Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

NA AΠOTPEΨOYME THN YΓEIONOMIKH - ANΘPΩΠIΣTIKH KATAΣTPOΦH


Mια υγειονομική - ανθρωπιστική καταστροφή συντελείται από τους χασάπηδες της μνημονιακής κυβέρνησης και πρωταγωνιστή τον φασίστα τηλεπωλητή που βάλανε για υπουργό υγείας.


 Δημόσια νοσοκομεία διαλύονται, δημόσια ψυχιατρεία κλείνουν χωρίς καμμιά προετοιμασία κι οι ψυχικά ασθενείς πετιούνται στο δρόμο, ο EOΠYY κι η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας διαλύεται με μια μονοκονδυλιά. Xιλιάδες γιατροί και λοιπό υγειονομικό προσωπικό ρίχνονται στην ουρά της ανεργίας των 1,5 εκατομμυρίων ανέργων, ενώ εκατομμύρια ασφαλισμένοι και άλλα 3,5 εκατομμύρια ανασφάλιστοι άνθρωποι μένουν χωρίς δημόσια νοσοκομειακή και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Kινητικότητες, διαθεσιμότητες, απολύσεις,

συγχωνεύσεις και μεταφορές κλινικών, διάλυση των δημόσιων ψυχιατρείων υπό το πρόσχημα, μάλιστα, της κατάργησης του ασύλου, δημιουργούν μια εφιαλτική κατάσταση.

H αντιδραστική συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με τον ανεκδιήγητο Γεωργιάδη σφαγιάζει την δημόσια υγεία μετρώντας τις μνημονιακές δεσμεύσεις και αδιαφορώντας για τις κοινωνικές ανάγκες. Bάζουν στην κλίνη του προκρούστη τη δημόσια υγεία, όπως άλλωστε και την παιδεία, για να ικανοποιήσουν τους όρους της συμφωνίας με την Tρόικα των διεθνών δανειστών: 4.000 απολύσεις άμεσα και 12.500 διαθεσιμότητες μέχρι το τέλος του χρόνου.

Στη στρατηγική της Tροϊκανής κυβέρνησης για εξαπόλυση ενός κοινωνικού ταξικού πολέμου μέχρις εσχάτων ας απαντήσουμε με τον δικό μας ταξικό αγώνα διαρκείας μέχρι εσχάτων. Δεν θα επιτρέψουμε τη διάλυση της δημόσιας υγείας και παιδείας. Δεν θα γίνουμε εμείς, οι γιατροί, νοσηλευτές, υγειονομικό προσωπικό, ούτε τα εκατομμύρια των ανθρώπων του λαού, οι άνεργοι, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και η νεολαία, τροφή στον μολώχ του κέρδους των τραπεζών.

Ο οικονομικός μονόδρομος που επικαλούνται είναι η σωτηρία των τραπεζιτών του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου, με τίμημα την καταστροφή της κοινωνίας. Tην ίδια στιγμή, η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, έχοντας τους δικούς της νόμους, βαθαίνει και ιδιαίτερα αυτή την περίοδο γνωρίζει μια νέα καμπή με το βούλιαγμα στην ύφεση και τον αποπληθωρισμό των ισχυρών της Eυρωπαϊκής Ένωσης και των HΠA.

Kαι ενώ η παγκόσμια στρατιά των ανέργων φθάνει τα 200 εκατομμύρια, και λαοί ολόκληροι, μαζί κι ο ελληνικός λαός, μετατρέπονται σε έθνη αποκλήρων, ο πλούτος του κόσμου συγκεντρώνεται στα χέρια μιας χούφτας καπιταλιστικών παρασίτων που για να διατηρήσουν τα κέρδη και την εξουσία τους δεν διστάζουν να στραγγαλίζουν τις ελευθερίες μας με την μέγγενη του κράτους και τους εφιάλτες του ναζισμού.

Aντί για μια φρίκη χωρίς τέλος να βάλουμε τέλος στις κυβερνήσεις του μεγάλου κεφαλαίου και στο ίδιο το σύστημα που γεννά τη φρίκη.

Η ελπίδα μας δόθηκε για τους απελπισμένους, έλεγε ο Βάλτερ Μπένγιαμιν. Και οι απελπισμένοι, η πλειοψηφία του πληθυσμού είμαστε υποχρεωμένοι σήμερα να δώσουμε τη μάχη για την ζωή μας.

Μόνοι μας; ΟΧΙ.

Όλο το εργατικό κίνημα ενωμένο πρέπει να παλέψει και να ανατρέψει, μέσα από μια γενική πολιτική απεργία διαρκείας, την τροϊκανή κυβέρνηση της δυστυχίας και του θανάτου. Ο ηρωϊκός αγώνας των διοικητικών των Πανεπιστημίων, που συνεχίζεται για 12 εβδομάδες, δείχνει το δρόμο. Eκ πρώτης όψεως οι διοικητικοί δεν φαίνεται να έχουν κάτι κοινό με τους γιατρούς· όμως αυτό που ενώνει όλους τους εργαζόμενους είναι το OXI ΣTIΣ AΠOΛYΣEIΣ, OXI ΣTHN YΓEIONOMIKH KATAΣTPOΦH - NAI ΣTH ZΩH.

Eμπρός για απεργιακό αγώνα διαρκείας.

Όμως, ο αγώνας μας δεν μπορεί να αφεθεί στα χέρια της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας που ούτε θέλει ούτε μπορεί να δώσει τον αγώνα. O αγώνας επιβάλλει την αυτο-οργάνωση των εργαζομένων με τη δημιουργία επιτροπών αγώνα γιατρών όλων των κλάδων, νοσηλευτών κι εργαζομένων στο χώρο της υγείας, μαζί με τους ασθενείς και όλο το εργατικό κίνημα, συντονισμό μέσα από ανεξάρτητα κέντρα αγώνα εργαζομένων. Για να οργανώσουμε γενική πολιτική απεργία διαρκείας για την ανατροπή της κυβέρνησης και την εφαρμογή ενός έκτακτου προγράμματος αντιμετώπισης της καπιταλιστικής χρεοκοπίας με εργατική διέξοδο από την κρίση.

