Έξι χρόνια μετά το ξέσπασμα της
παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, και στον ορίζοντα δεν φαίνεται καμιά ορατή
λύση στο αδιέξοδο του χρεοκοπημένου κοινωνικού συστήματος, που απειλεί να μας
θάψει κάτω από τα ερείπια του. Η Ευρώπη έχει γίνει το επίκεντρο της παγκόσμιας
κρίσης. Το σπάσιμο του πιο αδύναμου κρίκου της Ευρωπαϊκής αλυσίδας, της
Ελλάδας, δεν είναι σπάσιμο απλά ενός κρίκου αλλά ολόκληρης της αλυσίδας. Η
χρεοκοπία και η κοινωνική καταστροφή στην Ελλάδα, δείχνουν το παρόν και το
εγγύς μέλλον όλων των υπολοίπων χωρών. Η κοινωνική καταστροφή, με διαφορετικούς
ρυθμούς σε κάθε περίπτωση, αγκαλιάζει όχι μόνο τον Ευρωπαϊκό Νότο, αλλά και
δυνάμεις του Ευρωπαϊκού πυρήνα, όπως η Γαλλία, φτάνοντας να απειλεί ακόμα και
την «ισχυρή» Γερμανία.
Ακόμα και στις επίσημες
στατιστικές, τα στοιχεία δείχνουν ότι η κοινωνική καταστροφή στη γηραιά Ήπειρο
ξεπερνά κατά πολύ τη Μεγάλη Ύφεση του ’29 στις ΕΠΑ. Η ανεργία στην Ελλάδα έχει
αγγίξει το 32% ενώ για του νέους 18 έως 24 χρονών φτάνει το 62%. Στην Ισπανία
έχει φτάσει το 27%, ποσοστό ρεκόρ, ενώ στις ηλικίες 25 χρονών και κάτω, φτάνει
το 57,2%. Το ποσοστό ανεργίας στην Πορτογαλία είναι 17% όταν δύο χρόνια πριν
ήταν 12%. Στην Γαλλία, αυξήθηκε στο 10,6% και στην ευρωζώνη συνολικά έφτασε το
ποσοστό ρεκόρ του 12%.
Αυτά τα εξωφρενικά στατιστικά
στοιχεία που χειροτερεύουν μέρα με τη μέρα, αντανακλούν μια θολή εικόνα της
πραγματικότητας εάν λάβουμε υπ’ όψη μας τον γιγαντιαίο στρατό της επισφαλούς
και ανασφάλιστης εργασίας χωρίς δικαιώματα, ντόπιων και μεταναστών εργατών.
Η Ευρώπη σήμερα, είναι μια
Ήπειρος απόκληρων μαζών χωρίς εργασία ή εργασία κάτω από επισφαλείς,
ημι-δουλικούς όρους εργασίας, χωρίς σπίτι (40.000 εξώσεις στην Ισπανία από
κατασχέσεις σπιτιών λόγο χρεών και στην Αθήνα, περίπου 25.000 άστεγοι), με
διαρκείς μειώσεις μισθών, συντάξεων, κοινωνικών δικαιωμάτων, με διαλυμένη
Παιδεία και Υγεία – εν ολίγοις, μια Ήπειρος δυστυχίας. Οι καπιταλιστές, οι
κυβερνήσεις τους και οι πολιτικοί τους, υποσχέθηκαν μια ΕΕ παράδεισο «ευημερίας
και ελευθερίας» και μας καταδίκασαν σε μια κόλαση αιώνιας λιτότητας και
κοινωνικής δουλείας, μέσω της κρατικής καταστολής που ολοένα υποβοηθιέται από
φασιστικέ συμμορίες όπως της «Χρυσής Αυγής» στην Ελλάδα ή του Γιόμπικ στην
Ουγγαρία.
Τα ατέλειωτα μέτρα κοινωνικού
κανιβαλισμού που επιβάλουν οι Βρυξέλλες, το Βερολίνο και το ΔΝΤ, παρήγαγαν
αφάνταστη δυστυχία για τους λαούς αλλά ούτε την παραμικρή λύση στην κρίση,
καμία διέξοδο από το αδιέξοδο του συστήματος. Αντίθετα μάλιστα, χειροτερεύουν
όλες τις πτυχές της κρίσης – οικονομικά, δημοσιονομικά, εσωτερικό χρέος,
τραπεζιτικά/χρηματοπιστωτικά και πολιτικά – δείχνοντας ότι αυτό που
αντιμετωπίζουμε σήμερα δεν είναι απλά μια κυκλική ή συγκυριακή κρίση περιορισμένη
στο χρόνο, αλλά μια ιστορική χρεοκοπία ολόκληρου του εγχειρήματος της Ενωμένης
Ευρώπης και του κοινωνικού συστήματος που βασίζεται στην καπιταλιστική
εκμετάλλευση.
