Τετάρτη 30 Απριλίου 2014

Για τις περιφερειακές εκλογές στη Θεσσαλία



Δεν ευδοκίμησαν οι συνομιλίες για συνεργασία μεταξύ ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΕΕΚ για τις περιφερειακές εκλογές σε επίπεδο Θεσσαλίας ως μέρος των τριπλών εκλογών που διεξάγονται μέσα στο Μάη.

Στις προηγούμενες περιφερειακές εκλογές, ο συνδυασμός ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ-ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ είχε εκλέξει ένα περιφερειακό σύμβουλο.
Το ΕΕΚ είχε αποδεχτεί σχετική πρόσκληση προκειμένου να συζητηθούν οι δυνατότητες εκλογικής συνεργασίας. Οι συνομιλίες διεξήχθησαν σε συντροφικό κλίμα με το ΕΕΚ να εκδηλώνει τη θέση του ότι είναι αναγκαία η κοινή πάλη της αντικαπιταλιστικής κι επαναστατικής αριστεράς την επόμενη περίοδο, συμπεριλαμβανομένων και των εκλογικών αναμετρήσεων.

Οι συζητήσεις μεταξύ των δύο οργανώσεων κατέληξαν σε ένα κείμενο τριών ενοτήτων :
α. το πολιτικό προοίμιο
β. για τον Καλλικράτη και το ρόλο των περιφερειών
γ. το πολιτικό πρόγραμμα του συνδυασμού.

Στο πολιτικό προοίμιο αποτυπώθηκαν οι βασικές διαφορές που εμπόδισαν ένα κοινό βηματισμό σε εκλογικό επίπεδο και που συνοψίζονται στα εξής σημεία:

·         Στο ζήτημα της εργατικής κυβέρνησης και της εργατικής εξουσίας καθώς η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θεώρησε ότι δεν πρέπει να συμπεριληφθεί το συγκεκριμένο αίτημα στο πολιτικό προοίμιο
·         Στο ζήτημα της διάλυσης της ιμπεριαλιστικής Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ενοποίησης της ευρωπαϊκής ηπείρου από τα κάτω σε σοσιαλιστικές βάσεις καθώς η ΑΝΤΑΡΣΥΑ προέβαλλε ως κεντρικό το αίτημα αυτό της ρήξης κι αποδέσμευσης από την ΕΕ και το ευρώ
·         Στο ζήτημα προσθήκης στον τίτλο του ψηφοδελτίου που θα σηματοδοτούσε τη πολιτική μας συνεργασία στις περιφερειακές εκλογές, καθώς ο τίτλος του ψηφοδελτίου παρέπεμπε στον πολιτικό σχηματισμό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Σε αυτό το ζήτημα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν έκανε αποδεκτό το σχετικό μας αίτημα επικαλούμενη τεχνικά και φορολογικά ζητήματα που διέπουν τον τίτλο του υπάρχοντος συνδυασμού.

Όπως είχε εξ αρχής επισημάνει το ΕΕΚ, το ζήτημα της πολιτικής εξουσίας με αυτό της Ευρώπης αλληλλοπλέκονται καθιστώντας απαραίτητη μια επαναστατική και ταυτόχρονα διεθνιστική απάντηση στη καπιταλιστική κρίση, μια πρόταση εξουσίας που να βρίσκεται στον αντίποδα του κυβερνητισμού του ΣΥΡΙΖΑ,  του αριστερού πατριωτισμού της Αριστερής Πλατφόρμας, του PLAN B και διάφορων εθνοπατριωτικών πολιτικών σχηματισμών.

Γι αυτούς τους λόγους το ΕΕΚ ενημέρωσε ότι στη παρούσα φάση δεν είναι εφικτή μια πολιτική συμφωνία που να οδηγεί σε συνεργασία στις επικείμενες περιφερειακές εκλογές αλλά ο δρόμος της κοινής δράσης παραμένει ανοικτός σε όλα τα τοπικά ζητήματα και τους αγώνες της επόμενης περιόδου.

ΕΕΚ Θεσσαλίας


26/04/2014

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2014



ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2014

ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΝΩΘΕΙΤΕ! 


Έξι χρόνια μετά το ξέσπασμα του παγκόσμιου κραχ με την κατάρρευση της Λήμαν Μπράδερς, η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει την καπιταλιστική κρίση να μαίνεται. Όλοι οι ασκοί της κρίσης παραμένουν ανοιχτοί προκαλώντας θύελλες και κοινωνική καταστροφή.
Όμως η αντίσταση, η εξέγερση, η περηφάνια και η αξιοπρέπεια της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων σε όλο τον κόσμο είναι εδώ! Από τη Βοσνία της συντριβής του εθνικισμού και του θρησκευτικού μίσους, μέχρι την Ουκρανία, ζωντανό σύμβολο της αποτυχίας που αποτελεί για τον παγκόσμιο καπιταλισμό η προσπάθεια  ενσωμάτωσης σε αυτόν, των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης μετά τις καταρρεύσεις 1989-91, και από τη Νότια Ευρώπη και την Τουρκία, της αποτυχίας των success story και των πολύμορφων εργατικών αγώνων, μέχρι την Λατινική Αμερική των εξεγέρσεων των κολασμένων, η εργατική τάξη φωνάζει πως δε θέλει να πληρώσει άλλο με αίμα την παρακμή του καπιταλισμού, απονομιμοποιεί κυβερνήσεις και δημιουργεί συνθήκες ανατροπής του αστικού κοινοβουλευτισμού.

Συντονισμένη με αυτό το διεθνή στρόβιλο αγώνων και εξεγέρσεων, τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η εργατική τάξη στην Ελλάδα, ευρύτερα οι εργαζόμενοι και οι καταπιεσμένοι,  επιχείρησαν ή και κατάφεραν να κάνουν στην άκρη τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία τους. Πολιτικοποίησαν πολύ γρήγορα τους αγώνες, στρεφόμενοι συνολικά ενάντια στις κυβερνήσεις της τρόικας και του κεφαλαίου, Για αυτό και η λογική της πάλης για γενική πολιτική απεργία διαρκείας, έβρισκε και βρίσκει όλο και περισσότερο εύφορο έδαφος να ανθίσει, ως άμεση αναγκαιότητα των καιρών μας, ως διαδικασία-τομή στην ίδια την πορεία της επαναστατικής πάλης της ίδιας της εργατικής τάξης. Αυτές τις εμπειρίες της τάξης, τον επαναστατικό χαρακτήρα που έχει η ίδια η εποχή μας, είναι που προσπαθεί να ξεγελάσει η αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό, με τα πλεονάσματα και τις εξόδους στις αγορές. 

Το καπιταλιστικό τέρας τη στιγμή που είναι περισσότερο παρά ποτέ λαβωμένο, γίνεται και πολύ επικίνδυνο. Για αυτό επιστρατεύει από τους υπονόμους της αστικής ιδεολογίας και πολιτικής, το φασιστικό και ναζιστικό δηλητήριο, σε όλη την Ευρώπη, για να ανασχέσει την επιστροφή του επαναστατικού στροβίλου στην ίδια την Ε.Ε., μετά το ξεκίνημα του από την Αθήνα εκείνο το Δεκέμβρη του 2008. Μάταια όμως.

Η Πρωτομαγιά του 2014, δίνει το μήνυμα σε κάθε εργαζόμενο, σε κάθε γωνιά του κόσμου, πως μόνο η εργατική τάξη, μπορεί να σώσει τον εαυτό της και την κοινωνία από την καταστροφή και την ανθρωπιστική κρίση. Πως μπορεί μέσα στην επαναστατική πράξη της να ενοποιεί το παρόν της με το τιμημένο παρελθόν της, με το Σικάγο της πάλης για μια άλλη κοινωνία, όπου ο εργάτης θα μπορεί να σκέφτεται και να δημιουργεί, ενάντια στην αλλοτρίωση της εργασίας, αλλάζοντας τελικά τη διάρκειά και το περιεχόμενό της, με τους εκτελεσμένους της Καισαριανής, που 70 χρόνια μετά ανοίγουν ορίζοντες για την αντιφασιστική πάλη και τη λευτεριά από την εκμετάλλευση.