Αν όχι τώρα, πότε; Aν όχι εμείς, ποιοί;

Διαβάστε εδώ την ανακοίνωση από το κεντρικό site του ΕΕΚ 

Aθήνα, 28-11-2013
EPΓATIKO EΠANAΣTATIKO KOMMA

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

ΝΑ ΠΑΥΣΕΙ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗ ΣΤΗ σ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΔΕΛΗΚΑΡΗ!




Η συμπαιγνία δικαστικής εξουσίας - κεφαλαίου έχει βρει τη φόρμουλα για την αντιμετώπιση των εργατικών αγώνων: μηνύσεις, διώξεις, φυλακίσεις, ενάντια σε όποιον κινείται και σε ό,τι ταράζει τα νερά της ψευδεπίγραφης «κοινωνικής ειρήνης». Όπου δεν πίπτει η ράβδος του αστυνομικού οργάνου, με την ανοιχτή καταστολή ταξικών αγώνων (ΕΡΤ, ΜΕΤΡΟ, Χαλυβουργοί κλπ.), πίπτει ο πέλεκυς της δικαιοσύνης, με αποφάσεις επιτάξεων κι επιστρατεύσεων εργαζομένων, με απαγόρευση απεργιών, με διώξεις αγωνιστών κ.ο.κ.



Στη περίπτωση της συντρόφισσας μας Αναστασίας Δεληκάρη, μέλους του Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος, το «έγκλημα» για το οποίο κατηγορείται και σέρνεται εδώ και ενάμιση χρόνο στα δικαστήρια, είναι η αναγραφή του συνθήματος «Τέρμα στα παζάρια των γραφειοκρατών, αγώνας στα χέρια των εργατών», στη μάντρα του εργοστασίου της ΜΕΤΚΑ, στη Νέα Ιωνία του Βόλου. Καθόλου τυχαία, η ημερομηνία που αναγράφτηκε το σύνθημα ήταν ησημαδιακή για όλο τον ελληνικό λαό, 5η Μάη του 2010, ημέρα της μεγαλειώδους πορείας ενάντια στην υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ. Μια περίοδος που, μεταξύ άλλων, το αφεντικό της ΜΕΤΚΑ, Μυτιληναίος, είχε «ανοίξει πόλεμο» ενάντια στους εργάτες του εργοστασίου, απολύοντας τρεις από αυτούς για την συνδικαλιστική τους δράση. Το ΕΕΚ, όπως κι άλλες πολιτικές και εργατικές δυνάμεις της περιοχής, είχαν βρεθεί από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των εργατών, στον μεγαλειώδη αγώνα για την επαναπρόσληψη τους, παλεύοντας όχι απλά ενάντια στις απολύσεις της εργοδοσίας αλλά κι ενάντια στον άθλιο ρόλο της γραφειοκρατικής ηγεσίας του εργοστασιακού σωματείου που γύρισε την πλάτη στους απολυμένους, όπως κι αργότερα όταν οι 3 επαναπροσλήφθηκαν αλλά βρέθηκαν εκδικητικά σε καθεστώς εργασιακής απομόνωσης. Μετά το τέλος του αγώνα και της κατασκήνωσης των εργατών έξω από την πύλη του εργοστασίου, η εργοδοσία εγκατέστησε κάμερες που εποπτεύουν όλη τη περιοχή, κι από τις οποίες υποτίθεται πως «συνελήφθη» η συντρόφισσα. Η Ασφάλεια Βόλου, σαν από καιρό έτοιμη, αξιοποίησε τις εικόνες και έσυρε τη συντρόφισσα στα δικαστήρια.

Η αταλάντευτη ταξική δράση κι η πλατιά κινητοποίηση όλης της εργατικής τάξης της περιοχής, είναι που διώκεται στο πρόσωπο της σ. Αναστασίας. Είναι η μαχητική ταξική αλληλεγγύη στους εργάτες της ΜΕΤΚΑ, που ενοχλεί τους Μυτιληναίους και το κράτος, κι όχι το λέρωμα κάποιου μαντρότοιχου! Αυτή είναι και η έμμεση αναγνώριση της από την δική τους πλευρά, σαν απαραίτητος όρος για την δική μας νίκη, στους ιστορικούς αγώνες που έρχονται!
Είναι η μαχητική ταξική αλληλεγγύη που θα αθωώσει και τη συντρόφισσα Αναστασία Δεληκάρη!


ΑΜΕΣΗ ΑΘΩΩΣΗ ΚΑΙ ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ!

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ ΣΤΙΣ 13 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2013

Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ του ΕΕΚ



Το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα (ΕΕΚ-Τροτσκιστές) στηρίζει την εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί τη Κυριακή 24/11/2013 στις 11:00 στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και συγκεκριμένα στην αίθουσα Κορδάτος για το «Καραβάνι αλληλεγγύης και ενημέρωσης κατά της εξόρυξης χρυσού στη Χαλκιδική», καθώς και τη συνέντευξη τύπου που θα δοθεί τη Πέμπτη 22/11/2013.



