Το κείμενο που μοιράστηκε στην χθεσινή αντιφασιστική πορεία στο Βόλο.

 

Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΤΗΣ

Ο ιστορικός ρόλος του φασισμού είναι να τσακίσει την εργατική τάξη, να καταστρέψει τις οργανώσεις της, να πνίξει τις πολιτικές ελευθερίες από τη στιγμή που οι καπιταλιστές αποδεικνύονται πια ανίκανοι να διευθύνουν και να κυριαρχούν με τη βοήθεια της δημοκρατικής μηχανής. Αυτό είναι πιο φανερό σήμερα μετά από δυο χρόνια αγώνων ενάντια στα μνημόνια και την πολιτική εξαπάτηση του πολιτικού προσωπικού της «εξοχότατης» αστικής δημοκρατίας, δηλ. της δικτατορίας του κεφαλαίου. Αυτή η δικτατορία αποκαλύπτεται σε περιόδους μεγάλης κρίσης. Τότε αποκαλύπτεται ότι το κράτος δεν συμφιλιώνει τις ταξικές αντιθέσεις αλλά επιβάλλει τη δύναμη του οικονομικά ισχυρού, δηλ. των τραπεζιτών, των βιομηχάνων και των εφοπλιστών. Το κεφάλαιο είναι πρόθυμο να αντικαταστήσει τη σημερινή δημοκρατία με οποιοδήποτε καταπιεστικό καθεστώς αν διαπιστώσει ότι οι εργάτες και τα κατεστραμμένα μεσαία στρώματα απειλούν την κυριαρχία του. Τα σύννεφα πύκνωσαν από το Δεκέμβρη 2008 και μετά, ιδιαίτερα μετά την ομολογημένη χρεοκοπία της χώρας και την ανεξέλεγκτη καπιταλιστική κρίση.
Το ανθρώπινο υλικό του ο φασισμός το βρίσκει ιδιαίτερα στους κόλπους της μικροαστικής τάξης, η οποία τελικά καταστρέφεται από το μεγάλο κεφαλαίο. Τη δυσαρέσκειά της, την εξέγερση της, την απελπισία της οι φασίστες την αποστρέφουν από το μεγάλο κεφάλαιο και την στρέφουν εναντίον των εργατών. Μπορεί κανείς να πει για το φασισμό ότι είναι μια χειρουργική επέμβαση για εξάρθρωση των εγκεφάλων των μικροαστών προς το συμφέρον των χειρότερων εχθρών τους. Έτσι, το μεγάλο κεφάλαιο καταστρέφει πρώτα τις μεσαίες τάξεις, και ύστερα με τη βοήθεια των πληρωμένων πρακτόρων του, των δημαγωγών φασιστών, στρέφει την απελπισμένη μικροαστική τάξη εναντίον του προλεταριάτου. Μόνο με τέτοιες αχρείες μεθόδους μπορεί ακόμα να διατηρηθεί το αστικό καθεστώς. Ως πότε; Έως ότου ανατραπεί από την προλεταριακή επανάσταση.

«Οι δημοκράτες» της ψήφου.