Η Πρωτομαγιά του 2014, πρέπει να μετατραπεί σε παγκόσμια ημέρα διεθνιστικής αλληλεγγύης στην εξεγερμένη εργατική τάξη της Ανατολικής Ουκρανίας που μάχεται ενάντια στους Ναζί του Κιέβου και στους Αμερικάνους κι Ευρωπαίους Ιμπεριαλιστές. Τον δρόμο της επαναστατικής πάλης πρέπει να ακολουθήσουν όλοι οι προλετάριοι, όπου γης, μακριά από τους δηλητηριώδεις εθνικισμούς, τον Ιμπεριαλισμό, τον φασισμό. Αυτό είναι το μήνυμα της φετινής Πρωτομαγιάς.

 Μόνο η εργατική τάξη ξέρει, μέσα από τη δουλειά της, και γνωρίζοντας τις ανάγκες της, πως μπορεί να υπάρξει μια εργατική επαναστατική κυβέρνηση, στην πάλη για την εργατική εξουσία, που θα αναδιοργανώσει μαζί με τα αδέρφια της διεθνώς, την κοινωνία. Με τη στήριξη από όλα τα λαϊκά στρώματα και τα όργανα αυτοοργάνωσης και πάλης της τάξης, για την επαναστατική ρήξη των δεσμών με την Ε.Ε. Για την ανατροπή της κυβέρνησης, για τη συντριβή των φασιστών και την οργάνωση εργατικών πολιτοφυλακών. Για τη διαγραφή όλου του χρέους, και την απαλλοτρίωση των τραπεζών και όλων των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, χωρίς αποζημίωση, κάτω από εργατικό έλεγχο.

Με μια διεθνιστική κοινή πάλη με όλους τους ευρωπαίους εργαζόμενους, άνεργους, μετανάστες, και όλα τα θύματα της καπιταλιστικής σκλαβιάς, για την οικοδόμηση των Ενωμένων Σοσιαλιστικών Πολιτειών της  Ευρώπης.

Το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα ΕΕΚ - Τροτσκιστές συμμετέχει και καλεί σε ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση και πορεία από τη πλ. Ελευθερίας, Βόλος 10:30,  με κεντρικό σύνθημα


US, NATO, EU, NAZIS: HANDS OFF  THE PEOPLE OF UKRAINE!
Power to the workers Councils!

ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, ΝΑΖΙ: ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ!
ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ!



Τρίτη 8 Απριλίου 2014

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 9 ΑΠΡΙΛΗ - ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΓΣΕΕ ΔΙΑΛΥΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ






Η απεργία στις 9 Απρίλη , είναι απεργία του κόσμου της εργασίας, είναι απεργία οργάνωσης κι εξέγερσης ενάντια στις συμφωνίες υποταγής των εργαζόμενων στους σχεδιασμούς κυβέρνησης, τρόικας και εργοδοτών. Είναι απεργία κοινωνικής και πολιτικής ανυπακοής απέναντι σε ένα βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα που καταργεί κάθε δικαίωμα στην ζωή και στην εργασία. Η μόνη επιλογή για τους εργαζόμενους είναι αυτή του ανεξάρτητου ταξικού αγώνα από κράτος, αφεντικά και συνδικαλιστική γραφειοκρατία.


Η εργοδοτική  συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ, αφού αποδέχθηκε όλα τα μέτρα κοινωνικής εξαθλίωσης της μνημονιακής συγκυβέρνησης, αφού έδωσε ¨γη και ύδωρ” στους εργοδότες υπογράφοντας νέα συλλογική σύμβαση εργασίας ενταφιασμού του μέλλοντος εργαζόμενων και νεολαίας , παραχωρώντας στους εργοδότες εν λευκώ το δικαίωμα διαρκούς και εντεινόμενης εκμετάλλευσης των εργαζόμενων μέχρι το 2020, προκηρύσσει άλλη μια απεργιακή λιτανεία χωρίς πολιτικό πλαίσιο και στόχο. Άλλωστε το δικό τους μέλλον, το μέλλον των έμμισθων συνδικαλιστών είναι εξασφαλισμένο, αφού ως δώρο για την συναίνεση και την υποταγή απέναντι σε κυβέρνηση, Τρόικα και εργοδότες, έλαβαν 4,2 εκ ευρώ ως επιχορήγηση επιμόρφωσης των συνδικαλιστικών στελεχών τους.


Πρόκειται για μια συλλογική σύμβαση εργασίας με ετήσια ισχύ, που συνοπτικά προβλέπει τα εξής :

1. Την συμφωνία μεταξύ εργοδοτών και εκπροσώπων της ΓΣΕΕ για την διατήρηση και επέκταση του μοντέλου των εξευτελιστικών μισθών, και των μεσαιωνικών συνθηκών εργασίας, που έχουν επιβληθεί στο ιδιωτικό τομέα την τελευταία τετραετία μέχρι το 2020.