Η πραγματικότητα καταρρίπτει τους
ισχυρισμούς ότι η παρούσα κατάσταση έχει σταθεροποιηθεί και ότι η κρίση στην
ευρωζώνη απομακρύνεται, μετά τις δηλώσεις του Ντράγκι και της ΕΚΤ το καλοκαίρι
του 2012 πως θα κάνουν «οτιδήποτε χρειαστεί για τη διάσωση του ευρώ». Αντιθέτως,
το Κυπριακό φιάσκο το Μάρτιο του 2013 με το «κούρεμα των καταθέσεων» έκανε
ξεκάθαρο ότι η κρίση είναι εδώ παρούσα και βαθύνουσα. Οι εκλογές στην Ιταλία
απέδειξαν ταυτόχρονα και την χρεοκοπία του αστικού πολιτικού συστήματος όπως
και το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι τα προγράμματα «λιτότητας» έφτασαν τα
πολιτικά τους όρια και είναι ασταθή. Παρ’ όλα αυτά, όλες οι κυβερνήσεις στην
Ευρώπη συνεχίζουν στο δρόμο της κοινωνικής καταστροφής.
Την ίδια στιγμή, οι ιμπεριαλιστές
της ΕΕ προσπαθούν όχι μόνο να ρίξουν το βάρος της κρίσης στου ώμους των λαϊκών
στρωμάτων της Ευρώπης αλλά και να εξάγουν την κρίση τους: στην Ανατολική
Ευρώπη, τα Βαλκάνια, τη Ρωσία αλλά και την Μέση Ανατολή μετά το λαϊκό
επαναστατικό ξέσπασμα της Αραβικής Άνοιξης. Οι επιπτώσεις της κρίσης είναι
παγκόσμιες και η απάντησή μας σε αυτές πρέπει να είναι εξίσου παγκόσμια και
αποφασιστική.
ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ,
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ!
Καλούμε όλους τους μαχόμενους εργάτες και τις λαϊκές οργανώσεις της Ευρώπης
και διεθνώς, όσους παλεύουν σε κοινωνικούς αγώνες και κυρίως στις πρωτοπορίες
τους, όπως και τις δυνάμεις της επαναστατικής Αριστεράς, να παραβρεθούν στη
Διεθνή Συνδιάσκεψη για τη κρίση στην Ευρώπη και τις παγκόσμιες επιπλοκές της:
για μια διεθνιστική εναλλακτική και μια σοσιαλιστική διέξοδο. Για να
συζητήσουμε ένα Πρόγραμμα Εκτάκτου Ανάγκης για την αντίσταση και την
αντιμετώπιση της κοινωνικής καταστροφής, και ένα σχέδιο κοινών δράσεων,
ελεύθερο από κάθε γραφειοκρατικό έλεγχο, για το χτίσιμο της αναγκαίας, νέας επαναστατικής
ηγεσίας.
ΚΑΤΩ Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ ΕΕ/ΕΚΤ/ΔΝΤ!
Για τη διαγραφή του χρέους στους
διεθνείς τοκογλύφους!
Εθνικοποιήστε τις τράπεζες και τα
εργοστάσια που κλείνουν και απολύουν εργάτες, κάτω από εργατικό έλεγχο, χωρίς
αποζημίωση στους καπιταλιστές!
Σταματήστε την κοινωνική
καταστροφή της ανεργίας, δουλειά για όλους!
Κάτω ο ρατσισμός και κάθε μορφή
διάκρισης! Τσακίστε το φασισμό!
Κάτω τα χέρια από τους
μετανάστες! Ίσα δικαιώματα για όλους τους εργάτες!
Κάτω οι κυβερνήσεις της Μέρκελ, του Σαμαρά, του Ραχόι, του Κοέλιο, του
Αναστασιάδη και όλες οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις της εκμετάλλευσης και της
καταπίεσης!
Για εργατικές κυβερνήσεις και εργατική εξουσία!
Κάτω η ιμπεριαλιστική Ευρωπαϊκή Ένωση της μαζικής ανεργίας, «λιτότητας» και
κοινωνικού κανιβαλισμού, η φυλακή των λαών!
Εμπρός για τις Ενωμένες
Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης!
