Την Πέμπτη στις 13 Φεβρουαρίου στις 3.00 το μεσημέρι
πραγματοποιήθηκε στο ισόγειο του καταστήματος
του ΙΚΑ Βόλου μια διαφορετική εκδήλωση, παρουσία εργαζομένων του ΙΚΑ
Βόλου, φίλων και συναγωνιστών.
Ο σύντροφος Γιάννης Χατζηγιάννης, εργαζόμενος του ΙΚΑ Βόλου, παρουσίασε τέσσερα κείμενα του ίδιου με τίτλο «επίμονη κατεύθυνση του εν δυνάμει» που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα Νέα Προοπτική, στο site του ΕΕΚ (www.eek.gr) και στο blog του ΕΕΚ Μαγνησίας (http://eekmag.blogspot.gr ).
Τα κείμενα που εκδόθηκαν σε μια μικρή ασπρόμαυρη μπροσούρα σε σελιδοποίηση της ΝΒ κι εκτύπωση της σ. ΑΔ. είναι τα εξής: 1. Μύθος: Να αποτινάξουμε τον μύθο της Αιώνιας Επιστροφής, 2. Ελπίδα: «Η ελπίδα δεν είναι απλώς για τους απελπισμένους, η ελπίδα είναι οι απελπισμένοι, η ίδια η μαχόμενη, καταπιεσμένη τάξη», 3. Μνημεία πολιτισμού: όλα τα μνημεία πολιτισμού είναι την ίδια στιγμή μνημεία βαρβαρότητας, 4. Το παν: «Δεν είμαι τίποτα και θα ‘πρεπε να είμαι το παν».
Ο σύντροφος Γιάννης Χατζηγιάννης, εργαζόμενος του ΙΚΑ Βόλου, παρουσίασε τέσσερα κείμενα του ίδιου με τίτλο «επίμονη κατεύθυνση του εν δυνάμει» που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα Νέα Προοπτική, στο site του ΕΕΚ (www.eek.gr) και στο blog του ΕΕΚ Μαγνησίας (http://eekmag.blogspot.gr ).
Τα κείμενα που εκδόθηκαν σε μια μικρή ασπρόμαυρη μπροσούρα σε σελιδοποίηση της ΝΒ κι εκτύπωση της σ. ΑΔ. είναι τα εξής: 1. Μύθος: Να αποτινάξουμε τον μύθο της Αιώνιας Επιστροφής, 2. Ελπίδα: «Η ελπίδα δεν είναι απλώς για τους απελπισμένους, η ελπίδα είναι οι απελπισμένοι, η ίδια η μαχόμενη, καταπιεσμένη τάξη», 3. Μνημεία πολιτισμού: όλα τα μνημεία πολιτισμού είναι την ίδια στιγμή μνημεία βαρβαρότητας, 4. Το παν: «Δεν είμαι τίποτα και θα ‘πρεπε να είμαι το παν».
Τα κείμενα γράφτηκαν από τον Απρίλη 2013 έως το Γενάρη 2014 με αφορμή τη χρεοκοπία της Κύπρου και το μύθο της Εξαίρεσης, την απελπισία ενός ολόκληρου λαού και τη διαρκή αναζήτηση μιας αχτίδας ελπίδας, την ανακύκλωση της μαζικής ανεργίας και τη βαρβαρότητα των πολιτιστικών μας μνημείων και τη προσπάθεια γεφύρωσης της άμεσης κοινωνικής πραγματικότητας με τη καθολική κοινωνική χειραφέτηση.
Με τη συμβολή της συντρόφισσας Ελένης Μ. τα κείμενα
πλαισιώθηκαν με πίνακες αλλά και φωτογραφίες γνωστών ζωγράφων και φωτογράφων –
όπως με τη φωτογραφία “The garden of selves” από το project the Architect’s
Brother του Robert Parkeharrison, τον πίνακα "Angelus Novus” του Paul Klee
ή τον πίνακα “Head” του Vladimir
Velickovic– επιχειρώντας μια διαλεκτική συνένωση τέχνης κι αναζήτησης μιας
διεξόδου από την αφόρητη καταστροφική καθημερινότητα της αστικής κοινωνίας που
συντρίβει τη ζωή των ανθρώπων.