Πέμπτη 23 Μαρτίου 2017

1917-2017 // 100 χρόνια της Οκτωβριανής Επανάστασης



1917-2017

100 χρόνια της Οκτωβριανής Επανάστασης



Η Φεβρουαριανή Επανάσταση: Το απροσδόκητο της Iστορίας


   
Ομιλητής: Θόδωρος Κουτσουμπός


Παρασκευή, 31 Μάρτη, 7.30μμ



Λέσχη Εργαζομένων & Νεολαίας

Μεταμορφώσεως 19 - Βόλος



ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ

Πέμπτη 16 Μαρτίου 2017

Τα αφεντικά πάνε στον παράδεισο και η εργατική τάξη στη κόλαση της εκμετάλλευσης




To ΕΕΚ συμμετέχει και καλεί στη διαμαρτυρία για το εργατικό ατύχημα στο καφέ MIKEL, Δημητριάδος & Αντωνοπούλου, Βόλος την Παρασκευή 17/3/17, στις 7μμ.

Ο θάνατος 22χρονου νεαρού που εργαζόταν ως διανομέας σε κατάστημα καφέ MIKEL (Αιγάλεω) σε τροχαίο ατύχημα, υπενθυμίζει ότι η εντατικοποίηση της δουλειάς και τα θλιβερά ωρομίσθια των 3ευρώ την ώρα, οδηγούν σε ένα ατέλειωτο κυνηγητό του μερακάματου που, όχι λίγες φορές, τελειώνει στο θάνατο του ανθού της νεολαίας. 


Οι άθλιες συνθήκες εργασίας των ντελιβεράδων, η μόνιμη κι εξοντωτική παρακολούθηση των δρομολογίων τους από την εργοδοσία, το στρες και η διαρκής πίεση που τους ασκείται, οδηγούν στη πλήρη εξάντληση των εργαζομένων με αποτέλεσμα ατέλειωτα ατυχήματα, μικρά ή μεγάλα, θανατηφόρα, με μόνιμες αναπηρίες και ατέλειωτες χειρουργικές επεμβάσεις. 

Όχι σε λίγες περιπτώσεις καθίσταται αδύνατο να εξακριβωθεί πλήρως το ωράριο εργασίας των ντελιβεράδων ώστε να θεωρηθεί το ατύχημα εργατικό καθώς τα ωράρια γίνονται λάστιχο για να βγει το μεροκάματο και κάθε άρνηση οδηγεί στην απόλυση αφού κάθε θέση εργασίας καλύπτεται από τον ωκεανό των ανέργων.

Οι συνθήκες στον επισιτισμό είναι δραματικές και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα η εργατική τάξη θρηνεί ένα ακόμα θύμα μετά την εργαζόμενη που έχασε τη ζωή της από έκρηξη στο ταχυφαγείο EVEREST στην πλ. Βικτωρίας στην Αθήνα.

Λίγες μέρες πριν εργαζόμενος έχασε τη ζωή του στα έργα του μετρό της Θεσσαλονίκης, ενώ η  Μαγνησία πρέπει να έκανε αρνητικό ρεκόρ σε πολλαπλά θανατηφόρα ατυχήματα σε Κανάλια, Σταγιάτες και Πτελεό.

Μισθοί φτώχιας, μαύρη κι ανασφάλιστη εργασία μέσα στη χειρότερη καπιταλιστική κρίση από το 1929, απουσία συστηματικών ελέγχων από την αποψίλωση των αναγκαίων υπηρεσίων, απουσία ειδικών ποινών στους εργοδότες με συνεχή εργατικά ατυχήματα έχουν επί της ουσίας καταργήσει όλες τις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας που θα έπρεπε να τηρεί κάθε επιχείρηση. Καμιά ιδιαίτερη εκπαίδευση δε δίνεται στους εργαζόμενους για την εργασία που πρόκειται να εκτελέσουν. 

Κάθε ατύχημα αντί να επιβαρύνει τους εργοδότες, επιβαρύνει το δυναμικό της εργατικής τάξης, τις υπηρεσίες υγείας και κοινωνικής ασφάλισης, δηλ. πάλι την εργατική τάξη αφού αυτή συνεισφέρει κύρια με την άμεση και έμμεση φορολογία, τις ασφαλιστικές εισφορές στον προϋπολογισμό των ασφαλιστικών ταμείων και του κράτους. Έτσι τα αφεντικά μειώνουν το κόστος λειτουργίας τους και αυγατίζουν τα κέρδη τους. Ο εργαζόμενος “αποσβένεται” όπως και τα μηχανήματα κι αναλώνεται όπως οι πρώτες ύλες.