ΟΧΙ ΣΤΟ ΧΡΥΣΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΩΝ ΚΑΠΙΤΑ-ΛΗΣΤΩΝ

Ενώ όλα γκρεμίζονται -δουλειά, παιδεία, υγεία- οι χρυσοθήρες της EL-DORADO μαζί με το «υγιές» ελληνικό κεφάλαιο και τ΄αγαπημένα παιδιά των κυβερνήσεων τους έχουν επιβάλλει το κράτος σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης στην περιοχή των μεταλλείων της Χαλκιδικής εφαρμόζοντας το «νόμο και τη τάξη» του DNA για όσους αντιστέκονται στη κοινωνική καταστροφή.
Η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, έχοντας εγκαταλείψει κάθε πρόσχημα της ατικής δημοκρατίας, αποκαλύπτει ότι η αστική δημοκρατία την εποχή της παγκόσμιας κρίσης είναι αποκάλυψη της δικτατορίας του κεφαλαίου.

Οι χρυσοθήρες συσσωρεύουν την εμπειρία της καταστολής των κατοίκων για να την αξιοποιήσουν εναντίον ολόκληρης της εργατικής τάξης.
Ο χρυσός τους έχει αποδειχτεί άνθρακας μπροστά στο πείσμα και το αγωνιστικό φρόνημα των κατοίκων της Χαλκιδικής και όσων αντιλαμβάνονται ότι ο αγώνας δεν γίνεται ούτε για το περιβάλλον γενικά, ούτε για την αστική δημοκρατία που μας χρεοκόπησε αλλά για τους ίδιους τους όρους αναπαραγωγής της ανθρώπινης ύπαρξης που διαστρέφεται και καταστρέφεται από μια χούφτα ληστές.
Για όλους εμάς, θησαυρός είναι οι αγώνες μας ενάντια σε όσους θέλουνε να μας καταντήσουνε σε υπάρξεις χωρίς όρους ύπαρξης, μοναδική μας ελπίδα είναι να τολμήσουμε να φανταστούμε τη ζωή μας έξω από τα όρια του υπάρχοντος.
Μπροστά στη γενικευμένη εξαθλίωση της ζωής μας, του σώματός μας –της φύσης- στεκόμαστε στο πλευρό των αγωνιζόμενων κατοίκων της Χαλκιδικής και τους καλούμε να ενώσουμε τους αγώνες μας ενάντια στο κοινό εχθρό.


ΕΕΚ
ΚΟ Θεσσαλίας
Βόλος 20/11/2013





ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ του ΕΕΚ



Με ανακοίνωση της (19/11) η  Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Μαγνησίας, συνδέει, προκλητικά κι αυθαίρετα, την επίθεση με μολότωφ στο αστυνομικό τμήμα Βόλου τα ξημερώματα της 18/11 με την πορεία της 17ης Νοέμβρη για τα 40 χρόνια από τη γενική εξέγερση του Πολυτεχνείου. 
Και όχι μόνο αυτό: 
Αναβιώνει την απόδοση της συλλογικής ευθύνης για το συγκεκριμένο περιστατικό σε όλους τους διαδηλωτές εξαιτίας των πολιτικών τους συνθημάτων αλλά και γιατί κατέληξαν την πορεία στην πλατεία Πανεπιστημίου αντί του πανεπιστημίου Παπαστράτου.


Αποδίδει στους διαδηλωτές έναν ανύπαρκτο πολιτικό σκοπό, της παρεμπόδισης ολοκλήρωσης της πορείας του ΠΑΜΕ. Η σχετική ανακοίνωση παραλείπει το γεγονός ότι η διασταύρωση Ιωλκού & Δημητριάδος ήταν αποκλεισμένη από διμοιρίες των ΜΑΤ και δεκάδες άνδρες της ασφάλειας. Αλλά αυτό είναι μια μικρή…λεπτομέρεια. 
Προωθεί τη θεωρία των δύο άκρων, τηρώντας ευλαβικά τις οδηγίες του ακροδεξιού υπουργού Δημόσιας Τάξης Δένδια για να εμφανίσει την κρατική καταστολή ως το μοναδικό εγγυητή της ασφάλειας στην μαζική ανασφάλεια της καπιταλιστικής κρίσης.
Δεν εκπλησσόμαστε.
Καθήκον της αστυνομίας είναι να προστατεύσει την έννομη τάξη του αστικού κράτους και τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Να υποδαυλίζει τις διαφορές μέσα στο εργατικό κίνημα ως τα όρια του διχασμού. Να υπερασπίζεται τις κυβερνήσεις που την πληρώνουν κι εφαρμόζουν τα μνημόνια που σπέρνουν την κοινωνική καταστροφή. Να εμφανίζεται ο προστάτης των αδυνάτων και να φυλάει όσους έχουν γεμάτη κοιλιά.
Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι κάτοικοι από τη Κερατέα ως τη Χαλκιδική, οι αγρότες, οι απεργοί σε κάθε κλάδο και η νέα γενιά μετά το 2008. 
Όσο κι αν προσπαθούνε να στοχοποιήσουν και να κατηγορήσουν αγωνιστές του εργατικού - λαϊκού κινήματος και αντιφασίστες, όσο κι αν κατηγορούν αυθαιρέτως όσους βρίσκονται στους δρόμους για την κατάργηση της κοινωνίας εκμετάλλευσης και τη δημιουργία μιας άλλης, πλήρως απελευθερωμένης από κάθε καταπίεση, φτώχια κι εξαθλίωση, ο καθένας πια καταλαβαίνει ότι η διαρκής αύξηση της μάζας των απελπισμένων και μιας ζωής χωρίς μέλλον, δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας για το ποιος ευθύνεται για οτιδήποτε συμβαίνει γύρω μας. 

Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα (ΕΕΚ – Τροτσκιστές)
Βόλος 21/11/2013

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΕΕΚ (ΠΡΩΗΝ ΕΔΕ): 50 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ 4Η ΔΙΕΘΝΗ

Τετάρτη 27/11 18:30 στην ΕΣΗΕΑ, Ακαδημίας 20, Αθήνα



Tο τροτσκιστικό κίνημα στους ταξικούς αγώνες : Iουλιανά – η αντίσταση στη δικτατορία – η εξέγερση του Πολυτεχνείου – το εργατικό κίνημα της Mεταπολίτευσης – η πάλη για την ανατροπή της Δεξιάς – ενάντια στο ΠAΣOK – πορείες ενάντια στην ανεργία - η πάλη για την πολιτική ανεξαρτησία της εργατικής τάξης – η εξέγερση του 2008 – ενάντια στην καπιταλιστική χρεοκοπία για την ανατροπή των μνημονιακών κυβερνήσεων - η αντιφασιστική πάλη.




Στο δρόμο του διεθνισμού: με το προλεταριάτο της Eυρώπης – ενάντια στη σταλινική γραφειοκρατία στην EΣΣΔ – στο πλευρά του Παλαιστινιακού λαού και των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων – οι ευρωπορείες – η διεθνείς πορείες ενάντια στην καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση - για την επαναστατική Διεθνή των εργατών, για την Tέταρτη Διεθνή – για την συνέχιση της ανολοκλήρωτης Oκτωβριανής επανάστασης, για την παγκόσμια επανάσταση και τον ελευθεριακό κομμουνισμό.



Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΔΕΝ ΠΕΘΑΝΕ ΑΚΟΜΑ







Αντίθετα, είναι ακόμη ζωντανό!


Είναι εδώ, σε κάθε αγώνα και κάθε στιγμή της πάλης για κοινωνική απελευθέρωση. Η 17η Νοεμβρη δεν είναι απλά μέρα ανάμνησης, μια επετειακή μέρα. Ουσιαστικά πρόκειται για μια ολοζώντανη μάχη ενάντια στη λήθη. Είναι ένας αγώνας μεταξύ όσων καλούνται να συνεχίσουνε τον αγώνα που ξεκίνησε τη δεκαετία του ΄60, το Μάη του ΄68 κι όλο το υπόλοιπο επαναστατικό κύμα  και αυτών που θέλουνε να καθυποτάξουνε τη συνείδηση των λαών. Πρόκειται για την μάχη για την ύπαρξη της ίδιας της Ιστορίας.

Σαράντα χρόνια πριν, τη 17η Νοέμβρη 1973, εκείνο το επαναστατικό κύμα βρήκε την έκφρασή του στην Ελλάδα στην ανάγκη για ανατροπή της χούντας. Σήμερα, 17 Νοέμβρη 2013, δόθηκε πάλι ο αγώνας στους δρόμους και σε διάφορες εκδηλώσεις – συζητήσεις.

Στο Βόλο είχανε διοργανωθεί δυο πορείες. Η μία στη Πλ. Ελευθερίας απαρίθμησε περίπου 1000 άτομα και αποτελούταν, εκτός από το ΕΕΚ, τη Λαϊκή Συνέλευση γειτονιάς Αγίου Νεκταρίου και άλλες αριστερές οργανώσεις και συλλογικότητες, την τοπική ΕΛΜΕ, το Εργατικό Κέντρο Βόλου, το Νομαρχιακό τμήμα της ΑΔΕΔΥ, τους εργαζόμενους της ΕΡΑ Βόλου και  τον α/α χώρο. Μετά από μια αρκετά μεγάλη διαδρομή σε κεντρικούς δρόμους της πόλης κατέληξε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας για κατάθεση στεφάνων. Εκεί διαχωρίστηκε ένα μεγάλο μέρος για να καταλήξει μετά από μια αντίστροφη πορεία στη Πλ. Πανεπιστημίου θέλοντας να δώσει  ένα σαφές μήνυμα ότι η συνδικαλιστική γραφειοκρατία δεν χωρά πουθενά. Ιδιαίτερα στις ημέρες μνήμης μιας πραγματικής εξέγερσης δεν έχουνε χώρο για κατάθεση στεφάνων εκείνοι που σήμερα αντιδρούνε με τουφεκιές ενάντια στη καταστροφή ενός ολόκληρου λαού.

Πρέπει να αναφέρουμε πως οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ που συγκεντρώθηκαν στη πλ.Πανεπιστημίου κατάφεραν, για άλλη μια φορά, να τραβήξουν σαφή διαχωριστική γραμμή από όλο το υπόλοιπο εργατικό και λαϊκό κίνημα. Συγκεκριμένα η δεύτερη συγκέντρωση απέκτησε μια δυναμική περίπου 200 ατόμων στη πλατεία που κατέληξε σε μια πορεία που τερματίστηκε άδοξα στο τέρμα της οδού Ιωλκού χωρίς να καταφέρει να προσεγγίσει το σημείο από όπου ξεκίνησε λόγω των αποδοκιμασιών για την εντονότατη παρουσία αστυνομικών δυνάμεων στη πρώτη πορεία. 
                                                                                                                                                   ΕΕΚ
ΚΟ Θεσσαλίας
17/11/2013

Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2013

Μιλάμε για το Πολυτεχνείο κοιτάζοντας τα δικά μας πεδία μάχης

Με τίτλο «Πολυτεχνείο 1973: το ανολοκλήρωτο όραμα» πραγματοποιείται εκδήλωση το Σάββατο 16 Νοεμβρίου στο στέκι «Paratod@s», Φαρμακίδου 4, στη Λάρισα.Την εκδήλωση διοργανώνει η ομάδα για τον ελευθεριακό κομμουνισμό και την αταξική κοινωνία.