2. Την επιβεβαίωση του ασύδοτου δικαιώματος των εργοδοτών να συμπιέσουν τον μισθό των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα, στο ύψος του κατώτατου,-580 ευρώ- μέσω της κατάργησης των τριετιών, δηλαδή της προϋπηρεσίας, ως μέτρο καθορισμού του μισθού.

3. Την δημιουργία ενός θεσμικού  πλαισίου, που στοχεύει, στην βαθύτερη και εκτατικότερη εκμετάλλευση των ανέργων, μέσω της κοινωφελούς εργασίας, των vouchers, των προγραμμάτων ενοικίασης εργαζόμενων - ανέργων του ΟΑΕΔ. Είτε με την μορφή του εξαθλιωμένου εργαζόμενου , είτε με την μορφή του εφεδρικού στρατού ανεργίας, θα αποτελεί έρμαιο στους σχεδιασμούς του κεφαλαίου, χωρίς κανένα εργασιακό και δημοκρατικό δικαίωμα.


Την ίδια στιγμή η ΑΔΕΔΥ είναι πλήρως ανίκανη να σηκώσει κεφάλι μπροστά στο νέο πολυνομοσχέδιο που θεσπίζει νέες χιλιάδες απολύσεις και προετοιμάζει ένα δεύτερο κύμα κινητικότητας στον δημόσιο τομέα. Όχι μόνο δεν μπορεί να οργανώσει τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα αλλά αναπαράγει  τα αδιέξοδα των 24ωρων αποτυχημένων απεργιακών κινητοποιήσεων χωρίς σχέδιο και προοπτική. Οι Ομοσπονδίες της αναπαράγουν τη λογική της κλαδικής εξαίρεσης από τις απολύσεις και την κινητικότητα, τη στιγμή που αυτές αφορούν πλέον το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων.


Πρόκειται για ένα σχεδιασμό ωστόσο, που είναι κτισμένος πάνω στα σαθρά θεμέλια της βεβαιότητας ότι ο κόσμος της εργασίας αναντίρρητα και αμαχητί, θα γίνει πιόνι στα παιχνίδια της εργοδοσίας, της κυβέρνησης  και των ξεπουλημένων συνδικαλιστών. Πρόκειται για έναν σχεδιασμό, που οι εμπνευστές του φαντασιώνονται ότι θα μπορέσουν να τον επιβάλλουν ως μονόδρομο για τους εργαζόμενους και για ολόκληρη την κοινωνία.


Ληγμένα τρόφιμα στα ράφια για τους φτωχούς. Αναξιοπρέπεια , φτώχεια και πείνα για τους ανέργους. Στρατόπεδα συγκέντρωσης και φασισμό για τους μετανάστες και για όσους αντιστέκονται στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Αυτά είναι τα μόνα που μπορούν να προσφέρουν, και έχουν το θράσος να τα παρουσιάζουν ως την μόνη επιλογή. Αυτά είναι τα μόνα που μπορεί να προσφέρει ένα σύστημα που στηρίζει την κυριαρχία του στην εκμετάλλευση και στην υποταγή του κόσμου της εργασίας. Και δεν αποτελούν τίποτα λιγότερο παρά το πρόγραμμα του διεθνούς κεφαλαίου για την εργατική τάξη όλης της Ευρώπης.


Απέναντι στον δικό τους μονόδρομο της κοινωνικής δυστυχίας, αντιπαραβάλλουμε τον δρόμο των συλλογικών , ανειρήνευτων αγώνων, ενάντια σε κυβέρνηση, κράτος, αφεντικά και την εργοδοτική συνδικαλιστική γραφειοκρατία, βάζοντας στο κέντρο των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων το δικαίωμα για ζωή με ελευθερία,  δουλειά με αξιοπρέπεια. Για μια κοινωνία όπου όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα στην υγεία, την τροφή, την στέγη θα αποτελούν αυτονόητη κοινωνική πραγματικότητα, και όχι προεκλογικό κυβερνητικό φιλοδώρημα ή χρυσοφόρο επάγγελμα διαφόρων ΜΚΟ που αποκομίζουν πακτωλό χρημάτων κάνοντας εμπόριο με την ανθρώπινη δυστυχία.


