ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΛΑΟ, ΣΤΟ DIP, ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΤΖΙΧΑΝ

Αλληλεγγύη στον εξεγερμένο Τούρκικο λαό,  στο D.I.P. , στον σύντροφο Τζιχάν Γιλμάζ και σε όλους τους αγωνιστές! 

Η κυβέρνηση Ερντογάν προσπαθεί να διαχειριστεί την κρίση της, αλλά και πίσω απ’ αυτήν την κρίση του τουρκικού καπιταλισμού χτυπώντας τη λαϊκή εξέγερση που έχει ξεσπάσει ενάντια της.  

Εκδικείται τους πρωταγωνιστές της, διώκοντας και συλλαμβάνοντας επαναστάτες αγωνιστές. 

Ανάμεσα τους και ο σύντροφος μας Μουσταφά Τζιχάν Γιλμάζ (Mustafa  Cihan Yılmaz), μέλος του τουρκικού τμήματος της Συντονιστικής Επιτροπής για την Επανίδρυση της Τετάρτης Διεθνούς, του Επαναστατικού Εργατικού Κόμματος (Devrimci Isci Partisi - DIP), και αγωνιστής του φοιτητικού κινήματος, στην Αντάλια και μέλη της Ένωσης Σοσιαλιστικής Νεολαίας (οργάνωση νεολαίας του ESP - Σοσιαλιστικό Κόμμα των Καταπιεσμένων).

Ενώ είναι στη φυλακή από τις 4 Οκτωβρίου του 2013, δικάζεται στις 5 Φεβρουαρίου, για τη συμμετοχή του στην εξέγερση του Ιουνίου, κατηγορούμενος ότι κατά τα γεγονότα φορούσε… κόκκινο μαντήλι που συμβολίζει την πάλη για Σοσιαλισμό! 

Στεκόμαστε δίπλα στον σύντροφο μας Τζιχάν Γιλμάζ και στους άλλους συναγωνιστές και απαιτούμε την άμεση απελευθέρωση τους. 

Στεκόμαστε δίπλα σε όλο τον εξεγερμένο, αδελφό, Τούρκικο λαό, που δοκιμάζεται από τις διώξεις και την καταστολή της διασπασμένης και αδύναμης κυβέρνησης του ΑΚΡ. 

Για μία εργατική επαναστατική διέξοδο από την κρίση. 

Διαδηλώνουμε την ταξική εργατική διεθνιστική μας αλληλεγγύη από την άλλη πλευρά του Αιγαίου, την Πέμπτη 6/2,  έξω από την πρεσβεία της Τουρκίας στην Αθήνα. 

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ 

ΑΘΗΝΑ: Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου, 5 μμ, ΜΕΤΡΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ 

ΠΑΤΡΑ: Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου, 6 μμ,Πλατεία Όλγας

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ //  ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ

Παρακάτω παραθέτουμε μεταφρασμένο κείμενο του γ.γ. του DIP Sungur Savran μετά τη πανηγυρική αθώωση του συντρόφου και των υπόλοιπων αγωνιστών

Η εξέγερση του λαού αποδείχθηκε μεγαλύτερη από μια αίθουσα δικαστηρίου! 

Την Πέμπτη στις 6 Φεβρουαρίου, η εκδίκαση της υπόθεσης που αφορούσε το Μουσταφά Τζιχάν Γιλμάζ (Mustafa Yilmaz Cihan), μέλος του Επαναστατικού Εργατικού Κόμματος (DIP), ξεκίνησε στην μεσογειακή πόλη της Αττάλειας στη νότια Τουρκία. Ο σύντροφός μας Τζιχάν δικαζόταν μαζί με ορισμένα μέλη της Οργάνωσης της Σοσιαλιστικής Νεολαίας, μιας άλλης τάσης μέσας στο σοσιαλιστικό κίνημα, για τη συμμετοχή του στις διαδηλώσεις στην Αττάλεια, κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του λαού στην Τουρκία το περασμένο καλοκαίρι, περισσότερο γνωστή με το όνομα πάρκο Γκεζί. Ο Τζιχάν και δύο συγκατηγορούμενοί του κρατούνταν στη φυλακή για τέσσερις μήνες εν αναμονή της δίκης. Στο τέλος της πρώτης αυτής συνεδρίασης του δικαστηρίου, αφέθηκαν ελεύθεροι ο Τζιχάν και οι άλλοι δύο. Επιπλέον,  το σύνολο του τρόπου με τον οποίο εκτυλίχθηκε η πρώτη αυτή συνεδρίαση αποτέλεσε ένα θρίαμβο για την εξέγερση του λαού και μια σημαντική πολιτική νίκη για το κόμμα μας.