Κάθε διαμαρτυρία μας για τα εργοδοτικά εγκλήματα έχει σκοπό να αποτίσει φόρο τιμής στα θύματα του ταξικού πολέμου, να καταγγείλει τη μη εφαρμογή της ανεπαρκούς νομοθεσίας, να τιμωρηθούν ένοχοι, να αποζημιωθούν οικογένειες και συγγενείς των θυμάτων και να συσπειρωθεί όλο το ενεργητικό δυναμικό της τάξης μας σε μια δύναμη ικανή να ανατρέψει όλους τους όρους της σκλαβιάς που οδηγεί στη μιζέρια και το θάνατο.

Η σημερινή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους εθνικιστές ΑΝΕΛ, όχι μόνο εγκατέλειψε τους προεκλογικούς της στόχους για τη βελτίωση των όρων ζωής αλλά η συνθηκολόγηση της με τα μνημόνια επιτείνει τους δυσμενείς όρους εργασίας, μετατρέπει τη μόνιμη και σταθερή δουλειά με ελαστικές σχέσεις εργασίας που έχουν οδηγήσει σε αύξηση των πάσης φύσεως ατυχημάτων μέσα στους χώρους δουλειάς ή κατά τη διάρκεια της εργασίας.

Το να σώσουμε τη ζωή μας και να εξασφαλίσουμε ανθρώπινες συνθήκες εργασίας σημαίνει να οργανωθούμε στα σωματεία μας, τις επιτροπές, πρωτοβουλίες και συλλογικότητες και κυρίως σε μια επαναστατική οργάνωση για να ανατρέψουμε τα πάντα, κατακτώντας όλα όσα μας ανήκουν και που καρπώνονται πολύ λίγοι.

To ΕΕΚ συμμετέχει στη διαμαρτυρία για το εργατικό ατύχημα στο καφέ MIKEL, Δημητριάδος & Αντωνοπούλου, Βόλος την Παρασκευή 17/3/17, στις 7μμ.

Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα  ΕΕΚ-Τροτσκιστές
Βόλος 16/03/2017

18 Μαρτίου: Διεθνής Ημέρα Δράσης για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες



Να γκρεμίσουμε τον κόσμο του θανάτου!

Η ζωή και η αλληλεγγύη θα νικήσουν!

Το ΕΕΚ συμμετέχει και καλεί σε συλλαλητήριο κατά του ρατσισμού, του πολέμου, του φασισμού και της φτώχειας το Σάββατο 18 Μαρτίου 2017, πλατεία Ελευθερίας 12μμ, Βόλος


Γνωρίζουμε καλά τους υπεύθυνους των θανάτων προσφύγων στη Μόρια.


Είναι ίδιοι με τους υπεύθυνους για τους θανάτους στη Λαμπεντούζα και το Φαρμακονήσι, στη Μεσόγειο - υγρό τάφο.


Είναι υπαίτιοι για τους θανάτους στον πόλεμο της Συρίας, του Ιράκ και του Αφγανιστάν.

Οι θάνατοι από τις ελλείψεις τους συστήματος υγείας ή τις αυτοκτονίες στην Ελλάδα των Μνημονίων έχουν πάλι τους ίδιους υπευθύνους.


Υπεύθυνες είναι οι κυβερνήσεις της ΕΕ και οι σύμμαχοί τους, μαζί και η κυβέρνηση Τσίπρα στην Eλλάδα. Υπεύθυνες είναι οι κυρίαρχες τάξεις, οι καπιταλιστές που καταστρέφουν ζωές προσπαθώντας να διασώσουν το χρεοκοπημένο τους σύστημα από την κρίση.


Αυτοί οργανώνουν τη ληστεία εις βάρος των λαών του κόσμου και όταν η ληστεία με ειρηνικά μέσα δεν τους αρκεί, στέλνουν τα βομβαρδιστικά του ιμπεριαλιστικού ΝΑΤΟ, της ΕΕ ή των φίλων τους.


Στις ίδιες αίθουσες και διαδρόμους όπου διαπραγματεύονται ποιο νέο μέτρο μπορεί να εξοντώσει πιο αποτελεσματικά την εργατική τάξη και τη νεολαία στη χρεοκοπημένη Ελλάδα, αποφασίζουν και την επανέναρξη/επιτάχυνση των απελάσεων μέσα στο Μάρτιο, αποφασίζουν να στείλουν ανθρώπους να κομματιαστούν απ’ τις βόμβες των πολέμων.