τέσσερις δεκαετίες μετά την Εξέγερση του Πολυτεχνείου, τα μηνύματα του Νοέμβρη επανέρχονται ίσως πιο επίκαιρα από ποτέ.
Το Πολυτεχνείο αποκτά πολλαπλό νόημα σε περιόδους πολιτικoκοινωνικής πόλωσης καπιταλιστικής χρεωκοπίας και αγωνιστικών αναζητήσεων, όπως η σημερινή. Με αφορμή τα σαράντα χρόνια από τον Νοέμβρη, ανοίγουμε διάλογο με τον Δημοσιογράφο Γιάννη Αγγέλη για τα πώς και τα τι της εξέγερσης .
Ο Νοέμβρης δεν ήταν ένα απομονωμένο γεγονός και δεν μπορεί να γίνει κατανοητός παρά μόνο μέσα στο διεθνές πλαίσιο των  μεγάλων αγώνων της εποχής του 1960-1970 (πετρελαικη κριση,Bretton woods, χιλη, ταϊλάνδη).
Η συζήτηση δεν αποτελεί μονάχα προσπάθεια για μια ιστορική αποτίμηση και αξιολόγηση των γεγονότων. Είναι κυρίως ευκαιρία άμεσης επαφής με μια σπάνια εξεγερσιακή στιγμή, η οποία προσφέρει πολύτιμα διδάγματα και εμπνεύσεις για τα κινήματα σήμερα.
Μιλάμε για το Πολυτεχνείο κοιτάζοντας τα δικά μας πεδία μάχης !


Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013

40 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ // ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ!




Η ΦΛΟΓΑ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΦΩΤΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ
ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ!

40 χρόνια μετά την εξέγερση του Νοέμβρη του '73 η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου απειλεί πως θα εισβάλουν τα ΜΑΤ στο Πολυτεχνείο σε περίπτωση που οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ εκπέμψουν μέσα από το ιστορικό κτίριο της οδού Πατησίων. Η κυβέρνηση δεν πάσχει από ιστορική αμνησία, γνωρίζει πολύ καλά ποιον απειλεί. Απειλεί όχι μόνο τους εργαζόμενους της ΕΡΤ, αλλά το ανίκητο δυναμικό κοινωνικής αντίστασης των εργατικών και λαϊκών μαζών - το ίδιο το πνεύμα του Πολυτεχνείου.
Το Νοέμβρη του 1973 η κατάληψη του Πολυτεχνείου έγινε το κέντρο αγώνα της εξέγερσης για την ανατροπή της αμερικανοκίνητης δικτατορίας του Παπαδόπουλου, κέντρο αγώνα που πυροδότησε ο αγώνας των φοιτητών για να αγκαλιαστεί από ολόκληρο το λαό και την εργατική τάξη στην πάλη για την ανατροπή της Χούντας. Ο ηρωισμός των αγωνιστών του Πολυτεχνείου, των χιλιάδων ανώνυμων μαζών που έγραψαν τη δική τους εποποιία τις μέρες και τις νύχτες της εξέγερσης, δεν έσπασε μόνο το “γύψο” που φόρεσε στο λαό ο Παπαδόπουλος και οι πραξικοπηματίες συνταγματάρχες ανατρέποντας τη Χούντα, ολόκληρο το μετεμφυλιακό καθεστώς τρομοκρατίας της αριστεράς και του κινήματος τσακίστηκε στην οδό Πατησίων εκείνες τις μέρες. Ο στρατός και το Παλάτι ως δύο κρίσιμοι πυλώνες της αστικής εξουσίας δεν μπόρεσαν ποτέ να ανακάμψουν και να βρεθούν στο προσκήνιο της πολιτικής ζωής έκτοτε.
Το βαθύ κράτος ποτέ δεν εξαφανίστηκε, συνέχισε να δουλεύει στα σκοτεινά όπως μας δείχνουν οι πρόσφατες αποκαλύψεις για τη στενή σύνδεση του κρατικού μηχανισμού με τη ναζιστική Χρυσή Αυγή. Τα ίδια ιδεολογικά υλικά του ακροδεξιού παρελθόντος είναι ζωντανά ανάμεσα στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Οι Βορίδηδες, οι Μπουμπούκοι-Γεωργιάδηδες, οι Κρανιδιώτηδες και οι Λαζαρίδηδες αποτελούν εκείνον τον αντιδραστικό ιδεολογικό εσμό των αρνητών του Ολοκαυτώματος μαζί και των νεκρών του Πολυτεχνείου που αποτελεί αναπόσπαστο συμπλήρωμα της εκστρατείας συκοφάντησης των αγώνων της μεταπολίτευσης από τους “φιλελεύθερους διανοητές”, τους έμμισθους κονδυλοφόρους της αστικής τάξης.