Το σύνθημα του DIP ήταν, από την αρχή αυτής της υπόθεσης, «Η εξέγερση των ανθρώπων δεν μπορεί να δικαστεί!" Αυτό αποδείχθηκε ότι είναι απολύτως αληθές. Η υπερασπιστική γραμμή που παρουσιάστηκε τόσο από το Μουσταφά Τζιχάν Γιλμάζ όσο και από τον δικηγόρο μας Σιάρ Ρισβάνογλου (SIAR Rişvanoğlu), ιδρυτικού μέλους του κόμματός μας, καθώς και εκείνες των άλλων κατηγορουμένων, είχε εκ φύσεως πολιτικό χαρακτήρα, ήταν εξαιρετικά ευθεία ως προς την υπεράσπιση της εξέγερσης των ανθρώπων και πιστή στον απώτερο στόχο του κόμματός μας, την ανατροπή της κυβέρνησης Ερντογάν και την αντικατάστασή της με εργατική εξουσία, και χωρίς απολογητική διάθεση όσον αφορά τις μεθόδους σωματικής αυτοάμυνας που εφάρμοσαν οι σύντροφοί μας κατά τη διάρκεια των μαχών στο δρόμο.

Το χρονικό μιας δύσκολης ημέρας

Η ακροαματική διαδικασία διήρκεσε ολόκληρη την ημέρα της Πέμπτης. Ωστόσο, η πόλη της Αττάλειας αγκάλιασε τον σκοπό ξεκινώντας το προηγούμενο βράδυ μια μεγάλη πορεία μέσα από την πόλη στην οποία συμμετείχαν πολλές εκατοντάδες. Οι υποστηρικτές των συναγωνιστών διοργάνωσαν επίσης μια πορεία το πρωί της ακροαματικής διαδικασίας , φωνάζοντας, " η εξέγερση του λαού δεν μπορεί να δικαστεί ! " και " εξέγερση, επανάσταση, ελευθερία! " στα τουρκικά και στα κουρδικά. Μια υπαίθρια συνέντευξη τύπου πραγματοποιήθηκε στο τέλος της πορείας. Στο δελτίο τύπου τονίστηκε ότι η υπόθεση αυτή ήταν πραγματικά αντιπροσωπευτική ως προς τη δίκη των εκατομμυρίων που συμμετείχαν στην εξέγερση . Ο Σουνγούρ Σαβράν (Sungur Savran) μίλησε εξ ονόματος του DIP και αντιπαρέβαλε την κατάσταση του Τζιχάν με εκείνη του Μπιλάλ Ερντογάν, του νεαρού γιού του πρωθυπουργού ο οποίος κλήθηκε να καταθέσει πριν από ένα μήνα στο γραφείο του εισαγγελέα κατά τη διενέργεια έρευνας σε υπόθεση διαφθοράς στην οποία εμπλέκεται, αλλά όντας πάνω από το νόμο, δεν έχει ακόμη εμφανιστεί για να δώσει κατάθεση. Ο Σαβράν επεσήμανε ότι περιπτώσεις όπως αυτή του Τζιχάν και των συγκατηγορουμένων του ήταν πραγματικά κατασκευασμένες έτσι ώστε να καταπνιγούν οι έρευνες για τη διαφθορά της κυβέρνησης, δεδομένου ότι η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ότι μια νικηφόρα λαϊκή εξέγερση θα θεωρήσει αμέσως τις κυβερνητικές δυνάμεις υπεύθυνες για όλα αυτά τα εγκλήματα και άλλα. Εκτός από τους πολλούς υποστηρικτές μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου, ένα μεγάλο μπλοκ υποστηρικτών υπήρχε έξω από το δικαστικό μέγαρο όλη την ημέρα για περισσότερο από δώδεκα ώρες, φωνάζοντας που και που συνθήματα, και σηκώνοντας τα πανό των οργανώσεων που ήταν παρόντες . Το DIP ήταν το μεγαλύτερο μπλοκ, με αγωνιστές από πολλά μέρη της χώρας.

