Οι συλλήψεις των βουλευτών και των μελών της ναζιστικής «Χρυσής Αυγής», συμπεριλαμβανομένου της γελοίου "Φύρερ" τους Νίκου Μιχαλολιάκου, το περασμένο Σαββατοκύριακο στην Αθήνα, μετά τη δολοφονία του νεαρού αριστερού αντιφασίστα καλλιτέχνη του hip hop και εργαζόμενου Παύλου Φύσσα, είναι ένα σαφές σημάδι της επιδείνωσης της καπιταλιστικής συστημικής κρίσης στην κοινωνικά κατεστραμμένη Ελλάδα. Μόλις λίγες ημέρες πριν από το έγκλημα, ηγετικά στελέχη της κυβέρνησης (όπως ο γραμματέας της ίδιας της κυβέρνησης Π. Μπαλτάκος) και δημοσιογράφοι στα φιλοκυβερνητικά αστικά μέσα μαζικής ενημέρωσης (για παράδειγμα, στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ) υποστήριξαν τη δυνατότητα ενός μελλοντικού συνασπισμού στην εξουσία, μετά τις επόμενες εκλογές, μεταξύ της κυβερνώσας δεξιάς "Νέας Δημοκρατίας" με μια "πιο σοβαρή"(!), "πιο μετριοπαθή" εκδοχή της ίδιας της «Χρυσής Αυγής».
Αλλά η τεράστια λαϊκή οργή μετά τη δολοφονία του Παύλου από τους Ναζί γκάνγκστερ που έγινε κάτω από τα μάτια της επιβλέπουσας τοπικής Αστυνομίας, η οποία βρισκόταν παρούσα στο χώρο του εγκλήματος, καθώς και η διεθνής κατακραυγή για τον ρόλο της κυβέρνησης Σαμαρά και του ελληνικού κράτους, το οποίο άφησε ατιμώρητες 4 δολοφονίες και 400 σοβαρούς τραυματισμούς μέσα σε ένα χρόνο από τις επιθέσεις των ναζιστικών ταγμάτων εφόδου επικουρούμενες από την Αστυνομία, παρήγαγε μια πολιτικά αφόρητη κατάσταση για την καπιταλιστική κυβέρνηση. Υποχρεώθηκαν να ενεργήσουν όχι από φόβο, για την απειλή που αντιπροσωπεύουν οι εγκληματίες της «Χρυσής Αυγής», τα παρακρατικά όργανα του κράτους. Εκείνο που φοβήθηκαν ήταν ότι η έκρηξη του λαϊκού μίσους θα τους κάνει να χάσουν εντελώς τον έλεγχο της κατάστασης. Μετά το έγκλημα της 18 Σεπτεμβρίου, οι μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας που ακολούθησαν και οι συλλήψεις της 28ης Σεπτεμβρίου, είναι σημάδια μιας κατάστασης, όπου η άρχουσα τάξη χάνει τον έλεγχο και η εργατική τάξη εξακολουθεί να μην τον έχει ακόμη κερδίσει. Οι προεπαναστατικές συνθήκες στην Ελλάδα ωριμάζουν ραγδαία.
Η δολοφονία του Παύλου ήρθε μια εβδομάδα μετά από ένα πρώτο κύμα ενός ισχυρού κινήματος απεργιών στο δημόσιο τομέα, και ενώ η τρόικα επισκέπτεται και πάλι την Ελλάδα για να υπαγορεύσει νέα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα. Μόνο δύο εβδομάδες πριν από το έγκλημα, έλαβε χώρα η δίκη δύο αντιφασιστών, του Γενικού Γραμματέα του EEK Σάββα Μιχαήλ-Μάτσα και του πρώην Πρύτανη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Κωνσταντίνου Μουτζούρη μετά από μήνυση της Χρυσής Αυγής, την οποία στήριξαν οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους. Χάρη σε ένα ισχυρό κίνημα αλληλεγγύης, διεθνώς και στην Ελλάδα, η δίκη τελείωσε, κηρύσσοντας «αθώους» τους δύο κατηγορούμενους. Ήταν η πρώτη δίκη που έχασε η «Χρυσή Αυγή» μετά την άνοδό της! Όμως, από την πρώτη στιγμή, στη συνέχεια, υπήρξε εκ νέου μια κλιμακούμενη εκστρατεία καταστολής από την αστυνομία κατά της Αριστεράς και των αναρχικών, συνοδευόμενη από απειλές θανάτου από την «Χρυσή Αυγή» εναντίον του EEK, του γραμματέα του και κατά του αντιφασιστικού κινήματος στο σύνολό του. Μια σειρά από νέες βίαιες επιθέσεις από τάγματα εφόδου κορυφώθηκε με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από μια ισχυρή ναζιστική συμμορία 50 ατόμων, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του δολοφόνου Ρουπακιά.