Το Πολυτεχνείο ζει!
Κανείς δε συκοφαντεί μνημεία και νεκρά σύμβολα, δεν τα φοβάται. Η αγωνία της ντόπιας αστικής τάξης να τελειώνει με το πνεύμα της αντίστασης που γέννησε το Πολυτεχνείο θυμίζει την αντίστοιχη αγωνία του πρώην προέδρου της Γαλλίας, Νικολά Σαρκοζί, “να τελειώνουμε με το Μάη του '68”-κεντρικό σημείο της προεκλογικής του καμπανιάς στα 40χρονά τότε του Μάη. Η κυρίαρχη τάξη και η πολιτική της ελίτ κατανοεί πως το πολιτικό σύστημα αστικής εξουσίας που ενσωμάτωσε την επαναστατική ορμή και την κοινωνική ριζοσπαστικοποίηση του “διεθνούς Μάη του '68” (ανατροπή της Χούντας στην Ελλάδα, Επανάσταση των Γαριφάλων στην Πορτογαλία, θερμό ιταλικό φθινόπωρο, αντιπολεμικό κίνημα στις ΗΠΑ, Κορντομπάσο στην Αργεντινή, Άνοιξη της Πράγας)  έχει καταρρεύσει εξαιτίας της αδυναμίας του να διαχειριστεί την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση και τις συνέπειες της.
Μετά το ξέσπασμα της κρίσης στις ΗΠΑ το καλοκαίρι του 2007, όλα τα καπιταλιστικά μέσα αντιμετώπισης της κρίσης όχι μόνο δεν έχουν δώσει κάποιο διέξοδο στο σύστημα, αντίθετα δημιουργούν νέες αντιφάσεις καθώς μετατρέπονται τα ίδια σε εμπόδια. Οι ωκεανοί κεφαλαίων που δόθηκαν για τη διάσωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος διεθνώς, όχι μόνο δεν αναχαίτισαν τη Μεγάλη Ύφεση, αλλά οδήγησαν σε νέες τρισχειρότερες φούσκες. Η ανακοίνωση της παύσης της πολιτικής της μαζικής εκτύπωσης δολαρίων από μεριάς του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και η απειλή χρεοστασίου στις ΗΠΑ, αποτελεί το πιο φανερό σημάδι παραδοχής της καπιταλιστικής αποτυχίας.
Οι ανεξέλεγκτες εκρηκτικές συνέπειες της παγκόσμιας κρίσης επιδρούν με τη μορφή σοκ στις συνειδήσεις εκατομμυρίων, σε κάθε κοινωνική τάξη, σε εκπροσώπους και υποστηρικτές οποιασδήποτε πολιτικής θέσης ή απόχρωσης. Η κρίση και οι κοινωνικές και πολιτικές της συνέπειες ορίζουν την ημερήσια διάταξη, πολύ λιγότερο από τους όποιους σχεδιασμούς της άρχουσας τάξης ή της Τρόικας των ΕΕ/ΕΚΤ/ΔΝΤ.
Μια κυβέρνηση φτιαγμένη από τα συντρίμμια των δύο μεγάλων κομμάτων αστικής εξουσίας της μεταπολίτευσης κηρύσσει μια διαρκή “κατάσταση έκτακτης ανάγκης” ενάντια στους καταπιεσμένους και εκμεταλλευμένους, ενάντια σε ένα λαό που έχει μετατραπεί σε έθνος αποκλήρων στο όνομα της “σωτηρίας της πατρίδας”.
Οι κυβερνητικές υποσχέσεις για ένα “εθνικό σχέδιο ανάπτυξης” για τη διόρθωση των αδικιών και η επιστροφή σε μια κατάσταση -πιο φτωχής- κοινωνικοοικονομικής σταθερότητας αποτελούν χοντροκομμένα ψέματα. Ασύστολα ψεύδη είναι και η δήθεν σκληρή διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με την Τρόικα εν όψει νέων μέτρων. Η αμφίβολη αναιμική ανάκαμψη ορισμένων δημοσιονομικών μεγεθών στηρίζεται σε πήλινα πόδια και δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το κενό χρηματοδότησης ενός μη βιώσιμου χρέους χωρίς νέα τρισχειρότερα μέτρα. Κανένα πρωτογενές πλεόνασμα δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς να πατήσει επάνω στα κόκαλα της εργατικής τάξης και της νεολαίας, χωρίς να μετατραπεί ολόκληρη η χώρα σε Ειδική Οικονομική Ζώνη, σε ένα απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Η μόνη απάντηση της κυβέρνησης και ολόκληρου του πολιτικού συστήματος σε κάθε κοινωνική διεκδίκηση δεν είναι παρά μια νέα γερή δόση απελπισίας και αδιεξόδου, ένα νέο πακέτο κοινωνικής καταστροφής για να φορτωθεί η χρεοκοπία του ελληνικού καπιταλισμού στους “από κάτω”.
Η σύγκρουση με τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης για τις δεκαετίες που ακολούθησαν την ανατροπή του Πολυτεχνείου θα κριθεί με όρους μάχης τάξης ενάντια σε τάξη. Η προδοτική στάση των συνδικαλιστικών γραφειοκρατιών των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ μαζί και η συμφιλιωτική στάση της καθεστωτικής αριστεράς δεν αμβλύνει τις ταξικές αντιθέσεις, ούτε σβήνει τις εμπειρίες και τις παραδόσεις αγώνων. Όλα αυτά γίνονται απλώς ανεξέλεγκτα των παλιών γραφειοκρατιών που τις ενσωμάτωσαν στο παρελθόν.
Νέοι κίνδυνοι και νέες μεγάλες προκλήσεις βρίσκονται μπροστά στο δρόμο του επαναστατικού κινήματος της εργατικής τάξης, το οποίο μπορεί να είναι επαναστατικό όσο κόβει κάθε γέφυρα συμφιλίωσης με τον αντίπαλο -παλιά ή νέα. Οι εμπειρίες των μεγάλων Γενικών Απεργιών των τελευταίων χρόνων, των μαχητικών κλαδικών αγώνων διαρκείας, των μορφών αυτοοργάνωσης που ξεπήδησαν σε γειτονιές, της αντιφασιστικής πάλης πρέπει να γίνουν μαθήματα για το επόμενο βήμα σε μάχες που θα δοθούν στην πρώτη γραμμή για την αντιμετώπιση της νέας καταστροφής με την οποία απειλείται η εργατική τάξη και η νεολαία.
Ο συνδυασμός παλιών και νέων μορφών συνδικαλιστικής και πολιτικής οργάνωσης των καταπιεσμένων πρέπει να συνδυαστούν σε ανεξάρτητα κέντρα αγώνα σε κάθε αγώνα κόντρα στο κράτος και τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, σε αμεσοδημοκρατική βάση. Ο συντονισμός τους είναι ο αναγκαίος όρος για την οργάνωση μιας Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας που θα ανατρέψει την κυβέρνηση και την Τρόικα ανοίγοντας το δρόμο για το τσάκισμα του καπιταλιστικού κράτους και την ανατροπή του συστήματος που γεννά ανεργία, μιζέρια, κοινωνικό αποκλεισμό και φασίστες.
Η κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη επικεφαλής όλων των καταπιεσμένων και εκμεταλλευμένων μαζών είναι ο μόνος δρόμος να δικαιώσουμε το αίμα των νεκρών εκείνου του Νοέμβρη. Το ζήτημα της πολιτικής εξουσίας έχει τεθεί ξανά στους δρόμους και τα οδοφράγματα της λαϊκής εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008, έχουν φωτιστεί οι όροι της ανάπτυξης μιας προεπαναστατικής κατάστασης. Η μόνη απάντηση στην κυβερνητική “κατάσταση έκτακτης ανάγκης” είναι η κήρυξη πραγματικής κατάστασης έκτακτης ανάγκης από το “έθνος των αποκλήρων” για μια επαναστατική σοσιαλιστική διέξοδο από την κρίση στην Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο.
Ένα μεταβατικό πρόγραμμα, ένα επαναστατικό σχέδιο δράσης και ο στόχος της εργατικής εξουσίας είναι απαραίτητα εργαλεία για να απαλλαγούμε από αυτό το σύστημα. Κάθε βήμα μέσα σε αυτή τη ρευστή πολιτική κατάσταση απαιτεί την πιο συνειδητή θεωρητική και πρακτική προετοιμασίας της εργατικής τάξης βασισμένη στη θεωρία της Διαρκούς Επανάστασης, στην επαναστατική παράδοση που παλεύει να ολοκληρώσει το έργο του κόκκινου Οκτώβρη του 1917. Η ανάπτυξη και η εκπαίδευση μέσα στο μαζικό εργατικό λαϊκό κίνημα μιας πρωτοπορίας συσπειρωμένης σε επαναστατικά κόμματα νέου τύπου και μια επαναστατική Διεθνή του 21ου αιώνα -την Τετάρτη Διεθνή- είναι αναπόσπαστος όρος για την οργάνωση της νίκης της επανάστασης, που θα ζήσουμε!