Η δύναμη της αξιοπρέπειας των φτωχοδιάβολων που περνάνε τα Τείχη τρομάζει τους κυρίαρχους. Τρομάζουν μπροστά στην συνάντηση των κατεστραμμένων υπάρξεων από Ανατολή και Δύση, Βορρά και Νότο μέσα στις μητροπόλεις της φτώχειας, της ανεργίας και της αστυνομικής καταστολής. Γι’ αυτό ο φασιστοειδής Τrump θεσπίζει αντιμεταναστευτικά διατάγματα, γι’ αυτό προσπαθούν να ανεβάσουν την ανθρωποφαγική άκρα Δεξιά της Λεπέν και των άλλων φασιστών στην Ευρώπη. Γι’ αυτό φυλακίζουν τους πρόσφυγες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, απομακρυσμένους από τις πόλεις μας ή στέλνουν τους μαχαιροβγάλτες ναζιστές της Χρυσής Αυγής ντυμένους αγανακτισμένους γονείς να τα βάζουν με παιδάκια προσφυγόπουλα.


Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από όλους αυτούς πέρα από περισσότερη δυστυχία. 


Στις 18 Μάρτη ενώνουμε τις φωνές μας με το κίνημα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο. Υψώνουμε τις γροθιές μας μαζί με τους ίδιους τους πρόσφυγες. Διαδηλώνουμε για τα κοινά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, ενάντια στους κοινά υπαίτιους για την δυστυχία, την φτώχεια και τον πόλεμο. 


Οι πρόσφυγες, οι «χωρίς χαρτιά», οι αποκλεισμένοι, οι αναλώσιμοι, είναι το πιο ευάλωτο κομμάτι των εκμεταλλευομένων και καταπιεσμένων μαζών, αναπόσπαστο τμήμα της τάξης μας. Κάθε χτύπημα σε αυτούς προετοιμάζει, και τώρα όπως και στο παρελθόν με τις σκούπες των κυβερνήσεων των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, χτυπήματα ενάντια στο σύνολο των εργαζόμενων, των ανέργων, της νεολαίας.


Ανοίγουμε το δρόμο της κοινής πάλης γιατί μόνο μαζί μπορούμε να κατακτήσουμε την ελευθερία και την αξιοπρέπειά μας. Τα πραγματικά τείχη που μας εμποδίζουν είναι αυτά τα φόβου και τα γκρεμίζουμε κάθε μέρα στα σχολεία και στις γειτονιές μας. Έτσι θα γκρεμίσουμε το τείχος στον Έβρο, θα ξηλώσουμε τη Συμφωνία E.E.-Τουρκίας μαζί με ολόκληρη την Ευρώπη-Φρούριο και θα ανατρέψουμε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και όλες τις καπιταλιστικές κυβερνήσεις της φτώχειας, της καταστολής και του πολέμου.


18 Μαρτίου διαδηλώνουμε να ανατρέψουμε τις αιτίες που γεννάνε την προσφυγιά, για να χτίσουμε έναν κόσμο ειρήνης και ελευθερίας. Η νίκη της προλεταριακής επανάστασης, του σοσιαλισμού, είναι η μόνη λύση σε έναν κόσμο που δεν πάει άλλο.

Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα (ΕΕΚ - Τροτσκιστές)
Οργάνωση Επαναστατικής Νεολαίας (ΟΕΝ) 

Το κείμενο του συντονισμού αντιρατσιστικών/αντιφασιστικών οργανώσεων, συλλογικοτήτων, φοιτητικών συλλόγων, σωματείων :