Η ίδια η δικαστική αίθουσα ήταν γεμάτη με τις οικογένειες και τους υποστηρικτές των κατηγορουμένων. Αυτή η περίπτωση της δίκης είναι σαν εκείνες τις περιπτώσεις των δικών για «τρομοκρατίας», την πιο αδίστακτη περίπτωση δίκης στη χώρα. Και όμως, οι κατηγορούμενοι και οι δικηγόροι τους, κατάφεραν να μετατρέψουν αυτή την ακροαματική διαδικασία σε μία, όπου η κυβέρνηση και το καθεστώς παραπέμπονται και δικάζονται. Το πρωί και νωρίς το απόγευμα κατέθεσαν οι κατηγορούμενοι. Το δικαστήριο τότε άκουσε τις καταθέσεις μιας ειδικής ομάδας σοσιαλιστών δικηγόρων. Παρά το γεγονός ότι οι καταθέσεις των άλλων κατηγορουμένων και των συνηγόρων τους ήταν πολιτικές και υψηλού διαμετρήματος, οι καταθέσεις που έγιναν από τον σύντροφό μας Τζιχάν και το δικηγόρο μας Σιάρ Ρισβάνογλου ξεχώρισαν ανάμεσα σε όλους τους άλλους για την πολιτική τους ευκρίνεια και παρρησία.

Στο τέλος μιας δύσκολης ημέρας, το δικαστήριο αποφάσισε να απελευθερώσει όλους τους κατηγορούμενους που κρατούνταν στη φυλακή μέχρι σήμερα. (Υπήρχαν και άλλοι κατηγορούμενοι στη δίκη, αν και δεν ήταν υπό κράτηση). Προερχόμενη μετά τις δυναμικές  καταθέσεις από τους κατηγορούμενους και τους δικηγόρους κατά τις οποίες κανείς δεν μάσησε τα λόγια του, αυτή η απελευθέρωση ήταν ένας τεράστιος θρίαμβος. Οι κατηγορούμενοι στη συνέχεια πήγαν στη φυλακή για τις τελευταίες διατυπώσεις που έπρεπε να ολοκληρωθούν και τελικά αφέθηκαν ελεύθεροι μετά τα μεσάνυχτα. Το DIP υποδέχτηκε τον Τζιχάν και τους άλλους που απελευθερώθηκαν μπροστά από τη φυλακή τραγουδώντας τη Διεθνή.

Ενώ όλα αυτά συνέβαιναν στην Αττάλεια της Τουρκίας, σε πόλεις σε όλη την Ιταλία, την Ελλάδα και την μακρινή Αργεντινή, μέλη του Partito Comunista dei Lavoratori (PCL), του Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος (EEK) και του Partido Obrero (PO) αντίστοιχα , οργάνωσαν διαδηλώσεις μπροστά από τουρκικές πρεσβείες και προξενεία. Πιο αξιοσημείωτα, στη διαμαρτυρία μπροστά από την τουρκική πρεσβεία στο Μπουένος Άιρες στην Αργεντινή, συμμετείχαν δύο μέλη του Κογκρέσου της Αργεντινής, ο Néstor Pitrola και ο Pablo López, που εξελέγησαν με το ψηφοδέλτιο του Μετώπου της Αριστεράς ( Frente de Izquierda), στο οποίο το PO είναι η ηγετική δύναμη. Άλλα τμήματα της Συντονιστικής Επιτροπής για την Επανίδρυση της Τέταρτης Διεθνούς, όπως το φινλανδικό MTL, απέστειλαν μηνύματα αλληλεγγύης. Έτσι, ο θρίαμβος δεν οφείλεται αποκλειστικά στην αξιόλογη προσπάθεια των αγωνιστών του DIP, αλλά σαφέστατα και στη συμβολή των αδελφών οργανώσεών μας.