Μόνος δρόμος νίκης, είναι αυτός της δημιουργίας Ανεξάρτητων Κέντρων Αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε σωματείο σε κάθε γειτονιά, ως κύτταρα που θα γεννήσουν την Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας, ώστε να απαλλαγούμε οριστικά από τους δυνάστες και τους εκμεταλλευτές της ζωής και της  δουλειάς μας. Για να απαντήσουμε στην υποταγή με χειραφέτηση. Για να αντιτάξουμε απέναντι στο αδιέξοδο σκοτάδι της καπιταλιστικής βαρβαρότητας , τον ανοικτό ορίζοντα της πανανθρώπινης κοινωνικής απελευθέρωσης.


Να οργανώσουμε γενική πολιτική απεργία διαρκείας, μέχρι τη νίκη!
Να πάρουμε οι εργαζόμενοι όλη την εξουσία στα χέρια μας! 




Ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση στις 10:00, πλ.Ελευθερίας - 
μια πορεία χωρίς γραφειοκρατία.

Μετά τη λήξη της πορείας συγκεντρωνόμαστε στο Θόλο
(κτίριο Παπαστράτου) για να συζητήσουμε την επόμενη μέρα του εργατικού κινήματος.

Πέμπτη 3 Απριλίου 2014

ΦΥΛΑΚΕΣ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΩΝ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΔΕΝΔΙΑΣ-ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ


Με νέο νόμο έκτρωμα επιχειρείται, από την ακροδεξιά κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, η σκλήρυνση του καθεστώτος καταστολής και φυλάκισης όσων κατηγορούνται για ‘’ τρομοκρατία’’ και όσων κρίνονται επικίνδυνοι για τη ‘’ δημόσια ασφάλεια της χώρας’’. Βρισκόμαστε σε προεπαναστατική κατάσταση έχοντας στην εξουσία μια απονομιμοποιημένη κυβέρνηση και ένα λαό που δεν μπορεί να την ανεχτεί άλλο. Έτσι η κυβέρνηση, αφού με εντολές της τρόϊκας και χάριν της επιβίωσης ενός καταστροφικού συστήματος δρομολογεί νομοσχέδια που ρίχνουνε ακόμη βαθύτερα το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων αυτής της χώρας, προετοιμάζει και την αντιμετώπιση του επικείμενου επαναστατικού ξεσηκωμού.

Το σχετικό νομοσχέδιο προβλέπει μεταξύ άλλων «δημιουργία Φυλακών Υψίστης Ασφαλείας, τύπου Γ, οπουδήποτε ανά την Ελληνική Επικράτεια, αλλά και δημιουργία αυτοτελών τμημάτων τύπου Γ σε υφιστάμενα σωφρονιστικά καταστήματα, με αποτέλεσμα τη διάχυση αυτού του μοντέλου κράτησης και την επιβολή του σε ολόκληρο το πλέγμα των σωφρονιστικών καταστημάτων, «μια φυλακή, μέσα στη φυλακή»! Οι κρατούμενοι αυτής της κατηγορίας, θα υποστούν «αυστηρότερη» μεταχείριση από εδώ και στο εξής με συνέπειες: την απαγόρευση για τουλάχιστον 10 χρόνια οποιουδήποτε δικαιώματος άδειας, την στέρηση επικοινωνίας με φιλικά, συγγενικά πρόσωπα, την αύξηση της υποχρεωτικής φυλάκισης από τα 16 χρόνια που ισχύει έως σήμερα στα 20 χρόνια, αυξημένα μέτρα αστυνομικής επιτήρησης της φυλάκισής τους, τον σχεδόν αποκλειστικό περιορισμό τους στο κελί και άλλα.  

Επίσης προβλέπει ευεργετική μεταχείριση, μέχρι και αποφυλάκιση σε όσους «ποινικούς κρατούμενους» δώσουν στοιχεία για «υποθέσεις τρομοκρατίας» στις αρχές. Έτσι επιβραβεύεται η ρουφιανιά και η κατάδοση, αλλά βασικός στόχος είναι ο πολιτικός και ηθικός εξανδραποδισμός των κρατούμενων για τον αποτελεσματικότερο έλεγχο όλων των φυλακισμένων.