Ένα χρόνο μετά τη σύναψη της συμφωνίας της ντροπής ΕΕ - Τουρκίας, τα σύνορα παραμένουν κλειστά για τους ανθρώπους που δραπετεύουν από τον πόλεμο και την εξαθλίωση, προκειμένου να σώσουν τη ζωή τους.
Ένα χρόνο μετά, με την Τουρκία του αυταρχισμού και των βασανιστηρίων να θεωρείται «ασφαλής τρίτη χώρα», το άσυλο έχει ουσιαστικά καταργηθεί, ενώ γίνονται μαζικές απελάσεις ανθρώπων που δικαιούνται προστασία.
Ένα χρόνο μετά, τα νησιά του Αιγαίου έχουν μετατραπεί σε «bufferzones», ενδιάμεσες περιοχές μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας, όπου φυλακίζονται οι πρόσφυγες και τα δικαιώματα τίθενται σε αναστολή.
Ένα χρόνο μετά, παρά τις κυβερνητικές εξαγγελίες και τους πακτωλούς χρημάτων που ξοδεύονται μέσω των ΜΚΟ και όχι μόνο, οι συνθήκες «φιλοξενίας» των προσφύγων στα στρατόπεδα όχι απλά παραμένουν προσβλητικές για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και απάνθρωπες, αλλά χειροτερεύουν και τα κέντρα υποδοχής μετατρέπονται σε κέντρα κράτησης.
Ένα χρόνο μετά, η ΕΕ μαζί με την υπόλοιπη «πολιτισμένη Δύση» συνεχίζει αμείωτα τους πολέμους και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και κλιμακώνει τη ρατσιστική και αντιπροσφυγική πολιτική της. Η Ευρώπη Φρούριο συνιστά μια νέα ποιότητα συνολικής αντιδημοκρατικής στροφής στο όνομα της ασφάλειας.
Ένα χρόνο μετά, η ελληνική κυβέρνηση εναρμονίζεται πλήρως με τις πολιτικές της ΕΕ, θεωρεί την προσφυγιά παρανομία, τους πρόσφυγες και τους μετανάστες κατάδικους, υιοθετεί μέτρα αποτροπής, επαναπροωθήσεων, απελάσεων και εγκλεισμού, αναλαμβάνοντας το ρόλο του θεματοφύλακα της συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας.
Ένα χρόνο μετά, η αντιπροσφυγική κυβερνητική πολιτική της «αποτροπής» κλιμακώνεται και στρώνει το έδαφος στη ναζιστική Χρυσή Αυγή, η οποία προσπαθεί να φορέσει το μανδύα των «αγανακτισμένων γονέων» για να οργανώνει εισβολές κατά των προσφυγόπουλων στα σχολεία, αλλά και να επιτίθεται στα νησιά εναντίον των προσφύγων. Οι δολοφόνοι του Π. Φύσσα κυκλοφορούν ελεύθεροι, η δίκη συνεχίζεται για δεύτερο χρόνο, ενώ η αστυνομία δίνει ξανά κάλυψη στις συνάξεις των νεοναζί.
Ένα χρόνο μετά, η διαδικασία μετεγκατάστασης των προσφύγων κινείται με ρυθμούς χελώνας με αποτέλεσμα οι πρόσφυγες είτε να εγκλωβίζονται είτε να πληρώνουν ολόκληρες περιουσίες για να φτάσουν στη χώρα προορισμού τους.
Ένα χρόνο μετά, οι πρόσφυγες παραμένουν κοινωνικά αποκλεισμένοι.
Ένα χρόνο μετά, τα παιδιά των προσφύγων είναι αποκλεισμένα από την εκπαίδευση και υφίστανται ρατσιστικούς διαχωρισμούς.
Ένα χρόνο μετά, ο κοινός αγώνας ντόπιων,  προσφύγων και μεταναστών απέναντι στην φτώχεια και την εξαθλίωση που παράγει η μνημονιακή διαχείριση της κυβέρνησης σε ευθυγράμμιση με τις ευρωπαϊκές πολιτικές, είναι περισσότερο αναγκαίος από ποτέ.
Ένα χρόνο μετά τη συμφωνία της ντροπής ΕΕ - Τουρκίας, μπροστά σε μια χρονιά με απειλές της ακροδεξιάς στην Ευρώπη και κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, κινήματα απ’ όλη την Ευρώπη που δίνουν τη μάχη κατά του ρατσισμού, της ανόδου της ακροδεξιάς, του πολέμου και της άγριας λιτότητας, δίνουν κοινό αγωνιστικό ραντεβού στις 18 Μάρτη 2017, γιατί η πηγή της εκμετάλλευσης είναι κοινή. Σε δεκάδες ευρωπαϊκές πόλεις καλούνται κινητοποιήσεις:
·         Ενάντια στον ρατσισμό και τη στοχοποίηση προσφύγων και μεταναστών.
·         Ενάντια στην ακροδεξιά και τη φασιστική απειλή.
·         Για την κατάργηση της συμφωνίας της ντροπής ΕΕ - Τουρκίας και των επιμέρους αντίστοιχων συμφωνιών.
·         Ενάντια στις αντιπροσφυγικές κυβερνητικές πολιτικές των χωρών της ΕΕ.
·         Ενάντια στη συμφωνία«Δουβλίνο ΙΙΙ».
·         Για να μπει φραγμός στους πολέμους και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.
·         Για να ανοίξουν τα σύνορα σε πολιτικούς και οικονομικούς πρόσφυγες και να σταματήσουν οι απελάσεις.
·         Για να κλείσουν τα στρατόπεδα και να φιλοξενηθούν αξιοπρεπώς οι πρόσφυγες μέσα στον οικιστικό ιστό.
·         Για ίσα δικαιώματα και αξιοπρέπεια για όλες-ους.
·         Για ισότιμη και χωρίς διακρίσεις πρόσβαση των προσφυγόπουλων στην εκπαίδευση.

Αντιρατσιστικές/Αντιφασιστικές Οργανώσεις/Συλλογικότητες/Φοιτητικοί Σύλλογοι/Σωματεία