Ενόψει των εκλογών της 17^ης Ιουνίου, «οι δημοκράτες της ψήφου», μας ζητούν να μην πέσουμε στη παγίδα των φασιστών και του κράτους. Όμως για να παλέψουμε πρέπει να διατηρήσουμε και να δυναμώσουμε τα μέσα της πάλης: τις οργανώσεις, τον τύπο, τις συγκεντρώσεις κλπ. Όλα αυτά ο φασισμός τα απειλεί άμεσα και έμμεσα. Σήμερα είναι πολύ αδύναμος για ν’ αρχίσει άμεσο αγώνα για την εξουσία. Μα καθημερινά δυναμώνει τις συμμορίες του, και ίσως αύριο, ανάλογα με την εξέλιξη της ταξικής πόλωσης που οδηγεί αναπόφευκτα στη σύγκρουση, να είναι αρκετά δυνατός για να προσπαθήσει να τσακίσει τις εργατικές οργανώσεις κομματιαστά, για να γυμνάσει τις συμμορίες του με τις επιθέσεις αυτές, για να σκορπίσει μέσα στις εργατικές γραμμές την απογοήτευση και τη δυσπιστία στις ίδιες τους τις δυνάμεις.
Ο φασισμός βρίσκει ασυνείδητους βοηθούς στο πρόσωπο όλων εκείνων που λένε ότι η “φυσική πάλη” είναι απαράδεχτη και δίχως αποτέλεσμα, και που ζητάνε απ’ την αστική δημοκρατία ή την αστυνομία που τις εξοπλίζει και τις ψηφίζει….. να αφοπλίσει τις φασιστικές συμμορίες.
Τίποτα δεν είναι τόσο επικίνδυνο για το προλεταριάτο, ιδίως στις τωρινές περιστάσεις όσο το ζαχαρωμένο δηλητήριο των ψεύτικων ελπίδων. Τίποτα δεν μεγαλώνει τόσο πολύ τη θρασύτητα των φασιστών όσο η νωχελική “ειρηνοφιλία” των εργατικών οργανώσεων. Τίποτα δεν καταστρέφει τόσο πολύ την εμπιστοσύνη των μεσαίων τάξεων στο προλεταριάτο, όσο η παθητική αναμονή και η έλλειψη της θέλησης για πάλη. Αυτοί που πιστεύουν ότι μόνο με τη ψήφο τους θα αντιμετωπίσουν τους φασίστες, απλά θα διαψευστούν από τη δράση των συμμοριών την επομένη μέρα των εκλογών. Οι φασίστες χρειάζονται τις εκλογές για να νομιμοποιηθούν στα μάτια του κόσμου, αλλά αν νοιώσουν αρκετά δυνατοί,  ακόμα κι αν δεν μπουν στη βουλή, θα επιχειρήσουν να καταργήσουν και τη δημοκρατία και τις εκλογές. Οι φασίστες δεν πρέπει να μπουν ούτε στη βουλή, ούτε και να μείνουν στους δρόμους. Πρέπει να τσακιστούν! Δεν υπάρχουν μεγαλύτερες πολιτικές αυταπάτες από αυτές του ΣΥΡΙΖΑ ή του ΚΚΕ. Οι μεν πρώτοι θέλουν να περιορίσουν τη δράση των φασιστών με τον κρατικό μηχανισμό (αν φτιάξουν κυβέρνηση), οι δεύτεροι καλούν το λαό να  «διορθώσει τη ψήφο του», αντί και οι δυο να οργανώσουν τώρα, πριν τις εκλογές, τη πιο μεγάλη αντιφασιστική διαδήλωση μέσα στις γειτονιές της Αθήνας, στο άντρο των φασιστών μέσα στον Αγ. Παντελεήμονα παραλύοντας τη δράση των συμμοριών.

Τώρα!

Η πάλη μας ενάντια στους φασίστες δεν προσδιορίζεται μόνο από την τολμηρή τους δράση που εντυπωσιάζει τους μικροαστούς, ότι δήθεν θα σπάσουν τα κεφάλια των πολιτικών. Οι φασίστες της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ συνεργάζονται με τους καπιταλιστές, χρηματοδοτούνται και η συνεργασία τους περνάει μέσα από την ΕΥΠ, την αστυνομία και τους απόστρατους αξιωματικούς.  Η πάλη μας για τις εργατικές πολιτοφυλακές καθορίζεται από την οξύτητα που λαμβάνει η κρίση και το αδιέξοδο που έχει περιπέσει ο καπιταλισμός και οι μορφές της «νόμιμης» διαχείρισης των μαζών, τη χρεοκοπία της χώρας, τη μαζική ανεργία, τη διάλυση του κοινωνικού ιστού μέσα από τη κατάρρευση μισθών, συντάξεων, της υγείας κλπ. Χωρίς μια τολμηρή λύση, διαμέσου της προλεταριακής επανάστασης, τίποτα δεν μπορεί να κινητοποιήσει πραγματικά τις μάζες στο δρόμο της επίλυσης, με τις δικές της μεθόδους, των άλυτων κοινωνικών προβλημάτων μέσα στο καπιταλισμό.  Η εργατική πολιτοφυλακή θα παίξει το ρόλο της μαχητικής εμπροσθοφυλακής του προλεταριάτου για να εκτιμήσει τους όρους της αναμέτρησης, θα μειώσει την έκταση και την ένταση της σύγκρουσης επιβάλλοντας τη δύναμή της αλλά αυτό δεν σημαίνει καθόλου ότι σε κάθε ένα σημερινό χτύπημα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ δεν πρέπει να απαντάμε με δέκα αντίστοιχα.

Εμπρός τώρα για τα μαχητικά αποσπάσματα της εργατικής τάξης!

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΕΕΚ)