και φανατικούς αντισημίτες (Π. Μπαλτάκος, Χρ. Λαζαρίδης, Φαήλος Κρανιδιώτης κλπ. ), ακόμη και από πρώην ηγετικά μέλη του ελληνικού ναζισμού (Μάκης Βορίδης, εκπρόσωπος της κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας, ο υπουργός Υγείας κ. Άδωνις Γεωργιάδης, ο στενός του ομοϊδεάτης και "σύμβουλος" Θανάσης Πλεύρης, γιος του διαβόητου γκουρού του ελληνικού ναζισμού Κώστα Πλεύρη, και τώρα διορισμένος από το Σαμαρά στην κάιρια θέση του Αντιπρόεδρου του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων κ.ά.). Κανείς δεν μπορεί να είναι ασφαλής ή αφελής γνωρίζοντας ότι οι Ναζί έχουν σημαντικές θέσεις και ισχυρή επιρροή στο εσωτερικό της αστυνομίας, των μυστικών υπηρεσιών και του στρατού.
Η ίδια η κυβέρνηση δεν τους καλύπτει μόνο, αλλά και χρησιμοποιεί εσκεμμένα τις τρέχουσες συλλήψεις των πιο εξεχόντων μελών της συμμορίας, για την εισαγωγή νέας αντιδημοκρατικής νομοθεσίας και την επιβολή μέτρων κατά της Αριστεράς στο όνομα της «καταπολέμησης του εξτρεμισμού, τόσο δεξιού όσο και αριστερού ".
Πάνω απ’ όλα, εξακολουθούν να υπάρχουν και να επιδεινώνονται οι υλικές, κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες που βοήθησαν τη «Χρυσή Αυγή» να γίνει το τρίτο μεγαλύτερο αστικό κόμμα της χώρας, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ακόμη και μετά τη δολοφονία του Παύλου: η καπιταλιστική συστημική χρεοκοπία, τα μέτρα κοινωνικού κανιβαλισμού, που επιβάλλονται από την τρόικα της ΕΕ / ΕΚΤ / ΔΝΤ, η αποσύνθεση ενός απαξιωμένου αστικού κοινοβουλευτικού συστήματος.
Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό δεν μπορεί να διαχωριστεί από την αδιάλλακτη πάλη κατά της κοινωνικής καταστροφής, για να φύγουν η τρόικα και οι υπάλληλοί της, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ· για να συντριβεί το χρεοκοπημένο καπιταλιστικό σύστημα που δημιουργεί την πείνα και τη μαζική ανεργία, καθώς και οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους και το συμπλήρωμά τους, τα ναζιστικά τάγματα εφόδου· για να ανοίξει ο δρόμος σε μια σοσιαλιστική διέξοδο από την κρίση και την ανάληψη της εξουσίας από τους εργαζόμενους και τους καταπιεσμένους και την εκ βάθρων αναδιοργάνωση της κοινωνίας σε νέες κοινωνικές βάσεις.
Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα!

Σάββας Μιχαήλ
30 Σεπτέμβρη, 2013

Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2013

Δήλωση Κατερίνας Μάτσα


Καταγγέλλω με αποστροφή την προβοκάτσια του λεγόμενου «μετώπου γυναικών» της χρυσής αυγής, που τόλμησε να αναρτήσει φωτογραφία και κείμενό μου για τα ναρκωτικά στο site της. Στο site μιας ναζιστικής οργάνωσης που εντάσσει τους τοξικομανείς, όπως και τους ψυχασθενείς στους «υπανθρώπους», τις “ζωές ανάξιες να ζουν”. Στο site μιας εγκληματικής οργάνωσης, με την οποία χωρίζουν εμένα και όλο το λαό τα ποτάμια αίματος των ναζιστικών εγκλημάτων.




 Το ΕΕΚ, στο οποίο έχω την τιμή να ανήκω, βρέθηκε στις 3 Σεπτέμβρη 2013, με τον γραμματέα του Σάββα Μιχαήλ, στο εδώλιο του κατηγορούμενου μετά από μήνυση της «Χρυσής αυγής». Σε αυτή τη δίκη αποκαλύφθηκε, μέσα από το τεράστιο κύμα συμπαράστασης, διεθνώς και στη χώρα μας, στους κατηγορούμενους Σ. Μιχαήλ και Κ. Μουτζούρη, ότι το αντιφασιστικό μέτωπο που οικοδομείται είναι έτοιμο να δώσει τη μάχη για να ξεκαθαρίσει το ίδιο το εργατικό κίνημα τους ανοιχτούς λογαριασμούς του με το φασισμό, το ναζισμό, τους εκπροσώπους της ιστορικής βαρβαρότητας σε όλα τα επίπεδα.

Η καταγγελία αυτής της κατάπτυστης, προβοκατόρικης ανάρτησης είναι μια προειδοποίηση ότι τα βρώμικα σχέδια των σκοτεινών κύκλων δεν θα περάσουν.

Αθήνα, 30/9/2013