Το αποτύπωμα του DIP

Το DIP στο σύνολό του, από την πρώτη μέρα της σύλληψης του Τζιχάν, προσπάθησε να τον αποσπάσει από τη μέγγενη των κατασταλτικών δυνάμεων της μπουρζουαζίας, μία από τις προτεραιότητες της δράσης του κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Αυτό σήμαινε όχι μόνο να σώσει τον σύντροφό μας, κάτι σημαντικό από μόνο του, αλλά και να προστατεύσει την εξέγερση του λαού από την ποινική αντεπίθεση της αστικής τάξης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το κύριο σύνθημα που υιοθετήθηκε ήταν: «η εξέγερση του λαού δεν μπορεί να δικαστεί!" Το κόμμα αντιμετώπισε την περίπτωση του Τζιχάν σε τακτική βάση στα έντυπά του και την ιστοσελίδα του, προετοίμασε υλικό (αφίσες, αυτοκόλλητα, κάρτες κλπ) για να την δημοσιοποιήσει, έφερε το θέμα σε κάθε διεθνή συνάντηση στην οποία συμμετείχε το  DIP και ξεκίνησε μια οικονομική εκστρατεία για να καλύψει τα έξοδα όλης αυτής της προσπάθειας. Τα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν ξεπλήρωσαν με το παραπάνω αυτή την προσπάθεια.

Το επίκεντρο της νίκης αποτέλεσε η κατάθεση που διάβασε ο Τζιχάν κατά την ακροαματική διαδικασία. Εξαιρετικό γνώρισμα αυτής της κατάθεσης ήταν η παρρησία του χαρακτηρισμού, τόσο των γεγονότων του καλοκαιριού του 2013 και όσο και της συμμετοχής του στα γεγονότα στην Αττάλεια. Ο Τζιχάν κατέστησε σαφές ότι ήταν εξέγερση ενός λαού που ενέπλεξε τρεισήμισι εκατομμύρια ανθρώπους , σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Υπουργείου Εσωτερικών σε 80 από τις 81 επαρχίες της Τουρκίας. Επίσης, ότι προέβαλε ξεκάθαρα την πολιτική του κόμματός του: Το DIP προσπάθησε να δημιουργήσει μια γέφυρα μεταξύ της πολυσχιδής εξέγερσης των ανθρώπων και του κινήματος της εργατικής τάξης, για να πείσει το κουρδικό κίνημα και τους ανθρώπους που συμμετέχουν σ’ αυτό ότι, αντί να μένουν αμέτοχοι όπως προσπάθησε η ηγεσία να κάνει, είναι προς όφελός τους, να δημιουργήσουν μια πολύ ισχυρότερη συμμαχία δυνάμεων που θα ανατρέψει την κυβέρνηση Ερντογάν και θα την αντικαταστήσει με την κυβέρνηση των εργατών και των εργαζόμενων. Τόνισε, επίσης, την ειρωνεία ότι ενώ συμμετέχοντες στην εξέγερση του λαού κάθονται στο εδώλιο του κατηγορουμένου, δικαστικές υποθέσεις που υποτίθεται ότι πρέπει να εντοπίσουν και να τιμωρήσουν τους δράστες των έξι διαφορετικών περιπτώσεων δολοφονιών από τις λεγόμενες δυνάμεις ασφαλείας κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του λαού αφέθηκαν να μαραζώνουν λόγω διαδικαστικών επιπλοκών. Η πρότασή του σε σύγκριση με τη δική τους περίπτωση με ένα από τα θύματα της κρατικής καταστολής, τον Ali Ismail Korkmaz , έγινε πρωτοσέλιδο των εφημερίδων: «Αν δεν είχαμε τρέξει πιο γρήγορα ή δεν είχαμε αποφύγει να σκοντάψουμε ή να πέσουμε, πιθανότατα θα είχαμε την ίδια τύχη στα χέρια των κακοποιών της κυβέρνησης." (Ο Ali Ismail Korkmaz δολοφονήθηκε σε ένα σκοτεινό δρομάκι από  μυστικούς μπάτσους και πολίτες κακοποιούς κρατώντας κλομπ με τα οποία χτύπησαν το νεαρό επαναστάτη μέχρι θανάτου).