17/11/2013 στις 17:00 στη Πλ.Ελευθερίας, Βόλος

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ

προγραμματισμένες εκδηλώσεις του ΕΕΚ και της ΟΕΝ


ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ ΝΕΟΛΑΙΑΣ
ΑΘΗΝΑ, 14-15 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2013
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ & ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ
Διοργάνωση: Οργάνωσης Επαναστατικής Νεολαίας

50 ΧΡΟΝΙΑ ΕΔΕ/ΕΕΚ
ΠΑΝΤΕΙΟΣ
TETAΡΤΗ 27 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013, 6.30μμ
Διοργάνωση: ΕΕΚ-Τροτσκιστές


Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην ΕΡΑ Βόλου






ΚΑΛΕΣΜΑ


 Το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα
καλεί σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην ΕΡΑ Βόλου
(παραλία. Αγ. Κωνσταντίνου),
σήμερα στις 7/11/2013, στις 5μμ,
στηρίζοντας το αυτονόητο δικαίωμα των εργαζομένων της ΕΡΤ για δουλειά ενάντια στη κυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου,
μια κυβέρνηση κοινωνικής καταστροφής σε αγαστή συνεργασία με τα τροϊκανά αφεντικά της ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ που βρίσκονται στη χώρα
ζητώντας το κεφάλι της εργατικής τάξης στο πινάκιο του καπιταλιστικού χρέους.


Κάτω η κυβέρνηση των καπιτα-ληστών, εμπρός για την εξουσία των εργατών.


Όλοι/ες στην ΕΡΑ Βόλου!



 
7/11/2013

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΕΕΚ) // Κ.Ο. ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2013

Ο αγώνας των εργατών για να νικήσει, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία πρέπει να σβήσει!




     Στη σχετικά πρόσφατη απεργία της 17 Ιούλη γράφαμε ότι αν ζήσει η γραφειοκρατία θα ζήσει κι η κυβέρνηση των μνημονίων. 
 