Ο νόμος Αθανασίου-Δένδια δεν αφορά μόνο σε όσους έχουν καταδικαστεί αλλά και όσους είναι, ή πρόκειται να γίνουν υπόδικοι, κατηγορούμενοι για τρομοκρατία ή  «επικίνδυνοι για τη δημόσια ασφάλεια της χώρας». Όσα έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια, με τις πολύμηνες, νομικά καταχρηστικές προφυλακίσεις αγωνιστών, τις διώξεις και τις φυλακίσεις χωρίς δίκες ή στοιχεία, τις εισβολές στα σπίτια και όλα τα υπόλοιπα φαινόμενα καταστολής μιας αστικής εξουσίας σε αποσύνθεση, θεσμοθετούνται σε αυτό το νομοσχέδιο και ό,τι άλλο το ακολουθήσει.

Η ύπαρξη και η λειτουργία των φυλακών είναι βασικό τμήμα μιας αστικής εξουσίας που ιδιαίτερα μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008,  είναι σε κρίση και κυβερνά με νομοθετικά διατάγματα σε ένα καθεστώς ακήρυκτης έκτακτης ανάγκης. Η επιβολή σε ολόκληρη τη κοινωνία του αγριανθρωπισμού είναι μέτρο έκτακτης ανάγκης του χρεοκοπημένου καπιταλιστικού κρατικού συστήματος και δημιουργεί ολοένα και περισσότερα ερωτήματα για το αν η φυλάκιση ανθρώπων είναι λύση ή αντιτίθεται εντέλει ακόμη και στους στοιχειώδεις όρους ζωής. Πρόσφατο παράδειγμα η δολοφονία ενός υπαρχιφύλακα στις φυλακές Μαλανδρίνου από ένα βαρυποινίτη με την αφορμή του ότι ως φυλακισμένος δεν έζησε απολύτως τίποτε κι έτσι θέλησε να τιμωρήσει το σύστημα με αυτό το τρόπο. Ο θάνατός του μετά από αποδεδειγμένο βασανισμό, ενώ οι αρχές δεν το παραδέχονται, δείχνει το πόσο το σύστημα φυλάκισης απαλλοτριώνει τη συνείδηση των κρατουμένων αλλά και των κρατούντων οδηγώντας σε πλήρη κατάπτωση των ανθρώπινων αξιών.

Το ζήτημα της υπεράσπισης των διωκόμενων για τρομοκρατία αφορά κάθε εργατική οργάνωση και συλλογικότητα της αριστεράς. Αυτή η πρόκληση δεν πρέπει να περάσει. Πρέπει να κινητοποιηθούμε και να την αποτρέψουμε, ανατρέποντας τους οργανωτές της.


Συμμετέχουμε και καλούμε στην πορεία ενάντια στη δημιουργία φυλακών υψίστης ασφαλείας, την Παρασκευή 4 Απριλίου, στην πλατεία του Αγ. Νικολάου, στις 7 μμ


 

Τρίτη 1 Απριλίου 2014

Ο αγώνας του Σινέ Νίκη είναι αγώνας για τη δική μας νίκη





Οι ‘’άρχοντες’’ αυτού του τόπου προσπαθούν πάση θυσία να διατηρήσουν το ετοιμοθάνατο καπιταλιστικό σύστημα στη ζωή χάριν της επιβίωσης μερικών παρασίτων που λυμαίνονται το παγκόσμιο πλούτο. Ολόκληροι λαοί σπρώχνονται ολοένα και περισσότερο σε μια ατελείωτη λιτότητα που απειλεί να οδηγήσει την ανθρωπότητα δύο αιώνες πίσω. Μετά από 6 χρόνια παρουσίας στο Ιστορικό προσκήνιο της μέχρι τώρα πιο βαθιάς και επικίνδυνης κρίσης του παγκόσμιου κεφαλαίου και ενώ δε φαίνεται καμιά ελπίδα ανάκαμψης μιας χρηματοπιστωτικής δικτατορίας που βρίσκεται σε κώμα, μία και μοναδική βιομηχανία διατηρεί ακόμη υψηλά ποσοστά κερδών. Η βιομηχανία δικών αγωνιστών.