Ο Τζιχάν δεν απέκρυψε ούτε το ρόλο του στα γεγονότα της Αττάλειας. Είπε : «Το όνομα του κόμματός μου είναι Επαναστατικό Εργατικό Κόμμα. Η κυβέρνηση Ερντογάν επιτίθεται για μια ολόκληρη δεκαετία στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης στο όνομα των συμφερόντων της αστικής τάξης. Έτσι, δεν υπάρχει τίποτα πιο φυσικό από το ότι το κόμμα μου να λάβει μέρος σε μια λαϊκή εξέγερση εναντίον αυτής της κυβέρνησης για να την ανατρέψει. Γι 'αυτό ήμουν τόσο ενεργός στην κινητοποίηση της Αττάλειας».

Όσο για Σιάρ Ρισβάνογλου, σε μια αγόρευση που καθήλωσε το σύνολο της αίθουσας του δικαστηρίου, συμπεριλαμβανομένων των αμύητων χωροφυλάκων που ήταν εκεί για να παρακολουθούν τους κατηγορουμένους, ο δικηγόρος του κόμματος άνοιξε την αγόρευσή του λέγοντας ότι, αντί αυτών των νεαρών αγωνιστών, ο πρωθυπουργός Ερντογάν θα έπρεπε να κάθεται στο ειδώλιο μαζί με τους υπουργούς του, τους επαρχιακούς κυβερνήτες και τους διοικητές της αστυνομίας, με λίγα λόγια, το σύνολο των αξιωματούχων που είναι υπεύθυνοι για το θάνατο ή τον ακρωτηριασμό δεκάδων ανθρώπων και των τραυμάτων που υπέστησαν χιλιάδες κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων για το πάρκο Γκεζί. Ο Ρισβάνογλου απερίφραστα υπερασπίστηκε τη φυσική δράση άμυνας που αναλήφθηκε από τους διαδηλωτές λόγω των βίαιων επιθέσεων της αστυνομίας ενάντια στις διαδηλώσεις, επικαλούμενος τη σημασία της αυτοάμυνας και της de facto εφαρμογής των δικαιωμάτων στην ιστορική απόκτηση αυτών των δικαιωμάτων. Έχοντας επαρκώς εξηγήσει την πολιτική του DIP κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων στο Γκεζί , κατέληξε λέγοντας ότι, αντί για τη νεολαία , όπως ο Τζιχάν, αν και μπορεί να είναι στην πρωτοπορία της τοπικής δράσης, το κράτος θα πρέπει να σύρει σε δίκη, εάν αυτός είναι ο προσανατολισμός του, τους ηγέτες του κόμματος, πολλοί από τους οποίους ήταν φυσικά παρόντες στο ακροατήριο, όπως τόνισε.

Μια θαρραλέα στάση, μια πλήρης νίκη

Το DIP πήρε μια τολμηρή και ειλικρινής επαναστατική στάση αναφορικά με την κατάσταση στην Τουρκία. Το έκανε αυτό στην περίπτωση που ένας από τους κορυφαίους τοπικούς συντρόφους του ήταν όμηρος στα χέρια του κράτους. Και ο Τζιχάν, ο ίδιος ο όμηρος, δεν μάσησε τα λόγια του ούτε για την αντικειμενική κατάσταση ή για την πολιτική του DIP. Το αποτέλεσμα ήταν, ωστόσο, η απελευθέρωση του Τζιχάν και των συγκατηγορουμένων του, πράγμα που σημαίνει νίκη στο ηθικός έδαφος. Η διεθνής αλληλεγγύη χωρίς καμία αμφιβολία επίσης, έπαιξε το ρόλο της εδώ στην επίτευξη αυτής της νίκης.

Η Τουρκία διανύει μια πάρα πολύ βαθιά πολιτική και οικονομική κρίση, κατακερματίζοντας τον κρατικό μηχανισμό, δημιουργώντας αυτό που εμείς στο DIP αποκαλούμε «κρίση του κράτους». Σε συνδυασμό με το ανεξάντλητο δυναμικό της εξέγερσης του λαού το περασμένο καλοκαίρι, η κρίση δίνει μια τεράστια ευκαιρία στην οποία ένα επαναστατικό κόμμα μπορεί να παρέμβει. Το DIP έχει δεσμεύσει όλες του τις δυνάμεις σε αυτή την πολύ δύσκολη αποστολή.

μετάφραση: Νάνσυ Σ.