Αυτή τη φορά ήταν ένας Έλληνας που σκοτώθηκε από τους Ναζί, όχι ένας μετανάστης, όπως οι Πακιστανοί, Μπαγκλαντεσιανοί, Αφγανοί ή Αιγύπτιοι που σκοτώθηκαν από την «Χρυσή Αυγή» και τους υποστηρικτές τους στην Αστυνομία κατά το πρόσφατο παρελθόν, ιδιαίτερα μετά την εκλογή το 2012 των Ναζί στη Βουλή των Ελλήνων. Έτσι, το σύνολο του λαού, συμπεριλαμβανομένου και ενός συντηρητικού εθνικιστικού μέρους των Ελλήνων που παρέμενε σιωπηλό όταν οι μετανάστες σκοτώνονταν ή όταν Εβραίοι παραπέμπονταν σε δίκη, δεν μπορούσε να ανεχθεί άλλο τον εγκληματικό ρόλο της ελληνικής κυβέρνησης και του κράτους του ίδιου, όχι μόνο των ναζιστικών φρουρών του.
Η κυβέρνηση Σαμαρά δεν είχε άλλη επιλογή από το να ενεργήσει. Αλλά καμία αυταπάτη δε μπορεί να καλλιεργηθεί για την κυβέρνηση, όταν οι ηγετικοί, στενοί κύκλοι των «συμβούλων» γύρω από τον πρωθυπουργό αποτελούνται από πολύ γνωστούς ακροδεξιούς εθνικιστές, και φανατικούς αντισημίτες (Π. Μπαλτάκος, Χρ. Λαζαρίδης, Φαήλος Κρανιδιώτης κλπ. ), ακόμη και από πρώην ηγετικά μέλη του ελληνικού ναζισμού (Μάκης Βορίδης, εκπρόσωπος της κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας, ο υπουργός Υγείας κ. Άδωνις Γεωργιάδης, ο στενός του ομοϊδεάτης και "σύμβουλος" Θανάσης Πλεύρης, γιος του διαβόητου γκουρού του ελληνικού ναζισμού Κώστα Πλεύρη, και τώρα διορισμένος από το Σαμαρά στην κάιρια θέση του Αντιπρόεδρου του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων κ.ά.). Κανείς δεν μπορεί να είναι ασφαλής ή αφελής γνωρίζοντας ότι οι Ναζί έχουν σημαντικές θέσεις και ισχυρή επιρροή στο εσωτερικό της αστυνομίας, των μυστικών υπηρεσιών και του στρατού.
Η ίδια η κυβέρνηση δεν τους καλύπτει μόνο, αλλά και χρησιμοποιεί εσκεμμένα τις τρέχουσες συλλήψεις των πιο εξεχόντων μελών της συμμορίας, για την εισαγωγή νέας αντιδημοκρατικής νομοθεσίας και την επιβολή μέτρων κατά της Αριστεράς στο όνομα της «καταπολέμησης του εξτρεμισμού, τόσο δεξιού όσο και αριστερού ".
Πάνω απ’ όλα, εξακολουθούν να υπάρχουν και να επιδεινώνονται οι υλικές, κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες που βοήθησαν τη «Χρυσή Αυγή» να γίνει το τρίτο μεγαλύτερο αστικό κόμμα της χώρας, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ακόμη και μετά τη δολοφονία του Παύλου: η καπιταλιστική συστημική χρεοκοπία, τα μέτρα κοινωνικού κανιβαλισμού, που επιβάλλονται από την τρόικα της ΕΕ / ΕΚΤ / ΔΝΤ, η αποσύνθεση ενός απαξιωμένου αστικού κοινοβουλευτικού συστήματος.
Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό δεν μπορεί να διαχωριστεί από την αδιάλλακτη πάλη κατά της κοινωνικής καταστροφής, για να φύγουν η τρόικα και οι υπάλληλοί της, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ· για να συντριβεί το χρεοκοπημένο καπιταλιστικό σύστημα που δημιουργεί την πείνα και τη μαζική ανεργία, καθώς και οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους και το συμπλήρωμά τους, τα ναζιστικά τάγματα εφόδου· για να ανοίξει ο δρόμος σε μια σοσιαλιστική διέξοδο από την κρίση και την ανάληψη της εξουσίας από τους εργαζόμενους και τους καταπιεσμένους και την εκ βάθρων αναδιοργάνωση της κοινωνίας σε νέες κοινωνικές βάσεις.
Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα!
Σάββας Μιχαήλ
30 Σεπτέμβρη, 2013