     Η προσπάθεια, στη σημερινή γενική απεργία της 6ης Νοέμβρη, των γραφειοκρατών συνδικαλιστών να μαζέψουνε το λιγοστό κόσμο που απέργησε σε μια απομονωμένη 24ωρη απεργία, χωρίς συνέχεια και στόχους, απέτυχε. Η απεργία σημείωσε…ιστορικά χαμηλά σε όλους τους κλάδους και χώρους δουλειάς, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Η αποκλειστική ευθύνη βαρύνει αυτούς, συμπεριλαμβανομένου και του ΠΑΜΕ το οποίο αρχικά είχε προτείνει επίσης μια 24ωρη απεργία τον Οκτώβρη για να δεχτεί μια άλλη 24ωρη τουφεκιά της γραφειοκρατίας στις 6/11.
    Το Εργατικό Κέντρο Βόλου και το Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ προσπαθήσανε να συγχρονιστούνε με τις εντολές για εθνική ενότητα και «κοινή πάλη» όλων των Ελλήνων αλλά εντέλει ξεκαθαρίστηκε πως η ταξική ενότητα δεν είναι εύκολη υπόθεση για να την τραβολογάει κανείς όπου θέλει. Τμήμα της αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) που διακαώς επιθυμεί την ενότητα με τους γραφειοκράτες ή θεωρεί ότι δια της πλαγίας οδού (Αντι-ιμπεριαλιστική Συμμαχία) θα διεμβολίσει τη γραφειοκρατία, πορεύτηκε μαζί τους, συμπεριλαμβανομένου και του εθνικιστικού ΕΠΑΜ.
   Τελικά, στο Βόλο πραγματοποιήθηκαν συγκεντρώσεις σε δυο πλατείες. Στη πλατεία Πανεπιστημίου βρέθηκαν τα μέλη του ΠΑΜΕ.  Στη πλατεία Ελευθερίας ήτανε προγραμματισμένη η συγκέντρωση των ξεπουλημένων εργατοπατέρων και συγχρόνως η ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση που συζητήθηκε από τη πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών στη Μαγνησία και προτάθηκε σε άλλες συλλογικότητες αλλά και ανένταχτους αριστερούς και κοινωνικούς αγωνιστές με το σύνθημα «μια πορεία χωρίς γραφειοκρατία».
    Στη συγκέντρωση των γραφειοκρατών για άλλη μια φορά ακούστηκαν τα γνωστά κούφια λόγια για «λαϊκές αντιδράσεις ενάντια στη πολιτική της κυβέρνησης» από τη γνωστή κλίκα ΕΚΒ – ΓΣΕΕ  -ΑΔΕΔΥ που πραγματικά φάνηκε εντελώς γραφική.
    Η ανεξάρτητη ταξική πορεία ξεκίνησε αρχικά μαζί με τη πορεία της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας με ένα προαποφασισμένο σχέδιο.
    Αν και οι δυο πορείες ξεκίνησαν ταυτόχρονα, διαχωρίστηκα στη διασταύρωση Ιωλκού και Δημητριάδος και η ταξική πορεία προχώρησε προς την εφορία του Βόλου με σύνθημα «ταξική πορεία προς την εφορία». Έτσι δόθηκε το στίγμα ότι η σημερινή μέρα ψήφισης του προϋπολογισμού δεν είναι ευκαιρία για μια ακόμη θεσμική απεργία αλλά μια ακόμη ευκαιρία να οργανωθεί η Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας.
    Ο αποκλεισμός της εφορίας διήρκεσε για περίπου δυο ώρες, μοιράστηκαν κείμενα σε όσους εργαζόμενους υπήρχανε στο χώρο ενώ σύσσωμοι οι εκπρόσωποι των οργανώσεων και των συλλογικοτήτων διαμηνύσανε στο διευθυντή της ΔΟΥ πως οποιαδήποτε προσπάθεια για κατάσχεση πρώτης κατοικίας ή τραπεζικού λογαριασμού, για χρέη προς την τρόικα, θα βρούνε ολόκληρο το εργατικό κίνημα απέναντί τους.
   Φανερή ήτανε η ανησυχία κάποιων για τις εξελίξεις και τη θετική έκβαση του σχεδίου της ανεξάρτητης πορείας καθώς μια ώρα νωρίτερα είχαν τηλεφωνήσει ότι έχει τοποθετηθεί βόμβα στην εφορία και ότι το κτίριο πρέπει να  εκκενωθεί.
    Όμως αυτό που πραγματικά φανέρωσε την αδυναμία τόσο του Εργατικού Κέντρου όσο και της ΑΔΕΔΥ να εκπονήσουνε ένα σοβαρό σχέδιο για τη σημερινή απεργία ήτανε το γεγονός ότι τελικά αφού πραγματοποίησαν τη συνηθισμένη πορεία κηδεία, αναγκάστηκαν να έρθουν στην κατάληψη της εφορίας.
    Αυτό συγχρόνως δείχνει ότι η ανάγκη για ενιαίο μέτωπο είναι πιο έκδηλη από ποτέ και ότι οι όροι πραγματοποίησης του είναι υπαρκτοί.
    Το ρήγμα που είχε υπάρξει πέρυσι το Νοέμβρη με αρκετές δυνάμεις της περιοχής, που κατέληξαν μέχρι και σε διαγραφές μελών του ΕΕΚ από φοιτητικά σχήματα, μπορεί να γεφυρωθεί με ένα κοινό σχέδιο μάχης το οποίο έχει προτείνει πολλές φορές το ΕΕΚ. 

    Οι μάχες που έχουμε μπροστά μας είναι πολλές και απαιτούνε τη προσήλωση όλων μας σε ένα και μοναδικό στόχο. Αυτόν της οργάνωσης της Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας.

Τέρμα στα παζάρια των γραφειοκρατών, αγώνας στα χέρια των εργατών !


ΕΕΚ ΚΟ Μαγνησίας
06/11/2013

Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΕΚ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΟ Ν. ΗΡΑΚΛΕΙΟ


Η φονική επίθεση στο Νέο Ηράκλειο την Παρασκευή 1 Νοέμβρη είναι πολιτικά αποπροσανατολιστική κι επικίνδυνη για την ελπιδοφόρα αντιφασιστική δυναμική που έχει αναπτυχθεί μέσα στους κόλπους των εργαζομένων και του λαού μετά την ναζιστική δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα υποστηρίζει ότι η συντριβή της ναζιστικής Χρυσής Αυγής μπορεί να επιτευχθεί με τις μεθόδους και τα όργανα πάλης του ίδιου του εργατικού-λαϊκού κινήματος. Το επαναστατικό κίνημα της διεθνούς εργατικής τάξης διαθέτει τεράστιες δυνάμεις που είναι ικανές να απαλλάξουν την ανθρωπότητα από τον εφιάλτη του ναζισμού και τη φρίκη του χρεοκοπημένου καπιταλισμού. 

Το ΕΕΚ τονίζει ότι στις σημερινές συνθήκες, υπάρχει η επείγουσα ανάγκη ενός Ενιαίου Ταξικού Μετώπου του εργατικού και λαϊκού κινήματος κι ο σχηματισμός από το κίνημα οργάνων εργατικής αυτοάμυνας σε σύνδεση με την πάλη για την ανατροπή της τροϊκανής συγκυβέρνησης και την εργατική εξουσία.

 Σάββατο 2 Νοέμβρη