Τη Τετάρτη 2 Απρίλη τέσσερις συναγωνίστριες και συναγωνιστές μας, τέσσερις νέοι άνθρωποι, οδηγούνται και πάλι σε μια εξ αναβολής δίκη για τα γεγονότα του Σινέ Νίκη που απασχόλησαν τη τοπική κοινωνία το Μάρτη του 2012.
 
Στις 7 Μάρτη εκείνης της χρονιάς νέοι της πόλης μας αποφάσισαν να προσφέρουν στη τοπική κοινωνία έναν αυτό-οργανωμένο χώρο στον οποίο θα είχαν πρόσβαση όλοι οι κάτοικοι της περιοχής και μέσω του οποίου θα γινόταν δυνατή η συνύπαρξη, η επικοινωνία, ο διάλογος κι ως εκ τούτου η ανταλλαγή απόψεων μεταξύ τους. Πρόκειται για το Σινέ Νίκη που ήταν ήδη εγκαταλειμμένο 27 χρόνια τότε. Σήμερα, παρά τις υποσχέσεις του Δήμου Βόλου για άμεση χρήση του, έχουνε γίνει ήδη 29. Φυσικά στα σχέδια των καπιταλιστών και όλων των οργάνων του και διαχειριστών του τόσο στη κυβέρνηση της χώρας όσο και στο τιμόνι των περισσότερων δήμων, δεν υπάρχει η ανάπτυξη της αλληλεγγύης, της συντροφικότητας και της ανάπτυξης της κοινωνίας. Έτσι ο απογοητευμένος δήμαρχος Βόλου Σκοτεινιώτης αποφάσισε ότι η συλλογική δράση που θα ξεκινούσε σε εκείνο το χώρο θα έβλαπτε τα προσδοκώμενα κέρδη του Δήμου, άσχετα αν αυτά θα ήτανε εις βάρος της πλειοψηφίας της πόλης που δεν έχει πρόσβαση σε βασικά αγαθά μαζί κι αυτό της διασκέδασης και της πνευματικής του ανάπτυξης. Έτσι σε αγαστή συνεργασία με τις τοπικές αστυνομικές αρχές απήχθησαν οι τέσσερις συναγωνιστές μας ως πρωτοστατούντες στο άνοιγμα του χώρου και δικάζονται ως ένοχοι για βανδαλισμούς αφού έσπασαν το πόμολο και τις βίδες της πόρτας του παλιού σινεμά.

Προφανώς το μεγάλο θέμα όλων όσων θέλουν να επιβάλλουν τα σχέδια τους σε ολόκληρη τη κοινωνία είναι ότι δεν έχει μετατραπεί ο λαός της χώρας σε πειθήνια όντα και λάτρεις του καναπέ τους όπως θα θέλανε. Δυστυχώς για αυτούς υπάρχουνε ακόμη πολλοί εκεί έξω που είναι διατεθειμένοι να τους χαλάνε τα σχέδια όσο αυτά δεν πρεσβεύουν τη πρόοδο της κοινωνίας και δεν βγαίνουν από τα σπλάχνα της με δημοκρατικές διαδικασίες. Το μεγάλο ερώτημα της εποχής είναι πως θα καταφέρουμε να δημιουργήσουμε το αντίπαλο δέος όλων αυτών που ζητούν μια δίκαιη και ισότιμη για όλους κοινωνία χωρίς διαπλεκόμενους δημάρχους κι απονομιμοποιημένους εξουσιαστές στο κεφάλι τους να τους κατηγορούνε, σε συνεργασία με τις δυνάμεις επιβολής της τάξης τους και τους ανθρωποφύλακες.

Σπασμένες βίδες και γρανάζια έχει η δική τους μηχανή και γι αυτό τρέμουν το ξεκίνημα της ατμομηχανής της προλεταριακής επανάστασης που θα ακουστεί πολύ σύντομα και σε αυτή τη μικρή αλλά εξαιρετικά σημαντική γωνιά της Ευρωπαϊκής ηπείρου.

Κανένας αγώνας δε πάει χαμένος. Δεν είναι έγκλημα να αγωνίζεσαι ενάντια στην χειραγώγηση των συνειδήσεων και τον ατομικισμό. Έγκλημα είναι η καταπίεση κι η απομόνωση που μας επιβάλλονται από τα πάνω. Για αυτό θα το πούμε άλλη μια φορά :


Κάτω τα ξερά σας από τους αγωνιστές !