Παρακάτω παραθέτουμε το πρωτότυπο κείμενο στα αγγλικά.

The people’s revolt proved larger than a court room!

On Thursday 6 February, the court case involving Mustafa Cihan Yilmaz, a member of the Revolutionary Workers’ Party (DIP), opened in the Mediterranean city of Antalya in the South of Turkey. Our comrade Cihan was being tried along with several members of the Organisation of Socialist Youth, close to another tendency within the socialist movement, for their part in the demonstrations in Antalya in the course of the people’s revolt in Turkey last summer, better known under the name of Gezi Park. Cihan and two of his co-defendants had been kept in prison pending trial for four months. At the end of this first session, the court released Cihan and the other two. Not only this, but the entire manner in which the first session unfolded was a triumph for the people’s revolt and a major political victory for our party.

The DIP’s slogan was, from the very beginning of this case, “The people’s revolt cannot be judged!” This proved to be entirely true. The defence statement presented by both Mustafa Cihan Yilmaz and our lawyer Şiar Rişvanoğlu [Siar Risvanoglu], himself a founding member of our party, as well as those of the other defendants, were entirely political in nature, extremely outspoken in their defence of the people’s revolt and our party’s ultimate aim of bringing down the Erdogan government and replacing it with a workers’ government, and unapologetic in owning up the methods of physical self-defence employed by our comrades during the street battles.

Chronicle of a long day

The court hearing lasted for the full day of Thursday. However, the city of Antalya embraced the cause starting with a long march through the city in which many hundreds participated the evening before. The supporters of the rebels also organised a march the morning of the court hearing, chanting, “the people’s revolt cannot be judged!” and “rebellion, revolution, freedom!” in both Turkish and Kurdish. An outdoors mass press conference was held at the end of the march. The press release stressed that this case was really a proxy for the trial of the millions who participated in the revolt. Sungur Savran spoke on behalf of the DIP and contrasted the situation of Cihan with that of Bilal Erdogan, the young son of the prime minister who was summoned fully a month ago to the public prosecutor’s office for an investigation into a case of corruption he is involved in, but being above the law so to speak, has still not shown up for his statement to the prosecutor. Savran pointed out that cases such as that of Cihan and his co-defendants were really manufactured so that investigations into the corruption of the government would be stifled, since the government knows very well that a victorious popular revolt would immediately hold the government forces accountable for all such crimes and others. Apart from the scores of supporters in the court room, a large contingent of supporters kept guard outside the court house throughout the day for longer than 12 hours, vivaciously chanting slogans now and then and raising the banners of the organisations present. The DIP was the largest contingent, with militants from many parts of the country.

The court room itself was packed full with family and supporters of the defendants. This court is of the type that looks into cases of “terrorism”, which is the most ruthless type of court in the country. And yet the defendants and their lawyers managed to convert this court hearing into one where the government and the regime were themselves indicted and tried. The morning and early afternoon were taken by the statements of the defendants. The court then listened to the statements made by a qualified team of socialist lawyers. Although the statements deposed by the other defendants and their lawyers were political and of a high calibre as well, the statements made by our comrade Cihan and our lawyer Şiar Rişvanoğlu stood out among all the others by their political sharpness and outspokenness.

At the end of a long day, the court decided to release all three defendants that were being kept in prison so far. (There are other defendants in the trial, though not under arrest.) Coming after statements of an acerbic nature by the defendants and the lawyers in which no one minced their words, this release was itself an immense triumph. The defendants were then taken to the prison for formalities to be completed and finally released from prison after midnight. The DIP greeted Cihan and the others released in front of the prison to the chanting of The Internationale.

While all this was going on in Antalya, Turkey, in cities across Italy, Greece and the distant Argentina, contingents of the Partito Comunista dei Lavoratori (PCL), the Workers’ Revolutionary Party (EEK) and the Partido Obrero (PO), respectively, conducted protests in front of Turkish embassies and consulates. Most remarkably, the protest in front of the Turkish embassy in Buenos Aires, Argentina, involved two members of the Argentine Congress, Néstor Pitrola and Pablo López, selected on the ticket of the Frente de Izquierda, in which the PO is the leading force. Other sections of the Coordinating Committee for the Refoundation of the Fourth International, such as the Finnish MTL, sent in messages of solidarity. So the triumph was not solely due to the remarkable effort of the militants of the DIP, but very clearly to the contribution of our sister organisations as well.

The DIP’s imprint

The DIP as a whole made, from day one of the arrest of Cihan, the effort to wrest him from the clutch of the repressive forces of the bourgeoisie one of the priorities of its action during this period. This was meant not only to save our comrade, something important in itself, but also to protect the people’s revolt from the punitive counter assault of the bourgeoisie. That is why the major slogan adopted was: “the people’s revolt cannot be judged!” The party treated the case of Cihan on a regular basis in its literature and its web site, prepared materials (posters, stickers, postcards etc.) to publicise it, brought it to every international meeting in which the DIP participated, and started a financial campaign to meet the expenses of this whole effort. The results obtained paid handsomely for this effort.

The centrepiece of the victory was the defence statement read by Cihan during the hearing. The outstanding trait of this statement was the outspokenness of his characterisation of both the events in the summer of 2013 and his part in the events in Antalya. Cihan was very clear that this was a people’s uprising that involved three and a half million people according to the official figures of the Ministry of the Interior in 80 out of 81 provinces of Turkey. He also clearly put forth the politics of his party very clearly: The DIP tried to set up a bridge between the multifarious people’s revolt and the working class movement, to convince the Kurdish movement and people that joining the movement rather than sitting on the fence as the leadership tried to do was in their true interest, and to thus establish a much stronger alliance of forces that would bring down the Erdogan government and replace it with a workers’ and toilers’ government. He also stressed the irony of participants in the people’s revolt sitting in the defendant’s dock when court cases supposedly meaning to identify and punish the perpetrators of the six different cases of murder by the so-called security forces during the people’s revolt were left to languish in procedural complications. His sentence comparing their own situation with one of the victims of state repression, Ali Ismail Korkmaz, made the headlines in some papers: “Had we not run faster or avoided stumbling and falling, we probably would have met the same fate at the hands of the thugs of the government.” (Ali Ismail Korkmaz was murdered on a dark side street by a mixture of plainclothes cops and civilian thugs wielding batons with which they beat the young rebel to death.)

Cihan made no secret of his vanguard role in the Antalya events, either. He said: “The name of my party is the Revolutionary Workers’ Party. The Erdogan government has been attacking the rights and gains of the working class in the name of the interests of the bourgeoisie for a whole decade. So there is nothing more natural than that my party should join a popular revolt against this government to bring it down. That is why I was so active in the Antalya mobilisation.”

As for Şiar Rişvanoğlu, in a lawyer’s statement that fixated the whole courtroom audience, including the uninitiated gendarmes that were there to monitor the defendants, the party lawyer opened his salvo by saying that instead of these young rebels, Prime Minister Erdogan should have been sitting in the defence dock along with his ministers, provincial governors, and police chiefs, in short, the whole array of officials that are responsible for the death and maiming of scores of people and the injury suffered by thousands during the Gezi events. Rişvanoğlu also bluntly defended the physical defence action undertaken by the demonstrators in the face of the violent attacks by the police on the demonstrations, citing the importance of self-defence and de facto implementation of rights in the historical acquisition of those rights. Having amply explained the politics of the DIP during the Gezi events, he ended up by saying that rather than youth like Cihan, although they may be at the vanguard of the local action, the state should bring to trial, if such is its orientation, the leaders of the party, many of whom were of course present in the audience as he pointed out.

A courageous stand, a full victory

The DIP has thus taken a bold and outspoken revolutionary stance with respect to the situation in Turkey. It has done this in a case where one of its leading local comrades was a hostage in the hands of the state. And Cihan, the hostage, himself did not mince his words either about the objective situation or about the DIP’s politics. The result was, nonetheless, the release of Cihan and his co-defendants, which means victory on principled ground. International solidarity no doubt has also played its part here in obtaining this victory.

Turkey is going through an immensely deep political and economic crisis, tearing the state apparatus apart and creating what we at the DIP call a “crisis of the state”. Coupled with the unexhausted potential of the people’s revolt of last summer, this crisis promises to open up an immense opportunity in which a revolutionary party can intervene. The DIP has committed all its forces to this momentous task.